کنسرت-نمایش›او و دوستانش (۱۹۸۹)

من فقط یه آهنگ از این گروه شنیده بودم پیش از این و بینهایت علاقه‌مند شدم بهشون بعد از این نمایش. بی نظیر بودن تو این اجرا
تسلط روی صدا بی نظیر، متن و موسیقی جذاب و غیر تکراری
از اونجایی که هر اهنگ یه قصه کوتاه میشد میشد بهش به چشم یه کلاژ از اجراهای نمایش یک نفره کوتاه نگاه کرد و اتفاقا از این نگاه حتی از گوش دادن کارهای ضبط شده‌شون هم به نظرم جذاب تر بود.
طنازی‌های کوتاه بین اجراها کاملا تنش خود موسیقی رو خنثی میکرد و آخرین آهنگ اونقدر اروم و روان بود که یه تجربه محشر بود برای هممون.