نمایش›بن بست

خلاصه: سال ۱۳۶۰ خورشیدی. انتهای کوچه‌ی بن‌بست. توی آسمون ستاره‌ی قطبی رو که دیدم، برگشتم به جایی که فکر می کردم قبلا اینجا رو یادم میاد!. ساعت‌ها خوابیده بودم. هیچ وقت شب نشد!. وقتی که بلند شدم، سرم به شیشه سکوریت برخورد کرد، وقتی که چشمامو باز کردم دلم برای اون قدیم تنگ شد. اما حالا من خیلی دور شدم. سلام سیاره‌ها...