سلام، بنظرم حضور چنین اساتیدی در عرصه تئاتر ایران بسیار ضروری است، این مونولوگ بسیار عالی در عین تئاتر بودنش کلاس درسی است برای تشنگان یادگیری اصول و فنون بازیگری و اجرا، استاد با خلاقیت هر چه تمام قصه ای را به صحنه کشید و لذت بخش و روان اجرا نمودند و همراهشان شدیم بی آنکه متوجه گذر زمان بشویم زمانی یک ساعت و نیمه که برای کاری مونولوگ به مانند راه رفتن بر لبه بامی است مرتفع که مبادا بیفتی و تماشاچی را تا انتها از همراهی با خود محروم سازی اما استاد به طرزی ساده و دلچسب با مهارتی کم نظیر تماشاچی را دوشادوش همراه ساخت، دیدن این کار را به تمام جویندگان دانش تئاتر توصیه میکنم.
سلام وقت بخیر
بهتر نبود با این هزینه و داخل سالن خیلی خوب اجرای بهتری رو به عمل میامدن ..
صدرالدین زاهد با کارگاه نمایش- که نقش بسیار عمده ای در تاریخ تئاتر ایران دارد- در دهه پنجاه شمسی کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد و شرکت در نمایش پرسر و صدای پیتر بروک، کارگردان بریتانیایی، در جشن هنر شیراز با نام «اورگاست»، زندگی او را به سوی تئاتر مدرن سوق داد.
زاهد پس از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد و بیشتر به کار به زبان فرانسه پرداخت، اما اخیراً با نمایش «افسانه ببر» نوشته داریو فو به زبان فارسی، به کشورهای مختلف سفر می کند تا تازه ترین اثر خود را در نقش کارگردان و بازیگر، به نمایش بگذارد.