نمایش دنیاهای شگفت انگیزی را بر روی صحنه مجسم می کند. دنیای نمایش آتنی با سقراطی که در میان تماشاگران به تماشای نمایش «مدئا» نشسته است، سقراط
... دیدن ادامه ››
در گفت و گوی خیالی اش با سافو، سقراط در آشپزخانۀ خانه اش، در کار مکالمه و آمد و رفت با دوستانش... و البته در کنار این ها جهل و جباریتی که با این جهان شگفت از در خصومت در می آید. نمایش شکل غریبی دارد، از آن شکل هایی که در ذهن تماشاگران تئاتر حک می شود. البته در نمایش به ما زمان دقیقی از گذر رویدادهای نمایش داده نمی شود اما نمایش چنان است که انگار در یک بی زمانی و ابدیت خاص خودش بر روی صحنه است. شاید در این مورد بتوانیم از بی زمانی زندگی و داستانی سخن بگوییم که سرایندگان و متفکران بزرگی از آن گفته و نوشته اند، از افلاطون تا همین امروزِ ما.