فیلم›طعم شیرین خیال

طعم شیرین خیال یک فیلم سفارشی است و باید به همین شکل هم دیده و نقد شود.
همه می دانیم فیلم سفارشی وظیفه اش فهماندن یا نشان دادن نتیجه ایست که سفارش دهنده می خواهد.
خدا را شکر در سینمای ما تا دلتان بخواهد فیلم سفارشی وجود دارد که البته طوری ساخته می شوند که یا خوب اند یا بد فیلم هایی مثل شکارچی شنبه، نارنجی پوش، پایان نامه و... از نوع بد آن و فیلم های ابراهیم حاتمی کیا و همین کار کمال تبریزی از نوع خوب هستند.
طعم شیرین خیال به نظرم وظیفه اش را به خوبی انجام داده علاوه بر این که سفارش دهنده را راضی کرده مخاطب را هم روی صندلی های سینما نگه می دارد.
فراز و نشیب های یک عشق و گذاشتن چند نکته ی داستانی مثلا صدای زنگ قلب، به خیال رفتن های نازنین بیاتی و از همه مهمتر ساختار غیر خطی فیلم و ایجاد تعلیق به وسیله ی آنها نکات مثبت این کار است
بازی مثل همیشه خوب شهاب حسینی و بازی قابل قبول نازنین بیاتی هم از خوبی های فیلم بود
جلوه های ویژه کار به نظر برای این فیلم خوب و قابل قبول بود و من به عنوان مخاطب به راحتی با آنها ارتباط برقرار کردم.
کلا اگر بگویم این فیلم بهترین فیلم سفارشی ایی بود که تا به حال دیده ام دروغ نگفته ام

"طعم شیرین خیال" رو دوست داشتم
فیلمی که توی جای‌گاه خودش
همه‌چیش درست بود
و خوش‌ریتم‌ترین فیلمی بود که توی جشن‌واره دیدم
(فیلمای مهمه مثل "من دیه‌گو مارادونا هستم"، "عصر یخ‌بندان" رو ندیدم)
بر خلاف نظر خیلیا به نظرم فیلم اصلن شعاری نبود
چون شخصیتی داشت که دقیقن و به طور منطقی همین‌جوری رفتار می‌کنه.

پ.ن:
فیلم رو توی جشن‌واره دیده بودم نه اکران.

manimoon..