نمایش نایت مادِر، شب بخیر مادر. با کارگردانی اقای سلیمانی عزیز در تماشاخانه دیوار چهارم این شب ها اجرا می شود. این نمایش صرفا درباره خودکشی
... دیدن ادامه ››
و افسردگی نیست. اصلا. خوشم اومد که رویکرد کارگردان به این متن هم اصلا این طوری نبوده. آوای تیوال این نمایش رو بشنوید و یادداشت کارگردان روی بروشور و سایت هم بسیار پخته و دقیق است. وفاداری ایشان به متن اصلی ، از نقاط قوت کار است. از این نمایش نانه دو اجرا قبل ها دیده بودم اما به جرات می گم این کار با دراماتورژی خوبی که دارد و دیالوگ های خیلی باورپذیر ، تماشاچی را ( در هر سن و سلیقه ای ) راضی می کند .
مفهوم نیهیلیستی که در این کار دیده می شود اصلا چیزی که از قدیم شنیده ایم ( القای بی هدفی و پوچ گرایی و این چیزها ) نیست.مارشال نورمن ، نویسنده این متن، انقدر دقیق، ظریف و عمیق به این نکته نگاه کرده که من کمتر این نوع پرداخت رو دیده ام....
از ابتدای قصه که قضیه روشن می شود تا پایان باشکوه و دقیقش ، قطره چکانی اطلاعات از زندگی جسی و مادرش و مشکلات عمیق و ریشه دارش می شنویم. جاهایی با مادر و بیشتر جاها با جسی همذات پنداری می کنیم و این اوج دراماتیک بودن صحنه ها با کارگردانی درخشان اقای فرید سلیمانی تکمیل می شود.
مدرن بودن نمایش در همه لمان ها قابل لمس است، از موزیک اغازین و پایانی تا نور و صحنه... همگی در خدمت داستان بسیار بسیار پخته و عمیق است. انتخاب بازیگر ها به نظرم عالی است.
مرگی شکوهمند برای جسی دوست داشتنی ما و چه باشکوه زیبایی شناسی مرگ در این سطح را این نمایش نشان می دهد، صحنه ای که می بینیم کاملا زنانه است. از اشپزخانه تا پادری های دستباف و پله های اتاق جسی همه عالی بود.
سیگار کشیدن بازیگر بدون روشن شدن بود. آب از شیر ظرفشویی نمی اد و حتی شیر توی شیرجوش نیست و این کمی حس من رو دور کرد یکی دو جا اما بعد که از سالن بیرون امدیم فکر کردم باید دلیلی داشته باشه این نوع طراحی،،.