فیلم‌تئاتر›ملاقات کننده

جمله آخرت افسوس من هم هست?

کار که فوق العاده بود، از همه لحاظ، قبلن هم دیده بودمش ولی یادم نمیاد کی و کجا
از اون دسته کار هاس که هرچند سال یکبار میشه دید و به اندازه بار اول ازش لذت برد
احساسم به شهاب هم واسه همین جریانات و مصاحبه های چند سال اخیر شه ولی قدرت بازیگری ش قابل انکار نیست...

خیلی ساده است فرزاد جان، شما با من دوستی چون همدل و همکلام بودیم مدتی، شما فکر میکردی من از حداقلهای اخلاقی مورد نیاز شما برخوردارم و و و اما ناگهان یکنفر بهتون اطلاع میده من دزدم یا متجاوزم یا اصلا قاتلم، طبیعتا دیگه پیش فرضهای قبلی در مورد من برات کارایی نداره، و حقیقت تلخ وجودیم جلوی چشمات رژه میره، حالا این حس رو بزرگتر کن ما الان کاملا فهمیدیم شهاب حسینی ساخته ذهن ما و درآمده از تلوزیون با برنامه اکسیژن یا از سینمای اصغر فرهادی نتنها آدم پاکی نیست بلکه در خفقان و سانسور فرهنگی ترسناک این رژیم دست داره و ازش دفاع هم میکنه و در اشل بزرگتر یکی از عوامل جهل و خرافات زدگی عوامه! حالا دیگه نمیشه یعنی نباید که بشه دوستش داشت، مگر اینکه بخواهیم چشنامونو ببندیم و از توجیهات همیشگی ایرانی جماعت استفاده کنیم.

بهش میگن "از چشم افتادن"...که فرقش با عصبانیت و خشم اینه که،حست معمولا دیگه به اون ادم عوض نمیشه?

کاملن درسته ، به فرض یکی مثل گلزار یا بهنوش بختیاری هست که خودش هیچی نیست و مجبوره با تکیه به این ابزار خودش و بالا بکشه ولی وقتی یکی خودش بالا باشه و خودش رو آلوده ی این جریانات بکنه خیلی جای افسوس داره ...

بنظرم باید اثر هنری رو فارغ از خالقش قضاوت کرد...البته در شرایطی ک مثلا یه کارگردان پلید یه کاری روی صحنه برده،رفتن و تماشای کارش درست نیست چون معنای حمایت میتونه داشته باشه اما اگر کارگردان مذکور قبلا فیلم یا تاتری ساخته باشه و من خریده باشمش،این که مجددا تماشاش نکنم ضرری برای اون مداره و برای من داره.. البته این تحریم‌ها بندرت و فقط وقتی ک مثل شهاب حسینی خط قرمز ناجوری رد شده باشه،باید اعمال بشه و نه مثلا مث مورد فرهادی،صرفا بدلیل اینکه خودش رو ممنوع الکار نمیکنه و جای ما مبارزه نمیکنه و ...بخاطر جوسازی‌ها تیشه یه ریشه بزنیم