من به دیدن نمایش اهانت به نویسندگی و کارگردانی خانم نازنین بیوک رفتم... با امکاناتی که در اختیار داشتند و مشکلاتی که داشتند بهترین نمایشی که باید رو به نمایش گذاشتند که نباید از متن و نمایشنامه قوی که داشت خیلی ساده گذشت و نباید نگاه سطحی داشت... این متن نشان دهنده یک ذهن خلاق و بزرگ هستش که یاد آور بازی های رونالدینیو هنگام پاس دادن هستش... به سمت راست نگاه میکنه اما ضربه و پاس به سمت چپ هستش...
و بازیگرانی که اولین اجرا و نمایش آن ها بود واقعا عالی ظاهر شدن هم بدن های آماده و هم ذهن آماده... همه چی به نسبت خوب اما به شرطی که این مسیر ادامه دار باشد...
و درآخر ممنون از تهیه کننده کار جناب آقای محمد اسدنیا که از این بچه ها حمایت کردند..
من در کل کار احساس میکردم رفتم دیدن کار کودک. تنها نقطه قوت کار متن و درون مایه خوب بود که اونم قربانی دکور و لباس خیلی ضعیف و اجرای ضعیف شده بود. به هر حال خسته نباشید برای تلاشتون و امیدوارم در کارهای بعدیتون موفق باشید.
من اهانت را بسیار پسندیدم.بازی آقای نقش اول را دوست داشتم.تشکر .کار تمیز و آبروداری بود.تشکر میکنم از آقای عباسی که هروقت میبینمشان به بنده لطف دارند و بیرون از صحنه تلاش ها و نگرانی هایشان را میبینم.باید خداقوت گفت.کار خوبی بود