در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نمایش شک
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:52:41
امکان خرید پایان یافته
۲۲ شهریور تا ۱۵ مهر ۱۳۹۸
۱۸:۳۰  |  ۱ ساعت و ۴۰ دقیقه
بها: ۵۰,۰۰۰ تومان

شَک

گزارش تصویری تیوال از نمایش شک / عکاس: پریچهر ژیان

... دیدن همه عکس‌ها ››

مکان

خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر
تلفن:  ۸۸۸۱۴۱۱۵_۸۸۸۱۴۱۱۶

نقشه بزرگتر و مسیریابی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید

اگر هیچ نمایشی از مهدی کوشکی ندیده اید، با این نمایش او را شروع نکنید!

محتوی: زوال انسانیت، ما روزانه بسیار می میریم و می کشیم، آنچه مرگ ... دیدن ادامه ›› نامندش چیز بی ارزشیست چونان آنچه زندگی نامند...
آنچه پیشتر در گانه های پیشین این چندگانه ی پر جنازه دیده ام، مکرر و مؤکد گشت و می گردد. شک دارم که کافی باشد اما قطعا بس است دیگر...

باقی ماجرا: تیم اجرا در نمایش سیزده غیر از ادای دیالوگ کارهای دیگری هم می کرد و چون آقای کوشکی بازی نمی کرد باقی هنرجویان بیشتر به چشم می آمدند، هرچند کسی جز مهدی کوشکی قادر به بیان این دیالوگ های مسلسل وار و کشنده نیست.
بوسهل خشک ترین و اعجوج نرم ترین تیم بودند.
قطعا بعضی نقش ها اضافی بودند یا لااقل صرف مضحکه (شاعر، که خود اعتراف کرد) و همراهی تیم.
ساختار نمایش ساده (بدون سس و افزودنی های غیرمجاز) است، لباس ها منتهای مینیمال، موسیقی (مانند برخی بازی ها) گاهی من را وصل و گاهی قطع می کرد.
شنیده ها از شیطونی و دیده ها از هفتمین جان سگ، حاکی از آن است که تماشاچی را در فضای سالن رها نمی کردند.
طنزها تمیز، نه بکر اما و لحنی که برای هیچ کدام از شوخی ها از چارچوب خارج نشد.

من در ورود به سالن = من در خروج از سالن
و حسنک را سوی دار بردند و به جایگاه رسانیدند. بر مرکبی که هرگز ننشسته بود نشانیدند و جلادش استوار ببست و رسن‌ها فرودآورد و آواز دادند که سنگ ... دیدن ادامه ›› زنید. هیچ‌ کس دست به سنگ نمی‌کرد و همه زار می‌گریستند خاصه نشاپوریان. پس مشتی رند را زر دادند که سنگ زنند و مرد خود مرده بود که جلادش رسن به گلو افکنده بود و خبه کرده.

تاریخ بیهقی
ابوالفضل بیهقی کتابی نگاشت در باب زندگانی و پادشاهی دودمان غزنویان که چه از حیث تاریخی و چه در وجه ادبی در خور و ارزشمند است، باشد که به کار آید تا همگان معرفت‌شان به این مکتوب گران‌سنگ افزون شود.
***
نمایش شک کاری از مهدی کوشکی با همان تیم جوان و پرانرژی سیزده است، بی تردید با توجه به زبان نمایشنامه و موقعیت های جدی‌ در اجرا، این‌نمایش قدمی رو به جلو در مقایسه با سیزده بود و اساسا شاید این مقایسه چندان مناسب نباشد اما خب گاهی ناگزیریم از قیاس.
شاید مهم‌ترین شاخصه‌ی تئاترهای اخیر کوشکی خشونتِ عریانِ جاری در نمایش‌هاش باشد، خشونتی که معمولا در بستری واقعی و در کنش‌های بین لایه‌های اجتماعی امروزی نمایان می‌شود ( شیطونی،سیزده، تئاتر بد و...) و گاه به مانند این‌نمایش در بستر تاریخی با ارجاعاتی که کماکان امروز هم کاربرد دارند، این ارائه خشونت نه از باب تحسین و تایید بلکه به مثابه آینه‌ای پیش چشم، تصویری دهشتناک را پرداخت می‌کند تا به جای پندهای مستقیم و گزاره‌های کلیشه‌ای برای پرهیز از خشونت، از مصادیق و تصاویر برآمده از آن‌ علیه خودش استفاده شود. شکلی از خودویرانگری با بازنمایی آثار و تبعاتش.
از این‌جهت نمایش‌های کوشکی برای من هیچ‌گاه نمایش‌های صرفا خون‌آلود و خشن نبود و لایه‌های روانشناسانه و جامعه شناسانه برایم جدی‌تر و پررنگ تر بود.
از این‌رو همیشه مشتاق هستم که ببینم نمایش‌های مهدی کوشکی را.

ایده‌ی ریل حرکتی برای جابجایی جالب بود.
برخی بازیگران توان و اجرای خوبی داشتند و آینده بیشتر دیده خواهند شد اما برخی گمانم نیاز به تلاش و تمرین بیشتر دارند. به ویژه در بیان و ادای کلمات و البته حرکات.
این تلاش و استمرار در تمرین و حضور بسیار ارزشمند است و دس مریزاد و خدا قوت به همه‌ی عزیران و همکاران این نمایش.
با احترام
نمایش رو هنوز ندیدم اما حتما میبینم
با نظراتتون راجع به جناب کوشکی و کارکرد خشونت عریان در اثارش کاملا همنظرم و به همین علت تمام نمایشهای ایشون رو دوست دارم و دنبال میکنم
۲۵ شهریور ۱۳۹۸
جناب کارآمد ارادت
۲۵ شهریور ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید