پرویز مشکاتیان یکی از مهمترین آهنگسازان تاریخ موسیقی ایران و نابغهٔ سنتورنوازی بود. او از شش سالگی مشقِ ساز را با معلمی پدرش آغاز کرد و در نوجوانی شیفتهٔ صدای سنتور فرامرز پایور شد. ردیف ایرانی را در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران نزد نورعلی برومند و داریوش صفوت آموخت. مشکاتیان و شجریان پس از جدایی از کانون چاووش با هم آثاری جادوانه خلق کردند. «آستان جانان»، «بیداد»، «نوا مرکبخوانی» و «دود عود» هر کدام از شاهکارهای موسیقی ایران هستند.