رضا عبدی
سپیده شاه بیگ
مهسا محمود زاده
مراد اسکندری
بهزاد جمشیدیان
مراد اسکندری
گلدیس نمازیان
ریحانه کریمان
نیلوفر اسدی فردطراح پوستر و بروشور: بهزاد جمشیدیان
فرهاد آزمون
حمید ناصری
ونسان ونگوگ نقاش بزرگ هلندی که تا اواسط دهه سوم زندگی اش همچنان سرگشته و شوریده در حال پیدا کردن خودش و علایق اش بود تصمیم می گیرد نقاشی را انتخاب کند تا از طریق آن رنج انسان و قدرت خداوند را همزمان به تصویر بکشد او هر چه به پایان عمرش نزدیک می شود سرگشتگی و آشفتگی درونی اش بیشتر می شود تا اینکه نهایتاً در ۳۷ سالگی دست به خودکُشی میزند .
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمایش خوبی بود بویژه بازی آقای پور آرین با آن زمان بسیار و انرژی که گذاشتند خیلی خوب بود و بسیار عالی حالت دوگانگی بین بیرون و درون شخصیت ونسان را نشان دادند..بنظرم دیالوگ های دکتر که فلسفی با منظری به دنیای امروز در کاری زندگینامه ای جالب بود اما بنظرم اینکه لحن دکتر خیلی امروزی بود و با دیگر شخصیت ها که با توجه به زمانه ونگوگ گویش داشتن باعث میشد تماشاگر احساس ناهماهنگی در کل داستان کنه و بنظرم اگر حتی قرار بر این بوده که بدلیل ذهن امروزی دکتر او از کل شخصیت های داستان کمی جدا شود نیاز به این تفاوت فاحش در لحن نداشت و کمی اختلاف هم مفید بود و نکته دیگه کمی ناهماهنگی در نقطه پایانی پخش موسیقی بین پرده ها که اغلب با بیان ونسان قطع میشد اذیت کننده بود..