نمایش›اگه بمیری

با عرض سلام و خسته نباشید به دوستان اجرایی، به طور کلی نمایش خوبی بود بویژه بازی های روانی داشت البته نه در خصوص همه، اما چند نکته در اجرا وجود داشت که البته نظر کاملا شخصیه
متون زلر غالبا جذاب و دو پهلو هست و رعایت این دوپهلو بودن و عدم قطعیت در اینکه واقعا چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی صرفا در ذهن شخصیت های افتاده همواره در تمام لحظه های نمایشنامه جاری هستش، چیزی که در این نمایش نمیبینم و انگار با قطعیت مطرح میشه که پییر خیانت کرده بویژه با آون دکور که هیچ سنخیتی با خود متن و حتی دستور صحنه خود متنم نداره،نمایش رو مغایر با هدف زلر به سمت جسمانی سوق داده که طبق مصاحبه های خود زلر اصلا دغدغه این نویسنده نیست و به این سمت سوف داده که یقین کنیم اتفاقی افتاده در حالی که در متن حتی در پایان هم هیچ یقینی وجود ندارد، از طرفی میزان جنبه های تراژیک و گریه آور و اشک و آه و ناله بویژه در بازی خانم کردا که اونم هیچ سنخیتی نه با این متن و نه اساسا با خود زلر نداره، زلر در مصاحبه ای در خصوص نمایشنامه مادر که غالبا به عنوان بهترین نمایشنامه اش شناخته میشه هم تاکید کرد که طنز تلخه، این میزان اصرار بر آه و ناله از سمت احیانا کارگردان یا بازیگر نقش " آن " بی دلیل و منطق به نظر میرسه، ضمن اینکه شخصیت این زن روی صحنه این نمایش بسیار وابسته و منفعل و ناتوانه و به عبارتی توهین به زنان و احساسات زنانه است، درسته خانم ها موجوداتی حساس تر و احساسی تر هستن اما قرار نیست آویزون و بیچاره و گدای محبت باشن، این حتی برای زنان ایرانی که من در دوروبر خودم دارم از مادرم تا بقیه، این میزان گدایی و عجز و لابه نسبت به یک مرد اونم مردی که شاید احیانا خیانت کرده اصلا وجود نداره، اینکه دیگه یک متن فرانسوی با یک زن فرانسوی که دکتر هم هست، چطور میشه که یک بازیگر زن و کارگردان زن در یک نمایشنامه زن و دنیای زنانه را تا این حد وابسته و محتاج و ناتوان نشان میده؟!
در خصوص بازی ها به طور کلی قابل قبول و خوب بود غیر از خانم کردا که بیش از حد احساسات بروز میدادن و اصرار بر حسی داشتن که از درون تهی از آن ... دیدن ادامه ›› احساس بودن متاسفانه و فقط با ایجاد لحن و بیان می خواستن باور پذیر باشن که خب دیر زمانی ست که دیگر صحنه تئاتر پذیرش همچین احساسات فیک و صداسازی ها رو نداره، حداقل بنده از جمله آدم هایی هستم که تحت تاثیر اینهمه احساسات الکی روی صحنه نه تنها قرار نمیگیرم که دلزده هم میشم و حرکات بیش از حد و بی دلیل روی صحنه که در صحنه تئاتر به زعم بنده پذیرفته نیست