«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با تشکر از زحمات آقای غریب پور و گروه آران
به نظر من اپرای مولانا و اپرای سعدی قویتر و جذاب تر بود. انتظارم از اپرای حافظ بیشتر از چیزی بود که تماشا کردم.
یک تشکر حسابی از تمامی گروه این نمایش .
تماشای این اثر ناب ملی در بهترین کیفیت ، در زمانی که بیشتر تئاترها براساس نمایشنامه های خارجی اجرا می شه ، دوباره یادم آورد که چرا گاهی احساس وطن پرستی می کنم.
ممنون که یکی از دلایل این احساس رو دوباره برام یادآوری کردید.
گفتنی های درباره ی این اثر فاخر رو ، دوستان از قبل زحمتش رو کشیدند.
خوبی های این کار ، از دکور و موسیقی و غیره تا انتقاداتی از جمله طولانی بودن کار ، همه و همه به خوبی توسط دوستان بیان شده.
اما در طول نمایش ، یک احساس عجیبی داشتم . با خودم تصور می کردم اگر این کار توسط بازیگران و با موسیقی زنده اجرا می شد ، چه اپرای عظیمی از آب در می اومد .
نمی دونم چرا ... اما دلم می خواست به جای عروسک ، انسان روی صحنه ببینم. شاید چون من خیلی عروسک دوست ندارم ، این احساس رو پیدا کردم.
پ .ن : نمی دونستم که حافظیان هم سماع می کردند . یعنی دیدنش واقعن برام عجیب بود . هنوز هم در این مورد کمی گیجم .
سماع تا جایی که بنده خواندم ، سابقه اش از دوم هجری قمری هست ...
الان هم جایی دیدم این رو نوشته :
در باره زمان پیدایش مجلس سماع اطلاع دقیقی در دست نیست ، لکن سماع سابقه ای مذهبی غیر اسلامی داشته و از زمانهای بسیار دور در ... دیدن ادامه ›› پرستشهای مذهبی و پرستشگاهها مورد استفاده واقع شده و به شنوندگان رقت قلب می بخشد ( تاریخ خانقاه ایران ص 429 )
ولی قدر مسلم این است در صدر اسلام سماع بدان صورت که در مجالس صوفیه برگزار شده وجودنداشته است ، تا در سال 245 هجری که ذالنون مصری از زندان متوکل آزاد گردید ، صوفیان در جامع بغداد به دور او گرد آمده و درباره سماع از او اجازه گرفتند قوال شعری خواند و ذوالنون مصری هم ابراز شادی کرد و در سال 253 که نخستین حلقه سماع را علی نتوخی یکی از یاران سری سقطی ( متوفی 253 ) در بغداد به پا کرد.
از این زمان به بعد مجالس سماع شکل به خود گرفته ، تشکیل حلقه سماع مرسوم گردیده گروهی به نظاره آن پرداختند ، جاذبه موسیقی همراه یک سلسله سخنان عرفانی و محرک ، افراد پرشور و حساس را به نوعی روحانیت و معنویت دعوت می کرد و عده ای از اشخاص متفرقه نیز همراه صوفیان به سماع می پرداختند .