انسان در جستجوی معنای خویش بر سنگ های خارا پا گذاشته روحش را به صخره های دانش میساید تا رنج در کالبدش متبلور گردد و از او چیزی جز رنج نماند و این رنج را که آغشته به بوی انسانیت شده چون چتری بر سر دنیا بگستراند که رنج خود درد و دوا است بر تمام مصائب بشر