اجرای گرم و دلپذیری بود. خیلی کیف کردم که حسین محباهری قبراق و سرزنده داشت بازی میکرد. خاطرات زیادی از ایشون از کودکی و نوجوانی باهامه.
دوازده ترانه لابلای کار اجرا شد که حسن انتخابشون جای تبریک داره چون کامل با اون مقطع داستان و حال و هواش سازگاره (از دلکش و الهه و اونیک بگیر تا مرتضی احمدی).
اجرا کامل طبق نمایشنامه مولیر جلو میرفت و از اسکیرفتنهای معمول کارهای مشابه که متن رو مجروح میکنند خبری نبود. چند جا اما ریتم میافتاد و اجرا کمرمق میشد و دقیقا همونجاها سر و صدای بچهها یواش یواش به گوش میرسید و بالا میگرفت که نشون میداد دیگه با کار همراهی نمیکنند اما به محض اینکه ضرباهنگ اجرا بالا میرفت بلافاصله جذب ماجرا میشدند و صداها فروکش میکرد. کار البته مختص کودکان نیست اما اونها هم میتونند به اندازه کافی لذت ببرند.
یکی از دوستان تیوالی نکتهای رو درباره بازیگر قدکوتاه نمایش اشارهکردهاند که کامل با اون موافقم و تکرارش نمیکنم.
کیفیت خود سالن هم که بسیار خوب بود از صندلی بگیر تا تهویه و صدا و شیب و...
اما اجرا با تاخیر ۴۵ دقیقه شروع شد که واقعا اذیت
... دیدن ادامه ››
کننده بود.
تو سالن و سن به اون بزرگی بازیگرها هیچ میکروفن و هاش.اف و کوفت و زهرماری به خودشون نبسته بودند و صدا هم قشنگ همهجا میرسید چون آکوستیک سالن اصولیه و صدای بازیگرها هم صـــدا بود.
اگه کسی با انتظار معقول به دیدن نمایش بره و عصای درونش هم زیاد صلب نباشه لذت کافی رو میبره.