نمایش›مغازه خودکشی

بازی سودابه جعفرزاد یکی از نقاط قوت نمایش بود. اغراق ها در لحن و حرکات بدن و حتی اکت هایی که گاها خارح از نمایشنامه بود، کاملا کنترل شده و متناسب با موقعیت بود.
اما ایده ی ایرانیزه کردن نمایش انگار ضد خودش عمل کرد و لحظاتی که مخاطب باید درگیر دوراهی ها و انتخاب های نمایش میشد، یک دیالوگ و موقعیت کمدی که اضافی و غیرلازم بود، تمام حس و حال اون لحظه رو بر باد می داد. ماهیت کمدی این نمایش می بایست از جنس خودش باشه، تلخ و گزنده و در عین حال خنده دار. اما اصرار کارگردان به جا دادن صحنه های کمدی غیرضروری داخل پرده ها کمی حس خوب نمایش رو برای من کم کرد.
البته که من مجددا به دیدن نمایش های آقای پورخلیلی میرم!