نقره ای نمایشنامهی کوتاهی از تهرانی اســت، کــه آن را در ســال ۱۳۷۷ به نگارش درآورده اسـت و ســالها بعد بــه بخش آخر «بــه صدای زمین گــوش کـن» افــزوده شــد. در ایــن نمایشـنامه فرمــی از تکــرار وجــود دارد کــه آن را می توان بــه عنــوان بخشی از ساختار آثار تهرانی تعبیر کــرد. حضــور «بــرف» در دیالــوگ هــا کل فضــای زیســت کاراکترهــا
و احتمــاالا تمــام افــراد دنیــای متــن را چنــان فــرا گرفتــه اســت کــه گویــی هــر کنشــی متاثــر از وضعیت بــه وجــود آمــده در نتیجهی ایــن پدیـده اســت.
درهای سالن ۱۵ دقیقه مانده به زمان اجرا باز میشود.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
فضای کلی نمایش رو دوست داشتم. متن و نورپردازی خوب بودن. ولی ارتباط بین کاراکتر زن و شوهر نمایش کمی تصنعی بود، به خصوص در ارتباط با مرگ فرزندشون. بعضی دیالوگها کمی تند گفته می شدن یا هماهنگ با حرکت بازیگران نبودن. به هرحال تمرینی بوده که کل گروه سعی کردن در مواجهه با متون متفاوتی مثل متنهای آقای تهرانی در فضای خانوادگی ایرانی انجام بدن. ممنون
سلام
دیشب نمایش نقره ای را دیدم ،دکور خوب بود،مخصوصانورپردازی و بازیگران خوب بودند،ضمن تشکر از تمامیه عوامل نمایش نقره ای خواستم مواردی را متذکر بشم اینکه ریتم نمایش با اینکه کلا اجرای دیشب 30 دقیقه بود خیلی کند بود اینگار قرار بینده بشینه تخم مرغ ،چای درست کردن و خوردن بازیگران ببینه با اینکه موضوع نمایش از دست دادن دخترشون بود و اینکه میشود قویتر بهش پرداخته بشه و اینکه حس بازیگر مرد هم کم بود ولی کارخیلی کم غم از دست دان دختر رو منقل می کرد. ضمن تشکر و خداقوت به تمامیه عوامل و به امید کارهای قویتر و موفق تر ازاین گروه.