نمایش›جهنم سرد

موزه عبرت
این موزه در میدان توپخانه هست.کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک بود.
بلیط موزه سه هزار تومان است.
بازداشتگاه یا شکنجه گاه اعتراف بود و بعدش فرد را به زندان اوین یا قصر می‌فرستادند.
افراد مشهوری اینجا بودند.هواخوری نداشت، از کابل برق با ولتاژ آزار دهنده زیر شصت ولت با قابلمه آپولو فرد را بجای فضا به عزا می‌فرستاد تا شکنجه بخاری یا صلیب آویزان با دو دست بسته به نرده ها و حوض خفه،تا چهارنفری خوابیدن به عرض در سلول کوچک و .... شکنجه های زمان هویدا و نصیری بود.
قسمتی که انگار منجر به تشدید انقلاب شد، برهنه زنان را به حمام فرستادن توسط مردان و شکنجه زنان بود. آنها مدام از شکنجه گرانی مانند تهرانی و منوچهری ابراز انزجار میکردند.
راهنما که خود توضیح میدهد از انقلابیون زندانی آن زمان بود. خودش می‌گفت"" اوج شکنجه های وحشیانه در سال های ۵۲ تا ۵۵ بود، آن زمان ... دیدن ادامه ›› تا سال ۵۷ که کارتر می آید شکنجه ها وحشتناک بود ولی وقتی کارتر آمد اینجا تبدیل به هتل زندان شد یعنی شاه از کارتر میترسید.هر ماه در خیابان ها شلوغ میشد مردم شورش میکردند از شکنجه زندانیان کم میشد.
الان هم چند تا اوباش از خیابان بیاورید راحت شکنجه میکنند ولی تربیت انسان یا امام حسین سخت هست. انسان مفید یا تولید کننده تربیت کردن سخت هست.
می‌گفت پیامبر هم انقلاب علیه کفار کرد ولی شصت سال بعد، نوه خودش امام حسین را هم کشتند. می‌گفت همه میدانند الان چگونه هست، ولی آن موقع همین اندازه آزادی بیان محدود الان هم نبود.البته دزدی در خون ایرانی هاست.
راهنما می‌گفت نصیری که سیزده سال در زمان هویدا رییس ساواک بود خودش یک پیر خرفت بود و مغزی نداشت فقط معتمد شاه بود ولی پرویز ثابتی مغز متفکر ساواک شاه بود.""

شصت درصد کسانی که توسط ساواک شکنجه میشدند کسانی بودند که حکومت فعلی هم آنها را زندانی و اعدام میکند یا از ایران فراری شدند امثال سوسیالیست های مسعود رجوی و زنش اشرف،خیابانی تا بنی صدر، بازرگان،منتظری،میرحسین و ....
مابقی هم در جنگ و ترور کشته شدند، یا خانه نشین هستند یا خودشان بعد انقلاب بازجویان همین زندان ها هستند یا مانند شاه چهل سال قدرت را در اختیار دارند و مثل رفسنجانی و امثالهم تا لحظه مرگ حاضر نیستند از قدرت کنار بروند فقط عزراییل میتواند آنها را از قدرت جدا کند تا شاید نوبت به مردم برسد و مانند زمان شاه در سه دوره آخر انتخابات مجلس در قبل انقلاب ، حضور چهل درصدی مردم در انتخابات برایشان مهم نیست.
انقلاب ایران انگار به سرنوشت انقلاب الجزایر دچار شد.
این زندان مخوف تا بیست سال قبل فعال بود،با آغاز به کار مجلس ششم و فشار های بیل کلینتون تعطیل شد.