اول از همه خسته نباشید به تمامی عوامل شریک در تولید این نمایش.
باید بگیم که این اثر داره لبه تیغ را میره و یک فاصله مویی بین کمدی و ابتذال رو طی میکنه .
البته این موضوع برای ما تئاتریها کاملاً ملموسه که برای فروش و جذب توجه مخاطب عوام مجبوریم از یک سری مسائل رایج در جامعه حتی شوخیهای دم دستی استفاده کنیم تا کار برای تمامی اقشار تماشایی باشه، یا حتی نم نم با کم کردن این نوع شوخی ها یا ساختار ها تئاتر باعث افزایش سلیقه هنری در مخاطب بشه.
اما من دوست داشتم نمایشی که میبینم حد میانه را هم طی کند و از یک فضای خیلی عمیق و پر مغز، ناگهان به شوخی های خیلی ساده کشیده نشود.
به هر حال متشکریم از زحمات تیم سازنده و تمامی دستاندرکاران.
اسمش کمدی بود ! اصلش هیچی نبود! البته من کلا از بازی های آقای آقاپور خوشم میاد. ولی تئاتر حائز اهمیتی نبود
جدای از گروه موسیقی،
از نظر من نمایش بسیار ضعیف بود.
طنزی بود که هیچ طنازی نداشت، حتی خنده زورکی ای هم به من القا نکرد ، بیشتر میتوان گفت که با اجرای حرکات موزون و تکراری بیشتر به دنبال تَکَدی خنده بودند.
نمایش خط واحدی را دنبال نمیکرد، همواره در حین نمایش به دنبال این بودم که هرلحظه ممکنه ی اتفاق عجیب بیفته و امتیاز بالای نمایش رو توجیه کنه که متأسفانه حتی نمایش اونقدر قدرت نداشت که بتونه کاری کنه بیننده نمایش رو دنبال کنه،
برای وقتی که جهت دیدن این نمایش صرف کردم پشیمون شدم. اگر دوساعت خیابون گردی میکردم عایدی بیشتری میداشت