موسیقی کار رو دوست داشتم ابتدای نمایش گفتمحتما با یک نمایش اوراکت داغون روبرویم اما بعد از رفتن بازیگر نقش مامور اعدام اوضاع بهتر شد. بازیگر خانم نقش همسر مامور اعدام عالی بود و درست و به اندازه و طبیعی بازی میکرد. موقعیت های خنده دار خوبی ایجاد شده بود خصوصا در رابطه با پیرمرد ناشنوا. خشونت کار رو دوست نداشتم و استفاده مکرر از تیکه حرومزاده که برند نوید محمدزاده است و مدام کاربرانش روان را تحلیل میبرد.صندلی سفید روکش دار هم برای من تعبیر و نشانه خاصی داشت.
در مجموع میتونم امتیاز سه از پنج را به قصه، بازی، نور،موسیقی، کارگردانی و .. بدم
نمایش زیاد از ریتم میافتاد و بازی ها یک سری جاها غیرواقعی میشد اما در کل خوب بود. بازی بازیگران نقش سید، آلبرت و شرلی رو خیلی دوست داشتم.
مشکلی که به نظرم باید بهش رسیدگی بشه حرف هایی هستش که قبل شروع نمایش گفته میشه، به نظرم کمی خشن بود و نمیدونم از قصد خشن بود یا نه! اما با وجود اینکه یه سری قسمت های نمایش واقعا بامزه و خنده دار بود، اون حرفای اول اعم از اینکه تکان اضافی نخورید و... باعث میشد که کسانی که داشتند نمایش رو می دیدند نتونند راحت بخندند و به بازیگرها انرژی بدهند.
در کل همه ی کسانی که برای این نمایش زحمت کشیدند دستشون درد نکنه و واقعا خسته نباشند.
به شدت موسیقی متن رو دوست داشتم ( علی الخصوص توی سکانس آخر و موقع کتک کاری که چراغها خاموش میشه )
تیکه های خنده داری که گفته میشد رو خیلی دوست داشتم - اینکه با توجه به اینکه داستان قدیمی بوده ، از تیکه کلام های امروزی درش استفاده شده بود جالب بود