پیرو حاشیه‌هایی که دور نمایش «تک گویی برای یک تماشاگر» نسبت به تیوال شکل گرفت، و با توجه به پرسش‌ها و انتظاراتی که از تیوال برای شفاف‌سازی مساله و اعلام نظر رسمی آن وجود دارد، توضیحات زیر ارایه شده و یادداشت رسمی مدیر تیوال در این باره در پی می آید.
این حاشیه‌ها با اعتراض‌های محترمانه و نامحترمانه جمعی از مخاطبان در محیط‌هایی از جمله تیوال نسبت به بهای بلیت این نمایش آغاز شد. با توجه به این که وزن نامحترمانه این اعتراضات از نگاه گروه محترم سنگین‌تر بود، از سوی نماینده گروه از تیوال خواسته‌شد برگه مربوط به این نمایش و امکان گفتگوی پای آن از تیوال برچیده شود که تیوال با رعایت احترام به توضیح پرداخت که چنین کاری رویاروی اصول حرفه‌ای تیوال است، اصولی همچون اطلاع‌رسانی همه رویدادهای هنری و آزادی بیان در تیوال (در چارچوب قوانین) و خواهش شد به روال نظارتی همیشگی تیوال که ضامن رعایت احترام و قوانین است اعتماد فرمایند، این اعتماد جلب نشد و همچنین خرید اینترنتی نیز از تیوال به سایت دیگری منتقل شد. آقای محمد رحمانیان، کارگردان و نویسنده برجسته تئاتر و سرپرست گروه محترم پرچین، در پروفایل فیسبوک شخصیشان به قلمی برافروخته مطلبی در سرزنش مدیر و کاربران تیوال، برای آنچه به تعبیر ایشان تهاجم و تخریب کاربران نسبت به گروه ایشان با پشتیبانی تیوال، عنوان شد، نگاشتند. ساعتی بعد آقای عمروآبادی، مدیر تیوال، توضیح شخصیشان را پای همان مطلب نوشتند با امید اینکه سوتفاهم پیش‌آمده کنترل شده و از حدود فضای شخصی و نه چندان رسمی فیسبوک گسترش نیافته و ریشه تنش و آسیب نشود و اتفاقا روز بعد مطلب از پروفایل ایشان زدوده شد اما مساله به سرعت در شبکه مجازی گسترش یافته بود و بسیاری از مخاطبان هنر به عنوان عضو تیوال از محتوای آن یادداشت دچار برداشت بی‌احترامی شدند و واکنش های پیامد این برداشت آغاز شد. مستقل از این جریان دیروز در خبرها و از سوی گروه اعلام‌شد که با اجرای این نمایش مخالفت شده و اجرای آن منتفی است.
آقای عمروابادی در یادداشت زیر نکاتی را با توجه به این حاشیه‌ها بیان می‌کند:
به نام خدای هنر
درود و احترام به خانواده بزرگ و متحد تئاتر
در
... دیدن ادامه ››
گروه راهبری تیوال تصمیم گرفتیم با خودداری از شتابزدگی و با چند روز فاصله در شرایطی دورتر از تنش‌ها در حالی که منطق و اندیشه بیشتری حاکم است و همچنین با توجه به آنچه بعدتر روی داد، توضیحاتی را تقدیم کنیم.
۱. تیوال فراتر از همه بخش‌ها و امکاناتش، یک شبکه اجتماعی است. یک شبکه اجتماعی ایرانی و قانونی در زمینه‌های هنری و فرهنگی. شبکه‌های اجتماعی بستری هستند برای ارتباط و گفتگوی انسان‌ها و جریان یافتن اطلاعات و دانش. اعضای تیوال افراد یا باند خاصی نیستند بلکه همان قشرهای گوناگون جامعه با ویژگی مشترک علاقه به هنر هستند. از این رو تیوال یک *ابزار* است در دست کاربرانش از مخاطبان تا هنرمندان تا فعالان تجاری. بهره اشتباه معدودی از یک ابزار، از ارزش آن کم نمی کند و به معنی دست داشتن طراحان و سازندگان آن ابزار در آن اشتباهات نیست. همانطور که مخترع خودرو حوادث رانندگی را سازماندهی نکرده است.
۲. همزمان سازندگان ابزاری همچون تیوال موظفند قوانین بهره درست از آن را تنظیم، اعلام و به اجرای آن نظارت نمایند. بند یک از قوانین ده‌گانه تیوال که مهمترین اصل تیوال نیز هست رعایت احترام همه اشخاص حقیقی و حقوقی است. ما متوجه آزردگی از برخی نوشته‌های نسنجیده یا نامحترمانه هستیم و به آن حق می‌دهیم، هم ما و هم اعضای تیوال با هر نوع بی‌احترامی مخالف جدی هستیم و هرگز تیوال جای امنی برای ادبیات نامحترمانه نیست و نخواهد بود. تنها *یک نکته کلیدی* وجود دارد، این که نظارت نمی‌تواند در چند ثانیه روی دهد و نیاز به زمان معقولی دارد تا نوشته از سوی تیم مربوطه دیده و رسیدگی شود. پس در میان انبوه نوشته‌های محترمانه و مفید که به تایید بسیاری، اثر ارزشمندی در روند هنر و به ویژه تئاتر کشور داشته‌است، نوشته‌های ناپسندی نیز *برای مدتی تا پیش از رسیدگی* پدید می‌آید.
این قاعده در همه پروژه های اینچنینی در ایران و جهان صادق است و جالب اینکه در جایی همچون تیوال چندین‌بار سریعتر از محیط‌هایی همچون فیسبوک (با توجه به شیوه کار و ابعاد آنها) روی می‌دهد. از طرفی تیوال شان و شعور کاربر ایرانی اینترنت را بالاتر از روشی می‌داند که نوشته کاربران تنها پس از تایید نمایان شود.
۳. ما باور داریم، بیان نظر، حق قطعی مخاطب است. چرا که محصول برای وی ساخته شده و برای بیان تجربه‌ای که با آن محصول دارد نیازی نیست حتما متخصص آن باشد. همانطور که ما برای داشتن نظر درباره تجربه‌ای که با یک گوشی موبایل داریم نیازی نیست حتما کامپیوتر یا الکترونیک بدانیم. البته نام چنین نقدی هم بی‌گمان نقد کارشناسی نیست و در تیوال نیز از آن به «نقد کاربران» یاد می شود. گفتگو، هم اندیشی، نقد، اعتراض و تحسین محترمانه و شعورمند از پایه های تیوال است. ما در تلاشیم تیوال به سهم خود جایی برای تمرین و رشد فرهنگ گفتگو و برخورد اندیشه به شیوه بالغ آن در جامعه باشد. این حرکت نیاز به سعه صدر و تلاش دارد. زحمت سنگین نظارت و پیامدهای ایستادن بر این باور و حق مخاطبان را نیز می پذیریم و این ایستادگی بر اعتقاد و هدف را از بزرگان هنر همین سرزمین آموخته‌ایم.
۴. تیوال، همه هنردوستان، فعالان هنری و همه هنرمندان گرانقدر را با تفاوت دیدگاهشان همچون یک خانواده محکم و صمیمی می‌داند و عبارت «خانواده تیوال» نمادی است از همین خانواده تا شاید روزی خانه‌ای باشد شایسته آن. از تماشاگر آرام آثار هنری تا تماشاگر پرسشگر و دغدغه‌مندی که حتی برای بهای بلیت هم (به‌جا یا نا‌به‌جا) دچار نگرانی برای این خانواده می‌شود تا هنرمندان جوان و خلاق و تا هنرمندان بزرگ و پیش‌کسوتی که عمرشان را وقف گسترش هنر این سرزمین نموده‌اند و با آثارشان لحظه‌هایی لبریز از عشق و انسانیت برایمان آفریده‌اند. این کار بزرگشان و حقی که به گردن نسل ما و نسل‌های پس از ما دارند، حتی در سایه ابر گذرای خشم و ناآرامی فراموشمان نمی‌شود... از این رو تیوال هرگونه بی‌احترامی به تک‌تک اعضای این خانواده را (هم مخاطبان عزیز و هم هنرمندان گرانقدر) محکوم می‌کند. همچنین هیچ نوعی از دامن‌زدن و تنش‌سازی از اختلاف نظرها را تایید نمی‌کند.
۵. تعطیلی هر نمایش خاموشی یک چراغ است و به همان اندازه اندوهناک. تیوال اندوه خود را از تعطیلی نمایش «تک گویی برای یک تماشاگر» اعلام کرده و امیدواریم این نمایش فرصت بیان شدن بیابد.
اجازه می‌خوام این یادداشت را با برداشتی آزاد از جمله یکی از بزرگترین‌های خانواده تئاترمون به پایان ببرم: همچنان داریم بزرگ می شویم، و با تلاش جهان را ذره ذره به آنچه انتظارش را داشتیم نزدیک می‌کنیم.
با سپاس
- محمد عمروابادی
تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
