امیدی به اجرای دوباره داشته باشیم؟
صحبتهای پوریا کاکاوند در شب پایانی اجرا:
"فربد فرهنگ سرخرگهای کتفش آسیب دیده و بابتش ده روز بستری شده ولی هر شب بیست دقیقه اسلحه رو بالا میگیره
دیشب پزشک از علی باقری پرسیده فعالیت سنگین بدنی داری؟ گفتیم هر شب یک ساعت بیحرکت می ایسته!
دکتر گفته: نه! چه کار سنگین بدنی انجام میدین؟!!!!! "
گاهی کارهایی اجرا میشه که اثرش در روح و جان ما ابدیه و البته تاثیرش در جسم بازیگران به شکل "آسیب" ماندگار خواهد بود
گاهی فکر میکنم چه چیز باعث میشه یه انسان تا این از خود بگذره؟ پول؟ شهرت؟ موقعیت؟
اینها هیچکدام در تاتر وجود نداره
پس فقط یک جواب باقی می مونه "عشق"
یک اجرای فوق العاده حرفه ای و عالی
پر از دیالوگ های حسی و بازی های محشر
بیشتر از همه متن نمایش فکرمو مشغول کرد که در عین سادگی چقدر خلاقانه بود و کارگردانی درست کار خیلی خوب بود
روزهای آخر اجرا رو از دست ندید