نمایش›کفنم کجاست؟!

سلام دوست عزیز ممنون از پیام طولانی و با جزییاتتون. دوست عزیز من و شما هم نظریم فقط اگر دقیق تر نگاه کنیم متوجه تفاوت سلیقمون میشیم. وظیفه ی ما فرهنگ سازی . اما آیا این فرهنگ سازی در همه ی صنوف و افراد یکسان می‌تونه اتفاق بیفته ؟ ما به یک انسان ۴۵ ساله که خودش رو منتقد تاتر می‌دونه و بیش از ۲۰۰ تا اجرا شاید دیده باشه میتونیم تذکر بدیم که رفتارت اشتباه بوده ولی برای ۶۰ تماشاگر دبیرستانی دختر نمیتونی با همون لحن تذکر بدی چرا چونکه اونها برای اولین بار دارن یک تئاتر حرفه ای رو میبینن اتفاقا در انتهای اون اجرا که شما حضور نداشتید بنده در صحبت های آخر کار گفتم یک سر اتفاقات افتاد که ازش بگذریم به هر حال مهم این بود که برای شما فرهنگ‌سازی دیدن تیاتر شروع شد امیدوارم در ادامه جذب تیاتر بشید. فروش هدف اول گروه ما نیست که اگر بود سال پیش اجراهامون رو به دلیل درد دل خودمون متوقف نمی‌کردیم اون هم با ضرر هنگفت. هدف ما جذب مخاطب برای حرفی که روی صحنه می‌زنیم هست و خواهد بود. وقتی اون دوستمون وسط مهم ترین صحنه ی احساسی بنده تخریب می‌کنه حس صحنه رو بنده برای دفاع از هدف متن و کارم حتما بهشون متذکر میشم تا بدونن فقط به گروه انسان توهین نشده بلکه به کارکترها و روح اونها توهین کردند. در ضمن دوستان دانش آموزی که یک شب اومدن و کار رو دیدن همگی سالن رو پر کردند و تمام سالن یکدست بود و به شدت در صحنه های تراژدی کار سکوت رو رعایت می‌کردند و در صحنه های فان حتی اگر خنده ای هم داشتند کنترل شده بود . ما از حضورشون به این دلیل لذت بردیم که روح کار رو لمس کردن چون ذهن آماده و جوانی برای پرورش داشتند.