این نمایش برشی از یک زندگی زناشویی است. رویکرد این نمایش، نگاه کردن به زندگی این زوج با شیوه تئاتر درمانی یا «سایکو درام» است.
در تعریف تئاتر درمانی آمده است: «نوعی کاوش علمی جهت دریافت حقیقت از طریق شیوههای نمایشی است.»
بر اساس سریال تلویزیونی صحنه هایی از یک زناشویی اثر اینگمار برگمان
›› فروش اینترنتی بلیت در دیگر سایتهای محترم انجام میشود
- از همراه داشتن فرزندان زیر ۱۸ سال خودداری نمایید.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نمیدونم اینجا باید میگفتم یا نه ولی میگم :))))
. اقای ابر بازی شما توی مسخره باز اونقدری متفاوت و خوب بود که در تن شوری. و من مخالف کسانیم که گفتن شما خودتون رو تکرار کردین
حدیث سیدی عزیز
بنده به شدت موافق کسایی هستم که گفتن صابر ابر خودش رو تکرار کرده مخصوصا اگه یکی از این افراد،منتقد باسواد و درجه یکمون نیلوفر ثانی باشه...
دوست من ،از صابر ابر بجز یه کاراکتر تکراری چیز دیگه ای نمیبینیم،تن شوری تنها نکته ی قابل ذکری که داشت،بازی نسبتاً خوب پانته ا پناهی ها بود وگرنه نمایش خوبی نبود و حرفی برای گفتن نداشت.
ارادتمندم خانم سیدی؛
بله مورد مفهومی جالبی را متذکر شدید و یک فَکت متأخر از صابر اَبَر می توان به بازی او در مسخره باز همایون فنی زاده اشاره کرد با وصف اینکه در مدیای سینما قرار گرفته و ناگزیر از فاصله گذاری هستیم اما کارگردان با خلق یک نقش غیر متعارف و شخصیت پردازی صحیح و با جزئیات فراون توانسته از اَبَر یک شخصیت غیر تکراری و لایه دار ارائه دهد گویی وسواس و توهمات بخشی از هویت جانبخش اوست که بیننده را تا انتهای فیلم با خود می کشد.