نمایش›بر پهنه دریا

چند شب قبل این کار را دیدم و بقدری لذت بردم که حد ندارد! ...،
امیدوارم بتونم در فرصتی تا پایان کار! در اینجا مطلبی درباره آن بنویسم؛ ...

درو بر شما ای گرسنگان؛‌...

دیشب به همراه بهترین دوستم، این نمایش رو دیدم...خوب بود. کمی بهتر از خوب.
نمایش، روایت نمادین و البته گویایی از سرنوشت طبقات یک جامعه داشت شاید اگر یک پرده به نمایش اضافه میشد و ادامه میداد، این هم معلوم میشد که بالاخره بعد از خورده شدن قشر "ضعیف"، نوبت کدوم طبقه س؟ طبقه "متوسط" که همه فکرش تملق و تشکیل ائتلاف با "قوی" بود هم نوبتش میرسه؟ جوابش معلومه؟ نیست!
لحظه های قشنگی داشت مثل
- حرکت "متوسط" وقتی که "قوی" داشت درباره رنجهای یک یتیم صحبت میکرد و به اون به عنوان نماد مظلومیت و بی خانمانی اشاره میکرد،متوسط برای این لحظه فیگور قشنگی رو میگرفت و بلافاصله مثل قبل به ادامه کارش میرسید...
- تعلل "ضعیف" برای روبرو شدن با سرنوشت محتوم خودش... با شستن پاها، خیره شدن به افق و ....
- تغییر طرز فکر "ضعیف" وقتی ابتدا در برابر خورده شدن مبارزه میکرد و بعد چون پیشنهادی برای اجرای عدالت نداشت مجبور شد حداقل سرنوشت خودش رو مقدس بشماره و تا جایی پیش رفت که آخرین لحظات زندگی قهرمانانه ش رو با عکس و امضا روی دسته چاقو ثبت میکرد!....
- پیدا شدن آخرین کنسرو لوبیا، ... دیدن ادامه ›› اونم وقتی که ضعیف دیگه راضی به خورده شدن شده...توی جامعه ای که یه طبقه خودش داوطلب قربانی شدن شده و سرنوشت نا عادلانه ش رو پذیرفته، اگر هم راه حل اصولی در حد کنسرو لوبیا پیدا شه ، دیگه میتونن مسکوت نگهش دارن، چون قربانی آماده تره.....
- نگاه شاعرانه و رویایی "ضعیف" به خشن ترین لحظات قربانی شدنش (تیز کردن چاقو)... صحنه هنرمندانه ای که با ترکیب موسیقی و نورپردازی و البته بازی زیبای آقای شکیبا، از تیز کردن چاقو به نواختن ویلون و بالعکس میرسید.

و خیلی لحظه های قشنگ دیگه مثل انتخابات و شمارش یک رای بیشتر!، اعتراض ها و تشویق های بیجا موقع سخنرانی کاندیداها، عکس انداختن با مجسمه ضعیف که حالا شبیه مجسمه آزادی بود، سررسیدن پستچی توی اون موقعیت اونم با دوچرخه و برگشتن دوباره ش برای گرفتن امضای رسید!، دنبال کردن دسته کوسه ها با ریتم هماهنگ موسیقی و ...
خوب بود، کمی بهتر از خوب...
خسته نباشید، به همه ، و ویژه به آقای پیروزفر