در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش نکبت
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 15:06:57
خرید بلیت
نمایش جدید پویا سعیدی پنج سال پس از لانچر۵
۲۵ اردیبهشت تا ۰۱ تیر
۲۰:۳۰  |  ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
بها: ۳۰۰,۰۰۰ و ۲۵۰,۰۰۰ تومان
+ ۱۰% مالیات ارزش‌افزوده  |  جزییات
ردیف ۱ تا ۷: ۳۰۰،۰۰۰ تومان
ردیف ۸ تا ۱۱: ۲۵۰،۰۰۰ تومان
بعد از پذیرفته شدن فیلم جان در جشنواره لنسینگ و سفر او، وینس دوست و هم‌دانشگاهی قدیمی جان نیز برای دیدن او و فیلمش به لنسینگ می‌آید. دیدار آن‌ها در اتاق کوچک متل ۶ و مواجهه با حقیقتی که هر کدام به شکلی متفاوت باورش دارند.

- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۵ سال خودداری نمایید.

دسته‌بندی
بزرگسال
سبک
درام

عکس‌های پایه

نمایش نکبت | عکس

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش خیلی خوبی بود و در کل پیشنهادش می‌کنم.
طراحی صحنه عالی ای داشت با بازی های درجه یک به طوری که پس از تموم شدن نمایش تا مدتی توی شوک دیدن ... دیدن ادامه ›› بازی درخشان آقای سیاحی بودم.
درباره خود متن، متن قابل توجه و جالبی بود، کاراکتر جان که نسبت به وینس چنان دچار حس عذاب وجدانی شده که داستان براش جوری چرخیده که به دروغ فکر می‌کنه تجاوز کرده. این احساس عذاب وجدان رو من جوری دیدم که حرف‌های جان به وینس در شروع نمایش رو برحسب فخرفروشی ندیدم بلکه احساس ناراحتی ای دیدم که نسبت به زندگی وینس داشت گویی در آنچه که در زندگی وینس می‌گذرد جان نقش ایفا می‌کند. درباره خود وینس، کاراکتری که درگیر گذشته مونده و بجای زندگی توی حال سعی در حل کردن گره های کور داستان های گذشته‌اش دارد. و درنهایت واقعا اتفاقای گذشته رو نه می‌شه نابود کرد و نه به طور کلی فراموش کرد. بلکه باید گهگداری بهشون نگاهی انداخت تا یادمون نره چه روزایی رو گذروندیم.
سلام و خسته نباشید خدمت هنرمندان نمایش "نکبت"

این نمایش برای من تماما یادآور دنیای درون‌روانی بود. اتاق 32 هتل به‌مثابه "ذهن"، ... دیدن ادامه ›› وینس نماد "اید"، جان نماد "سوپرایگو" و نماینده دادستان، ماتی نماد "ایگو". هر سه یک شب در اتاق ذهن یکدیگر را ملاقات می‌کنند تا پرده از تعارض حل‌نشدنی وینس بردارند.

به تعبیری وینس نماد اصل لذت است که اکنون فروشنده ماری‌جوآنا است. نوع پوشش او و خنده‌های مدام او نیز نمایانگر همین است؛ وینس هر آنچه بخواهد می‌گوید و انجام می‌دهد. او تعارضی حل‌نشده را با خود حمل می‌کند که از جنس تکانه جنسی‌ست. پیش از دیدار با جان، اتاق را بهم می‌ریزد تا نشان دهد میزبان خوبی برای جان (که نماد وجدان است) نیست. جان سعی دارد وینس را نصیحت کند و اخلاقیات دیکته‌شده را به او آموزش دهد. معیارهایی که برای "اصل لذت" خوشایند نیست. جان فیلمساز است و قصد دارد تصویری متفاوت از انسان را نمایش دهد؛ تصویری اخلاقی و آگاهی‌بخش برای دیگر انسان‌ها. "وجدانی" مملو از احساس گناه و انکار هر آنچه غیراخلاقی‌ست، بدون توجیه عقلانی. او صرفاً نماینده اخلاقیات است، اما هر بار قادر به توجیه وینس نیست. درنهایت تعارض همیشگی بین اید و سوپرایگو ادامه می‌یابد، وینس لباس خود را عوض می‌کند و اینبار مشتاقانه پذیرای "ایگو" می‌شود، به امید حل تعارضی که تا پیش از ورود ماتی و تا لحظه رسیدن وی ادامه داشت؛ آنجا که وینس و جان باهم گلاویز شده‌اند.

اکنون زنی به نام ماتی در می‌زند و وارد اتاق ذهن می‌شود. او نماینده دادستان است و قانون می‌داند. ماتی تمام معادله را برهم می‌زند و تصویر دیگری از واقعیت را به دو نماینده افراطی ذهن نشان می‌دهد. حال وینس باید با این واقعیت مواجه شود که ماتی شخصی دیگری را جز او دوست داشته و جان باید بپذیرد که ماتی را دوست نداشته!

ماتی در صحنه‌ای "اید" و "سوپرایگو" را بازی می‌دهد تا عواقب کار را به تصویر بکشد. حال اصلی‌ترین دفاع روانی به‌کار می‌افتد؛ اضطراب. مخاطب و دو بازیگر، اضطراب زیادی را متحمل می‌شوند. وینس و جان 4 دقیقه فرصت دارند تا فرار کنند. وینس فرار را بر قرار ترجیح می‌دهد، اما دوباره بازمی‌گردد. این بدان معناست که اکنون "مکانیزم‌های دفاعی" مثل انکار دیگر پس از آگاهی کارآمد نیستند. همان‌طور که جولین جینز می‌گوید: "پس از آگاهی دیگر نمی‌توان آگاه نبود". کسی نمی‌تواند دنیای ذهن را ترک کند. همان‌طور که جان نیز یکبار از اتاق خارج می‌شود، اما دوباره و اینبار برای معذرت‌خواهی بازمی‌گردد.

جان که نماد وجدان اخلاقی‌سـت، به‌واسطه احساس گناه از عمل خویش، مجازات را می‌پذیرد. وینس مواد داخل ساک را از بین می‌برد، اما پس از دقایقی اضطراب متوجه می‌شوند که ماتی آن‌ها را دست انداخته است. وینس شکایت می‌کند که مواد گران قیمتی را از بین برده است و ماتی در پاسخ به او می‌گوید: "بعدا بازم می‌گیری". و ایگو اینچنین اصل لذت را به تاخیر می‌اندازد.

حال تعارض چندساله حل می‌شود. اینبار با آگاهی توام با رنج. "ایگو" تعارض را آشکار می‌کند و سپس از اتاق خارج می‌شود. حال "اید" گریه می‌کند و "سوپرایگو" غمگین است. آن‌ها که پیش از ورود "ایگو" و حل این تعارض باهم گلاویز شده بودند، اکنون یکدیگر را در آغوش می‌گیرند و نمایش پایان می‌یابد.

نمایش نکبت، بسیار تامل‌برانگیز است و بازی هنرمندانه بازیگران، ستودنی‌ست. خسته نباشید به تمامی عوامل این اثر.
از خواندن متن تان لذت بردم..
البته که نمی دونم چرا، هیچ وقت سراغ فروید برای خواندن نرفتم...
۳۱ اردیبهشت
عجب نقد عالی ای بود.ممنونم بابت انتشارش!
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نکبت را نمی توان دوست نداشت. بازی خوب آقای سیاحی، تم روانشناختی گیرا، و نوعی رازآلودگی که شما را تا انتهای نمایش همراهی می کند. ریتم نمایش بعد از نیم ساعت اول بسیار بهتر می شود. تنها نکته باقی مانده نقش آقای پیرزاده بود که به نظر می رسد بازی کمی از ایشان گرفته شد.