این اثر همهی عناصر یک نمایش خوب را داشت: داستان خوب و گیرا، صحنهی خوب، موسیقی خوب و بازیهای تمیز. در نتیجه دور بود از شلوغکاری معمول و مذبوحانه نمایشهایی فقیری که تمام یا بخشی از این عناصر را ندارند.
همیشه تک گویی و قصه سر دادن خسته کننده و ملال اوره اما کارگردان با دخالت دادن تماشاچی در کار و مخاطب قرار دادن بی پرده با تماشاچیان مثل یک کاره پرفرمنس این یکنواختی رو جبران کرده بود
اما این درگیری مخاطب باعث میشد منولوگها خوب دریافت نشه و مخاطب متوجه خودش بود تا گفتار این تنقض برا من تا حالا حل نشده
این تاتر مرزی بود بین رویا و واقعیت
اینکه ما نمیدونیم این روزار واقیت ماست یا رویا دیشب ما ؟
ویا روبا دیشب ما خوده واقعیت نیست؟
من توقع به بستار و جمع بندی پر شاکله تری بودم در اخرین پرده
بازی آقای وحید رهبانی واقعا خوب بود. محتوی تاتر زیبا و دلنشین. در کل به نظرم تاتر خوبی بود. پیشنهاد میدم که ببینید.