نمایش›خواب آلودگی

پرداختن به تنهایی و رنجهای عزیزانی که در جنگ سلامت روانشان آسیب دیده،کاملا به‌جا و لازم است.
اما در این نمایش به واقع پرداختی وجود ندارد و بازیها جز "مجید" به دل من ننشست..بازیگرها همدیگر را و اجزای صحنه بازیگران را ماسکه میکردند..آیا لازم بود تابلوی "آسایشگاه جانبازان اعصاب و روان" یا "تیمارستان" را ببینیم؟ آیا نمیتوانستیم خودمان فضا را تشخیص دهیم؟

داشتم فکر میکردم سطح بقیه‌ی کارهای جشنواره‌ی تئاتر شهر چطور بوده؟!

برای گروه آرزوی پیروزیهای بیشتر دارم و امیدوارم رو به جلو حرکت کنند.