نمایش›سوغات جنگ

سلام . من دیروز این نمایش رو دیدم ... عرضم به حضورتون که در کل نمایش بسیار ضعیفی بود.
راستش وقتی کار ضعیفی رو می بینم بیشتر به این فکر می کنم که اگر خود عوامل و بازیگران بشینن نگاه کنن چی می گن ؟ آیا متوجه ضعف های فاحش و گلدرشت کاراشون نیستن؟

وقتی نمایش شروع میشه سالن بسیار خلوته و حتی خود عوامل می شینن نگاه می کنن که مثلا سالن پر بشه (بنظرم البته)
اولش که زن و شوهر پشت به هم نشستن و انگار مثل قدیما گل یا پوج بازی می کنن و خلاصه حس بازی های معروف فیلم های ایرانی رو دارن کمی قشنگه. کمی امیدوار شدم. فقط کمی. تاکید می کنم.
البته بگم دکور و صحنه آرایی فقط با نور انجام می شد و چند تا صندلی.
همه ی بازیگرا بلااستثنا مشکل فن بیان داشتن و صداهای خیلی بدی داشتن. انگار که برای خنده اینجا جمع شده بودن دور هم.
مشکل این بود که دست ... دیدن ادامه ›› روی سوژه ای گذاشته بودن مثل جنگ که هیچ کدومشون ازش اطلاعات و حس کافی نداشتن. هیچکدوم نمی دونستن جنوب چی بوده و جنگ چی بوده و خلاصه فضای اون موقع و فضای یک آدمی که پس از سالها به خانه اش برگشته بود اصلا منتقل نمیشد و فقط دو تا آقا بودن که مرتب تسبیح می انداختن و موهاشون شلخته و زشت بود و پیراهناشون هم روی شلوار انداخته بودن. قیافه ی بازیگرا هم اصلا به شکلی نبود که بشه نگاهشون کرد و نقششونو باور کرد. در کل برای کار بازیگری ساخته نشده بودن. هرچند ایده ی داستان خوب بود و می تونست با دیالوگ های بهتری نوشته بشه و بهتر کار بشه. در کل بسیار بسیار بد. من بعد از دیدن این نمایش حالم خیلی بد بود و واقعا عصر بدی رو بعد از اون گذروندم