دوستان عزیز سلام و ممنون از لطف، محبت، دلگرمی و انرژی همیشه خوبتون... و عذر می خوام بابت تاخیر، مدتی به اینترنت دسترسی نداشتم...
امیدوارم همیشه کارهای گروه ما رو دوست داشته باشین، امیدوارم کار به کار پیشرفت کنیم و نظراتتون همیشه سازنده و پر انرژی برامون باقی بمونه...
امیدواریم مخاطبامون بیشتر بشن و کیفیت کارمون بهتر...
امیدواریم اتفاق های بهتر در راه باشه...
لالایی مون رو هم با کیفیت بالا می تونین از ساند کلود بشنوین و دانلود کنین...
و کار بعدی گروه هم کار دانیال خجسته ی عزیز قطع دست در اسپوکن، از 11 دی ماه در سالن استاد انتظامی به روی صحنه می ره...
برام مهم بود که درباره این نمایشم نظرم بنویسم هر چند در این چند وقت نمایش هایی دیدم و فرصتی نشد که نظرم بنویسم اما این کار برام لذت بخش بود با این که نمایش تلخی بود ... اخرین روز اجرا به لطف یه دوست رفتم تا این نمایش ببینم..
زاویه دید من تو این نمایش زومه رو بازیگر اصلی نمایش و لذتی از بازیش بردم.. تمام ویژگی های که به نظرم میومد باید نقشش داشته باشه رو دیدم و صورتش و چهره خسته زجر کشیدش و واکنش هاش و....واقعن خوب بووود. بعد بازی اقای خجسته رو دوست داشتم و طراحی صحنه و متن... مثل بقیه دوستان قسمت لالایی رو از اوج های نمایش میدونم و اون متنی که اخرای نمایش میگه اگر کسی یادش بود بنویسه ممنون میشم.. جایی که داره وطنش رو تعریف میکنه .. اگه وقت بود دوست داشتم برای بار دوم هم نمایش ببینم.
خسته نباشید... :)
دیشب اجرای پایانی این کار رو دیدم و اون لالایی هنوز با منه...