در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم‌تئاتر سه کیلو ۲۵۰ گرم
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 10:47:17
بها: ۳۵,۰۰۰ تومان
+ ۱۰% مالیات ارزش‌افزوده
این دویست و پنجاه گرم اش، زندگیمونو تکون می ده به خدا. خانواده ای که چهل و چند روز از مرگ پدرشان می گذرد و برای تحویل دادن سفارشی که برادر بزرگ خانواده گرفته، دوباره دور هم جمع شده اند. حال، این خانواده به واسطه کشمکش میان برادر بزرگ و کوچک متوجه می شوند که پدرشان ...

- مناسب برای مخاطبان بالای ۱۴ سال.

«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
M.Saemi (janndelam)
درباره نمایش سه کیلو ۲۵۰ گرم (برگه وابسته) i
خب... کار پر زحمتی بود... خسسته نباشید به بازیگران و همه عوامل کار
اما از نظر من بیننده هیچ خلاقیتی در کار نبود. درام محض بود. دوست داشتم کاری در حد و اندازه های تئاتر ببینم نه یک نمایش معمولی.
بعد مطلب بعدی اینه که واقعا تا کی باید به موضوعات تکراری مثل فقر و بدبختی تکیه کنیم تا با این موضوعات سر مردم رو گرم کنید. والا به خدا از اینی که روی صحنه در این نمایش دیدم به مراتب بدتر شو داریم تو خانواده های خودمون و اطرافیانمون می بینیم. پس چرا دوباره باید همون قصه های زندگی خودمون رو روی صحنه برای خودمون بازی کنند. من به شخصه وقتی می یام تئاتر به این امید می یام که واقعا تئاتر ببینم نه یک نمایش معمولی. حالا هر چه قدر هم بازی بازیگرا خوب باشه ولی فرم تئاتری کار خیلی برام مهمتره. از این که بیایم فقر و بیچارگی جامعه رو به خورد مردم بدیم این وضعیت هیچ تغییری که نمی کنه هیچ خیلی هم کسالت آوره.
خلاصه کلی ایده ناب و جالب دیگه ای هم هستند بشه روی صحنه آوردشون.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مهران عشریه (medlar)
درباره نمایش سه کیلو ۲۵۰ گرم (برگه وابسته) i
نمایش «سه کیلو 250 گرم» به کارگردانی محسن نجارحسینی و نویسندگیِ مهدیه زندیه بازتابی از زندگی ناتورالیستیِ خانواده‌ای گرفتار مسائل اقتصادی است. خانواده‌ا‌ی که درگیر مسئلۀ اعتیاد و فقر است. آن‌چه در این اجرا مشهود است، زیبایی‌شناسیِ کثافت زندگیِ این خانواده در طراحی صحنه است. اعضای خانواده، جز برادر بزرگ‌تر، حاضر به انجام اموری غیر اخلاقی برای رسیدن به زندگیِ عادی هستند. دست به هر عملی چون دروغ، فروش مواد مخدر و تخریب شخصیت می‌زنند تا خود را موجه نشان دهند. آنچه کریستوفر لش در بحث «خودشیفتگی» می‌گوید در نحوۀ رفتار اعضای خانواده دیده می‌شود؛ افراد به‌منظور موجه‌نشان دادن کارهای غیر اخلاقی خود، دست به توجیه می‌زند و اعمال خود را صواب می‌داند. برادر کوچک‌تر، تضرر خود از شریک خود را عاملی برای انجام هر کاری می‌داند. به همین منوال، داماد، تعدیل نیرو و اخراج‌شدن از شرکت؛ زنِ برادر بزرگ‌تر نیز زندگیِ سخت و حقوق کم دریافت‌کردن خود از ناخن‌کاشتن در آرایشگاه. رویدادهای تحمیل‌شده به این خانواده، ناخودآگاه، افراد خانواده را در باتلاقی می‌اندازد که آن‌ها با هر دست‌وپازدنی بیشتر در این باتلاق فرو می‌روند.
مهدی زندیه، به‌عنوان نویسنده، بحران خانواده‌ای را بدون هیچ سکوت و تنفسی روایت می‌کند. گویی، خودکار روی کاغذ گذاشته شده و هر رویدادی که پیش‌برندۀ ماجرا باشد در متن گنجانده شده است. رویدادهایی کلیشه‌ای، تکراری و دیده‌شده که هیچ شوکی برای مخاطب ایجاد نکرده و او را به تفکر وا نمی‌دارد. این اتفاقات، پیش‌بینی‌شونده هستند، به طوری که تجربۀ محدود نویسنده در معرض دید قرار می‌گیرد و دلالتگرِ روایت‌های کپی‌شده دربارۀ اعتیاد در آثار گذشتۀ هنری است. ضرب‌آهنگ و ریتم اثر، آن‌قدر تند و بدون سکوت است که درواقع هیچ ریتمی را به وجود نمی‌آورد. همین امر، سبب می‌شود که کارگردان هم در این منجلاب با میزانسن‌هایی رئالیستی و غیر قابل توجیه، متوجه ضرب‌آهنگ تند اجرا نشده و «سه کیلو 250 گرم» نمایشی بی‌ریتم و عامه‌پسند لقب بگیرد.
همان‌طور که گفته شد، فضای این نمایش، فضایی ناتورالیستی که تنها به نشان‌دادن سیاهی و شوربختی خانواده‌ای بسنده می‌کند؛ در حالی که از موارد مهم ... دیدن ادامه ›› در خلق اثری ناتورالیستی «جبر وراثت» است. در پایان کار، جبر وراثت شکسته شده و شخصیت‌ها باامید از صحنه خارج می‌شوند تا سوی زندگی مسرت‌بخش و خوشبخت حرکت کنند. از دیگر نقاط ضعف کار نیز تصمیم نویسنده یا کارگردان در خارج‌کردن بی‌دلیل و تعمدی همۀ شخصیت‌هاست که برادر بزرگ را به‌زور در قاب تنهایی خویش نشان دهد.

مهران عشریه
بیست‌ودوم مهرماه سال یک‌ هزار و سیصدونودوهشت خورشیدی
در باب خارج کردن زوریِ شخصیت ها به سوی یک خوش پایان اجباری، با نظر شما موافقم.
۲۸ مهر ۱۳۹۸
کل داستان رو اسپویل کردید که دوست عزیز!
۰۱ آبان ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سه کیلو 250گرم (sekilo250)
درباره نمایش سه کیلو ۲۵۰ گرم (برگه وابسته) i
به بهانه اجرای نمایش «سه کیلو و دویست و پنجاه گرم» در عمارت نوفل نوشاتو
در یک خانواده ایرانی
نوشته محمدحسن خدایی
تئاتر این روزهای ما، همچنان به نهاد خانواده به مثابه امکان روایت کردنِ بحران می‌پردازد. بدون اغراق می‌توان بر این نکته تاکید گذاشت که چگونه بازنمایی بحران در مناسبات خانواده، خود بدل به امری بحرانی شده، همان چیزی که آن را می‌بایست سیاست بازنمایی نامید. اینکه در غیاب نهادهای یاری‌گر و موج فزاینده خصوصی‌سازی، این نهاد خانواده است که امکان تاب‌آوری را برای خیل عظیمی از مردمان حاشیه‌نشین و طردشده مهیا می‌کند، اما نکته اینجاست که فرم این بازنمایی چگونه باشد و به چه کار زمانه‌اش بیاید. در اجرای نمایش «سه کیلو و دویست و پنجاه گرم» به نویسندگی مهدی زندیه و کارگردانی محسن نجارحسینی یک خانواده را می‌بینیم که در مرز فروپاشی اقتصادی است و کلیت آن در آستانه واپاشی. یک بحران که می‌شود با میانجی‌هایی، ربط آن را به وضعیت اقتصادی دوران معاصر مشخص کرد و تزاید هر دم فزاینده مصایب را به نظاره نشست. البته که روایت این واپاشی، کمابیش شبیه اغلب اجراهایی است که در رابطه با خانواده ایرانی بر صحنه می‌بینیم. یک منطق روایی که امتحان خود را پس‌داده و مبتنی است بر رئالیسم اجتماعی که در آن وضعیت ابتدایی، در مواجهه با تنش‌های کوچک، بتدریج به فاجعه‌ای تمام عیار ختم می‌شود. در ادامه رازها افشا شده و بحران‌ ابعاد تحمل‌ناپذیری می‌یابد. مهدی زندیه در مقام نویسنده، با استفاده از دیالوگ‌های کوتاه و ریتمی تند به سکوت میدان نمی‌دهد. همه چیز در یک تعجیل و تنش دائمی به پیش می‌رود و تماشاگران چندان امکان تنفس و تخیل نمی‌یابند. بی‌جهت نیست که با روایت کمابیش خالی ... دیدن ادامه ›› شده از استعاره روبرو هستیم که در آن بازنمایی واقعیت روزمره، الویت اول و آخر است.
اجرا یادآور نمایشی چون «زهرماری» است. اینجا هم بحران اقتصادی، اخلاقی و انسانی، در نسبت با یک میراث خانوادگی، تعین می‌یابد. هر دو نمایش در زیرزمین و دلالت‌های نشانه‌شناسی و سیالسی آن در جریان است. فضای زیرین و اقتصاد سیاسی پر ابهام مترتب بر آن. در زهرماری تنش با افشای راز خانواده در باب مشروبات الکی به اوج می‌رسد و اینجا در نسبت با مواد مخدر. هر دو الگوی یکسانی را بکار می‌گیرند، اینکه میراث خانوادگی در طبقات فرودست اجتماعی، اغلب به مصیبت‌های غیرقابل کنترل منجر می‌شود. نکته‌ای که هر نوع امید اجتماعی را به محاق برده و تقدیری شوم را رقم می‌زند. تنها شخصیتی که سویه‌ای از مقاومت را در قبال تحصیل مال نامشروع از خود نشان می‌دهد، برادر بزرگ خانواده یا همان محمود است با بازی محمد نادری. دیگر شخصیت‌ها برای فرا رفتن از این فروبستگی، یا در تمنای فروش مواد مخدر هستند یا سکوت کرده و یا مخالفت چندانی ابراز نمی‌دارند. از یک منظر اخلاقی، اغلب شخصیت‌ها گرفتار انحطاط شده و برای خروج از این درماندگی، فایده‌باورانه اخلاق‌گرایی را پس می‌زنند.
حال می‌توان نسبت این اجرا را با بازنمایی رئالیستی وضعیت، به مداقه نشست. اینکه آیا بهترین فرم روایی، رئالیسم ساده و سر راست است؟ یا می‌توان با فرمی واجد گسست و پیچیدگی، بازنمایی واقعیت متصلب هر روزه را بحرانی کرد. فی‌الواقع نظم مستقر و زیباشناسی معطوف به آن، این سادگی را تایید می‌کند و هر نوع پیچیدگی را امری زائد می‌داند. اجرای محسن نجارحسینی، امر گنگ را کنار گذاشته و بیش از اندازه به منطق رئالیستی زمانه‌اش وفادار است. رویکردی که تخیل و مقاومت را تقلیل می‌دهد و در پی تربیت ذائقه تماشاگران برنمی‌آید. اما در این ساده‌سازی مفرط، می‌توان به فرمی اندیشید که غرابت و بداهت را طلب کند و نظام زیباشناسی مخاطبان را استعلا بخشد. این البته مستلزم نوعی خطر کردن و تمنای امر نو است. مهدی زندیه در مقام نمایشنامه‌نویس می‌تواند نهادهای سیاسی و اجتماعی بیشتری را بازنمایی و بحرانی کند. نکته‌ای که فی‌المثل در نمایش زهرماری مشاهده می‌شد و اینجا غایب است. در نهایت اجرای «سه کیلو و دویست و پنجاه گرم» را می‌توان از آن بابت کم‌فروغ دانست که گویی تجربه زیسته نویسنده و کارگردان، برای تولید خلاقانه تئاتر، احتیاج به وسعت یافتن بیشتری دارد. در اجرایی که تلاش دارد استاندارد باشد و قصه‌گو، خطر نکردن، خود بزرگترین خطر است. بنابراین با روایتی روبرو هستیم که می‌شود آن را سر به راه، قابل پیش‌بینی و مخاطب‌پسند دانست. فی‌الواقع فروپاشی یک خانواده گرفتار در چنبره مصایب اقتصادی، می‌تواند چنان ابعاد شگفت و هراس‌آوری به خود گیرد که تماشاگران را تا مرز واپاشی بکشاند.

امیر مسعود، محمد ناجی و ارزو ع این را خواندند
الهه هدایتی و پیام مقیمی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید