تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:15:18
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
در ابتدا این نمایش رو به مخاطب تئاتری پیشنهاد میکنم اما ازش میخوام با مقداری صبر و حوصله بیشتر با اثر مواجه بشه
اما نمایش های که به مباحث روانشناختی و عمیق روان آدمی میپردازن از زیر متنی برخوردار هستند که هر چند در مورد این اثر کمی دم دستی باشد اما در پرداخت خوب از کار در اومده مشکل از جایی آغاز میشه که نویسنده و کارگردان که هر دو یکنفر هستند به زیاده از حد توضیح دادن آنچه قبلا در طول اثر گفته رو میاره. اینجاست که اون پرداخت خوب به زیر متن و گذشته کاراکتر به ناگاه تبدیل به فیلم فارسی میشه...آن مقدار صبری که برای مخاطب پیشنهاد کردم دقیقا برای چشمپوشی یا تاب آوردن این صحنه ها و دیالوگ های مازاد و سطحیه. اما بازیگر نقش نشان آقای مرادی با خلق یک کاراکتر سمپاتیک تا حدود زیادی تونسته نقص متن رو پوشش بده همینطور بازی قابل قبول آقای محسنی که انرژی نمایش رو با شوک‌هایی در جنس بازیش، مدام احیا میکنه. شیدا پهلوان به غیر از نقش دکتر و مادر در نقش معشوقه ها بهتر عمل کرده به نظرم. کارگردانی هم خلاقیت‌های خوبی در زمینه نور، صدا، دکور و لباس داره که نمیشه نادیده گرفت. بخش مورد علاقه من پایان امیدوارانه کار هست همراهی موسیقی و اکت صحنه که شاید اگر امکانات بیشتری در اختیار گروه اجرایی بود حتی زیباتر هم میشد. در نهایت فکر میکنم با توجه به ریسک بالایی که آثار روانشناختی محور دارن این اثر تونسته تا حدودی موفق عمل کنه و ارزش دیده شدن داره. دوستان دیگر به نکات جالبی اشاره کردن که من از تکرارش پرهیز میکنم...
اما نمایش های که به مباحث روانشناختی و عمیق روان آدمی میپردازن از زیر متنی برخوردار هستند که هر چند در مورد این اثر کمی دم دستی باشد اما در پرداخت خوب از کار در اومده مشکل از جایی آغاز میشه که نویسنده و کارگردان که هر دو یکنفر هستند به زیاده از حد توضیح دادن آنچه قبلا در طول اثر گفته رو میاره. اینجاست که اون پرداخت خوب به زیر متن و گذشته کاراکتر به ناگاه تبدیل به فیلم فارسی میشه...آن مقدار صبری که برای مخاطب پیشنهاد کردم دقیقا برای چشمپوشی یا تاب آوردن این صحنه ها و دیالوگ های مازاد و سطحیه. اما بازیگر نقش نشان آقای مرادی با خلق یک کاراکتر سمپاتیک تا حدود زیادی تونسته نقص متن رو پوشش بده همینطور بازی قابل قبول آقای محسنی که انرژی نمایش رو با شوک‌هایی در جنس بازیش، مدام احیا میکنه. شیدا پهلوان به غیر از نقش دکتر و مادر در نقش معشوقه ها بهتر عمل کرده به نظرم. کارگردانی هم خلاقیت‌های خوبی در زمینه نور، صدا، دکور و لباس داره که نمیشه نادیده گرفت. بخش مورد علاقه من پایان امیدوارانه کار هست همراهی موسیقی و اکت صحنه که شاید اگر امکانات بیشتری در اختیار گروه اجرایی بود حتی زیباتر هم میشد. در نهایت فکر میکنم با توجه به ریسک بالایی که آثار روانشناختی محور دارن این اثر تونسته تا حدودی موفق عمل کنه و ارزش دیده شدن داره. دوستان دیگر به نکات جالبی اشاره کردن که من از تکرارش پرهیز میکنم...
۱۰ نفر
این را
خواندند
مسعود زارع، میثم محمدی، Behzad Gohari، سامان ص، میکائیل زمانیان، بهاره مکرم، مهرنوش نوری و H.M.kiani2 این را دوست دارند
مسعود زارع، میثم محمدی، Behzad Gohari، سامان ص، میکائیل زمانیان، بهاره مکرم، مهرنوش نوری و H.M.kiani2 این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
پیشنهاد نمیکنم
امیرمسعود فدائی، مهرناز خلیلی، Amir Sharifi، مهرنوش نوری، مسعود زارع، سپهر و امیر مسعود این را
خواندند
H.M.kiani2 و Behzad Gohari این را دوست دارند
H.M.kiani2 و Behzad Gohari این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خب اول از همه من این نمایش رو چند روز مونده به پایانش پیشنهاد میکنم هر چند ضعف هایی داره که میتونست نداشته باشه بخصوص در پانزده دقیقه پایانی_ اما اثر در بعد کارگردانی و بازیگری خوب عمل میکنه بازی های فانتزی که به شدت روان هستن و به سرعت شما رو وارد دنیای کاریکاتور گونه اثر میکنن همینطور طراحی لباس و ریتمی که از طریق ترکیب میزانسن ها و لباس ها ایجاد میشه و از نظر بصری کار رو قوی میکنه متن از نظر من میتونست عمیق تر بشه و زهر بیشتری در بعد تراژدی داشته باشه که مسلما کارگردان نظرش این نبوده😁
۱۵ نفر
این را
خواندند
Behzad Gohari، یاشار نادری، محمد لهاک، محمدرضا میرچی، متین بهشتی و سارا آقاجانی این را دوست دارند
Behzad Gohari، یاشار نادری، محمد لهاک، محمدرضا میرچی، متین بهشتی و سارا آقاجانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تئاتر مقدس نیست هر آنچه مقدس شد لاجرم به ورطه ابتذال کشیده خواهد شد
تئاتر را از آن جایگاه قدسی ننگین پایین بیاورید
دستان مخاطب را از گُل و گوجه‌های گندیده پر کنید تا عیار صحنه معلوم گردد
تئاتر به اندازه تمام عمرش بر تقدس تاخته است
تئاتر یه رفراندوم همیشگیست که نتیجه اش همانجا در سالن مشخص میشود
مخاطب اخته گشته به کار تئاتر نمی آید
شما مجنون و تئاتر لیلی نیست
تئاتر جنونی به سوی داناییست نه شیدایی
مخاطب را لب و چشم دوخته بر صلیب تشویق ایستاده نکشیم
تئاتر را از آن جایگاه قدسی ننگین پایین بیاورید
دستان مخاطب را از گُل و گوجه‌های گندیده پر کنید تا عیار صحنه معلوم گردد
تئاتر به اندازه تمام عمرش بر تقدس تاخته است
تئاتر یه رفراندوم همیشگیست که نتیجه اش همانجا در سالن مشخص میشود
مخاطب اخته گشته به کار تئاتر نمی آید
شما مجنون و تئاتر لیلی نیست
تئاتر جنونی به سوی داناییست نه شیدایی
مخاطب را لب و چشم دوخته بر صلیب تشویق ایستاده نکشیم
Paria_brh، میثم محمدی، نوید عسکری فراهانی، بهنام دیناری، stanco، محمد فروزنده، علیرضا آذری راد و مسعود حق پرست این را
خواندند
Behzad Gohari، امیرمسعود فدائی، H.M.kiani2، مسعود زارع، محمدرضا بخشی، نیلوفر ثانی، پویا فلاح و امیر مسعود این را دوست دارند
Behzad Gohari، امیرمسعود فدائی، H.M.kiani2، مسعود زارع، محمدرضا بخشی، نیلوفر ثانی، پویا فلاح و امیر مسعود این را دوست دارند
Behzad Gohari (behzadddd)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۹ شهریور ۱۳۹۸
درود بر شما 👏👏👏
۱۶ اسفند ۱۴۰۲
دوستدارم
( ۲ )
پاسخ
والا من گوجه و تخم‌مرغ گندیده هم نمی‌خوام، همین که اینجا بتونم از واژگانی مثل: فاجعه، افتضاح و مزخرف استفاده کنم و عوامل ناراحت نشن و گارد نگیرن برام کافیه!
من برای یک نمایشی نوشتم انتظارم بیشتر بود محشر کبری به پا شد😊😊
من برای یک نمایشی نوشتم انتظارم بیشتر بود محشر کبری به پا شد😊😊
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بنگر بر این وجود شرحه شرحه از عدم
وجود آویخته شده از سراب بهشت
تلو تلو خوران بر مردآب سرخ دوزخ
ببین که سیلاب اشک را یارای خاموشی آتش نیست
فقط چون نمک بر زخم های خنجر اعتماد احمقانه بشر
به خالقش میچکد
و از بخار مسمومش نفس تنگ میگردد
ببین این مخلوق هزاران ساله بی نوا را
این رها شده و تنهاترین مخلوق را
که هنوز خنجر بر وجود نحیفش میکشد
و ریسمان عدمش را میبافد
وجود آویخته شده از سراب بهشت
تلو تلو خوران بر مردآب سرخ دوزخ
ببین که سیلاب اشک را یارای خاموشی آتش نیست
فقط چون نمک بر زخم های خنجر اعتماد احمقانه بشر
به خالقش میچکد
و از بخار مسمومش نفس تنگ میگردد
ببین این مخلوق هزاران ساله بی نوا را
این رها شده و تنهاترین مخلوق را
که هنوز خنجر بر وجود نحیفش میکشد
و ریسمان عدمش را میبافد
۱ نفر
این را
امتیاز داده‌است
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نه زمین گرد بود و نه دنیا دار مکافات
فقط ما بودیم رها شده تر از همیشه
در جستجوی نخی برای وصل شدن
به مبدایی که هرگز وجود نداشت
فقط ما بودیم رها شده تر از همیشه
در جستجوی نخی برای وصل شدن
به مبدایی که هرگز وجود نداشت
۱ نفر
این را
امتیاز داده‌است
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بگو به من ای فریفته
بگو چگونه جانهای شیفته و عاشق را به کام مرگ میکشانی
بگو ای زوال یافته ترین مخلوق
چگونه فوران جنون آمیز خون را به نظاره نشسته‌ای
بگو ای از عرش به فرش رسیده
چنین پایکوبان در سوگ خود چرایی
بگو چگونه جانهای شیفته و عاشق را به کام مرگ میکشانی
بگو ای زوال یافته ترین مخلوق
چگونه فوران جنون آمیز خون را به نظاره نشسته‌ای
بگو ای از عرش به فرش رسیده
چنین پایکوبان در سوگ خود چرایی
۲ نفر
این را
امتیاز داده‌اند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
لباس، نور، موسیقی و شور و هیجان پشت صحنه تئاتر، دغدغه های هنرمندان بخصوص چالش های شخصیتی و روانی بازیگران در کنار نخ باریک سیاست که همه چیز را بهم میبافت اثری قابل تامل را بوجود آورده بود که از نظر من اگر کمی کوتاه تر بود و جملاتی که کمی حالت شعاری به خود گرفتند کمتر بودند حتما بیشتر جذبش میشدم... در انتها دیدن حضور خود آقای نعیمی روی صحنه بسیار لذت بخش بود
Paria_brh، میثم محمدی، شهرزاد، امیر مسعود، stanco، مهرناز خلیلی، Behzad Gohari و میلاد فراهانی این را
خواندند
ماندنی، فاطمه نعمتی و عرفان ضرغامی این را دوست دارند
ماندنی، فاطمه نعمتی و عرفان ضرغامی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تقریبا همه بازیگرهای این کار موفق شدن به ارائه درستی از کاراکتر و موقعیت کمدی که داستان نمایش در اون شکل میگیره برسن و با یک ریتم درست نمایش ارزشمندی رو تقدیم مخاطب کنن. خطابه پایانی کار هم که به درستی به مصائب این حرفه در این دوران سخت اشاره می‌کرد یک حسن ختام کاملا بجا و به اندازه بدون ذره ای بیرون زدگی بود هر چند که کمدی ژانر محبوب من نیست اما دیدن یک کمدی جذاب امیدوار کننده هست پس پیشنهاد من خواهد بود
امیرمسعود فدائی، یاسر صفاری، Paria_brh، میثم محمدی، امیر مسعود، میلاد فراهانی، stanco و بهزاد جاودان فرد این را
خواندند
آرش رهبری، آذین پورزند، امیر پارسائیان مهر و Behzad Gohari این را دوست دارند
آرش رهبری، آذین پورزند، امیر پارسائیان مهر و Behzad Gohari این را دوست دارند
مخاطب ارجمند
سپاس از شما که چند ساعت از وقت ارزشمند خودتون را به تماشای نمایش "جنون محض" اختصاص دادید.
باعث افتخار ماست که از تماشای نمایش رضایت کامل و کافی داشته اید.
ممنون میشیم که تماشای "جنون محض" را به دوستانتون پیشنهاد بدین.
سپاس از شما که چند ساعت از وقت ارزشمند خودتون را به تماشای نمایش "جنون محض" اختصاص دادید.
باعث افتخار ماست که از تماشای نمایش رضایت کامل و کافی داشته اید.
ممنون میشیم که تماشای "جنون محض" را به دوستانتون پیشنهاد بدین.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
شخصا این نمایش رو به کسانی که دوست دارن یک اثر کمدی ببینن و بدون اینکه بهشون بی احترامی بشه بخندن پیشنهاد میکنم در روزهایی که هر روز بیدار شدن و رفتن به جنگ اژدهای هفت سر زندگی که برامون ساختن واقعا روحیه و توان مضاعف میخواد چنین نمایشی میتونه برای مخاطب تجربه جذابی بشه
سطح سلیقه شما رو برآورده نکرده بدون شک اما من توهینی نسبت به تماشاگر حس نکردم بازی‌ها روان بود یادآور کاراکترهای دهه شصت بود بخوبی و اداپته شدن موقعیتی که وجود داشت با فضای نمایش هم به نظرم خوب از آب در اومده بود
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خسته
متنفر از خود و از همه
تشنه
بی تاب و پا برهنه
در جستجو
بی مقصد و گمشده
در تکاپو
بی حاصل و غمزده
بی همه چیزی شده‌ام که حتی خدا هم حدس نمیزد
متنفر از خود و از همه
تشنه
بی تاب و پا برهنه
در جستجو
بی مقصد و گمشده
در تکاپو
بی حاصل و غمزده
بی همه چیزی شده‌ام که حتی خدا هم حدس نمیزد
۲ نفر
این را
امتیاز داده‌اند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
هزاران پیکر بر دوش داشتم
نه بر پا
که بر زانوان میرفتم
بگو مگر چقدر رنج بر جان شانزده ساله ات رفته بود
که اینچنین میشکنم زیر سنگینی اش
#آرمیتا_گراوند
هیچوقت انقد دلم نمیخواست که دروغ شنیده باشم
نه بر پا
که بر زانوان میرفتم
بگو مگر چقدر رنج بر جان شانزده ساله ات رفته بود
که اینچنین میشکنم زیر سنگینی اش
#آرمیتا_گراوند
هیچوقت انقد دلم نمیخواست که دروغ شنیده باشم
stanco، میثم محمدی و امیر مسعود این را
خواندند
Behzad Gohari، سپهر، مهرنوش نوری، فریبا، محمدرضا بخشی، پویا فلاح، امیرمسعود فدائی و چاوش این را دوست دارند
Behzad Gohari، سپهر، مهرنوش نوری، فریبا، محمدرضا بخشی، پویا فلاح، امیرمسعود فدائی و چاوش این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آه سرد تجربه ای سرد و سنگین از سکوتی است که چون بهمن بر سر مخاطب آوار میشود کشمکشی مجنون وار که دلت میخواهد این بخت برگشتگان را در آغوش بگیری بگویی آرام باش نفس بکش همه چیز درست میشود.
با آنکه میدانی چه تباهی هولناکی رخ داده اما ناامیدانه در انتظار غلبه مهر و عطوفت انسانی بر خشم و سرخوردگی او هستی ...
با آنکه میدانی چه تباهی هولناکی رخ داده اما ناامیدانه در انتظار غلبه مهر و عطوفت انسانی بر خشم و سرخوردگی او هستی ...
امشب قرار بود ببینمش، توی ترافیک گیر افتادم! ایشالا فردا...
حالا من فقط با بازی اون پسره مشکل داشتم، اگه بهتر بازی می‌کرد کار واقعاً درخشان میشد! چه قابایی، چه تصاویری...
من بازی بها رو دوست داشتم راستش خیلی برام قابل درک بود تمام تضاد و چالشی که در فکر و احساساتش بود به نظرم تو بازیش بود اما دیالوگ گوییش میتونست بهتر باشه به نظر منم... آره تصاویر و قاب ها خیلی خوب بودن
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
در ابتدا از دوستانی که جسارت به خرج میدهند و چنین اجراهایی را پیشنهاد میکنند تشکر میکنم
رویای مردان مضحک که هیچ مضحک نبود و چون پیکره ای سه پاره از تاریخ وجود، هبوط، ازل و عدم انسان گفت، بدن های معلق و شناور در ذهن ما و اثر و همانقدر دور که همانقدر نزدیک. روایتی که از تکرار هذیان وار وسوسه رنج به ستوه آمده امید را فریاد میزند و مخاطبی که از صلیب پایین کشیده میشود و دستهای مهربان دخترکی بر زخم هایش مرهم میگذارد .
امکان این وجود داره که افراد زیادی با کار ارتباط نگیرن اما بدون هیچ قضاوتی اگر خودتان را در اختیار خلوص و محبت این گروه اجرایی بگذارید تماشای این اثر در حالت حداقلی خود تجربه ای دلنشین خواهد بود.
رویای مردان مضحک که هیچ مضحک نبود و چون پیکره ای سه پاره از تاریخ وجود، هبوط، ازل و عدم انسان گفت، بدن های معلق و شناور در ذهن ما و اثر و همانقدر دور که همانقدر نزدیک. روایتی که از تکرار هذیان وار وسوسه رنج به ستوه آمده امید را فریاد میزند و مخاطبی که از صلیب پایین کشیده میشود و دستهای مهربان دخترکی بر زخم هایش مرهم میگذارد .
امکان این وجود داره که افراد زیادی با کار ارتباط نگیرن اما بدون هیچ قضاوتی اگر خودتان را در اختیار خلوص و محبت این گروه اجرایی بگذارید تماشای این اثر در حالت حداقلی خود تجربه ای دلنشین خواهد بود.
۱۴ نفر
این را
خواندند
Behzad Gohari، مهدی آزادی، مسعود اشرفی، رویای مردان مضحک، متین مختومی، سمیرا تبریزی، فیفی و امیر صمدیان این را دوست دارند
Behzad Gohari، مهدی آزادی، مسعود اشرفی، رویای مردان مضحک، متین مختومی، سمیرا تبریزی، فیفی و امیر صمدیان این را دوست دارند
بنظرم صحبت هایی ک در انتهای کار ، کارگردان با خلوص نیست و دوستانه انجام میده ،، لول کار رو چند پله میبره بالا و دوست داشتنی ترش میکنه
سپاسگزاریم از شما و نوشتار و تحلیل زیباتون، خانم کهن🙏🌍🌹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
جدا از متن برشت که فارغ از تاثیر اندیشه های سیاسی شناخته شده اش باز هم تاثیرگذار است اجرای این نمایش از سطح معمولی بالاتر نرفت
بازیگر نقش خانوم کارار تا حدود زیادی موفق بودند اما تن صدایی که انتخاب کرده بودند محدودیت های حسی در بیان برایشان ایجاد کرده بود
پسر با نقش خود ارتباط خوبی بر قرار کرده بود و باورپذیر می‌نمود اما نه درخشان
کارگردانی هم ایده های بکر و ناب آنچنانی ارائه نمی‌کرد تنها در چند جای نمایش با استفاده درست از نور و چینش بازیگران قاب های زیبایی شکل گرفت
متاسفانه نمایش از سیطره بخش شعاری یا ایدئولوژیک اثر پایه رها نشده بود و تاثیراتش آنچنان بود که گویی در کوبای کاسترو نمایش میبینم که ممکن است کاملا تعمدی باشد اما شخصا دوست نداشتم
اما بیش از هر چیز اتفاقی که در نمایش امشب تفکر برانگیز بود وضعیت بسیار تاسف بار پروژکتورهای کارگاه نمایش بود که با تلاش بازیگران و صبوری مخاطب مانند طوفانی بود که به خیر گذشت
امید که شرایط بهتری برای فعالین عرصه تئاتر فراهم شود
بازیگر نقش خانوم کارار تا حدود زیادی موفق بودند اما تن صدایی که انتخاب کرده بودند محدودیت های حسی در بیان برایشان ایجاد کرده بود
پسر با نقش خود ارتباط خوبی بر قرار کرده بود و باورپذیر می‌نمود اما نه درخشان
کارگردانی هم ایده های بکر و ناب آنچنانی ارائه نمی‌کرد تنها در چند جای نمایش با استفاده درست از نور و چینش بازیگران قاب های زیبایی شکل گرفت
متاسفانه نمایش از سیطره بخش شعاری یا ایدئولوژیک اثر پایه رها نشده بود و تاثیراتش آنچنان بود که گویی در کوبای کاسترو نمایش میبینم که ممکن است کاملا تعمدی باشد اما شخصا دوست نداشتم
اما بیش از هر چیز اتفاقی که در نمایش امشب تفکر برانگیز بود وضعیت بسیار تاسف بار پروژکتورهای کارگاه نمایش بود که با تلاش بازیگران و صبوری مخاطب مانند طوفانی بود که به خیر گذشت
امید که شرایط بهتری برای فعالین عرصه تئاتر فراهم شود
امیرمسعود فدائی، نوید عسکری فراهانی، محمد حسین بوجار، مهرنوش نوری، محمدرضا، سپهر، مجید تیزرو و نیما این را
خواندند
امیر مسعود، علیرضا آذری راد، کمیل غلامی، مسعود سعادتی راد، زینب نوروزی و Behzad Gohari این را دوست دارند
امیر مسعود، علیرضا آذری راد، کمیل غلامی، مسعود سعادتی راد، زینب نوروزی و Behzad Gohari این را دوست دارند
با توجه به شرایط فعلی از به تماشا نشستن کار راضی بودم ولی با نظرات شما هم کاملا موافقم و به امید دیدن کارهای درخشان از عوامل کار و خدا قوت به همشون و یک درود ویژه به جناب برتولت برشت
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
در انتظار گودو
نمایش در بیست دقیقه ابتدایی چشمگیر پر از حرکت و شوخی است که با اندکی اغماض می‌توان حتی از شوخی های بد و پرتی که مخاطب را نخنداند ... دیدن ادامه ›› هم چشمپوشی کرد اما با تمام توانایی بازیگران که هم به صورت بلقوه و هم بالفعل قابل تشخیص بود موقعیت های نمایش از لحظه ورود پوتزو و لاکی تقریبا همگی با شکست روبرو شدند و نمایش را از ریتم خارج کردند دیگر نه از ساتیر خبری بود و نه از ابزورد تنها یک موقعیت کش دار شکست خورده که شخصا به پایانش علاقه مند بودم
شاید بزرگترین ضربه از وفاداری نسبی آقای لرستانی به متن اصلی شکل گرفته شاید وقتی مولفه هایی دچار دگردیسی می‌شوند تایم نمایش و تکرار ها نیز بر همان اساس باید تغییر کنند
نقطه قوت کار طراحی صحنه و نور آن بود که انصافا در تمام طول نمایش چشمگیر بود اما بازیگری که بخشی از دکور بود می‌توانست کارایی بیشتری داشته باشد و به نظرم از این پتانسیل به خوبی استفاده نشد
مبحث آیینه ها هم که دیگر تیر خلاص بود تا شعار زدگی داستان را به آسمان هفتم برساند
همانقدر که جوانی و بی تجربگی ممکن است باعث خطا شود تجربه داشتن و احساس عدم نیاز به مشاوره هم ممکن است منجر به شکست یک پروژه در یکسری ابعاد آن شود.
نمایش در بیست دقیقه ابتدایی چشمگیر پر از حرکت و شوخی است که با اندکی اغماض می‌توان حتی از شوخی های بد و پرتی که مخاطب را نخنداند ... دیدن ادامه ›› هم چشمپوشی کرد اما با تمام توانایی بازیگران که هم به صورت بلقوه و هم بالفعل قابل تشخیص بود موقعیت های نمایش از لحظه ورود پوتزو و لاکی تقریبا همگی با شکست روبرو شدند و نمایش را از ریتم خارج کردند دیگر نه از ساتیر خبری بود و نه از ابزورد تنها یک موقعیت کش دار شکست خورده که شخصا به پایانش علاقه مند بودم
شاید بزرگترین ضربه از وفاداری نسبی آقای لرستانی به متن اصلی شکل گرفته شاید وقتی مولفه هایی دچار دگردیسی می‌شوند تایم نمایش و تکرار ها نیز بر همان اساس باید تغییر کنند
نقطه قوت کار طراحی صحنه و نور آن بود که انصافا در تمام طول نمایش چشمگیر بود اما بازیگری که بخشی از دکور بود می‌توانست کارایی بیشتری داشته باشد و به نظرم از این پتانسیل به خوبی استفاده نشد
مبحث آیینه ها هم که دیگر تیر خلاص بود تا شعار زدگی داستان را به آسمان هفتم برساند
همانقدر که جوانی و بی تجربگی ممکن است باعث خطا شود تجربه داشتن و احساس عدم نیاز به مشاوره هم ممکن است منجر به شکست یک پروژه در یکسری ابعاد آن شود.
امیرمسعود فدائی، نوید عسکری فراهانی، امیر مسعود، stanco، سپهر، مصطفی فرهادمهر، بهزاد جاودان فرد و Masiha این را
خواندند
نیلوفر ثانی، Behzad Gohari، Reza1991s و مهسا یزدانی این را دوست دارند
نیلوفر ثانی، Behzad Gohari، Reza1991s و مهسا یزدانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
قلم های خونین برافراشته از غرور دانستن را چه جای سرزنش
وقتی که کاغذهای تن سفید را جسارت اندیشیدن نیست
وقتی که شمع ها فروغ خود را دریغ میکنند
و قلم از خون خود سیراب میشود
سر انگشتان سیه روی نفرین شده
این بی خریداران بازار بردگی
بر فراز مناره ها آزادی را فریاد خواهند زد
وقتی که کاغذهای تن سفید را جسارت اندیشیدن نیست
وقتی که شمع ها فروغ خود را دریغ میکنند
و قلم از خون خود سیراب میشود
سر انگشتان سیه روی نفرین شده
این بی خریداران بازار بردگی
بر فراز مناره ها آزادی را فریاد خواهند زد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من آنم که رنج جهان بر دوش گرفته
ساق های منزجرم سنگ ها را بوسه زنان طی میکنند
من آنم که گناه جهانیان را به شستشوی زمزم میبرم
لبان ترک خورده ام هجای آب را زمزمه میکند
خدایگان که زنجیر و شلاق در هوا میچرخانند
گوش های من از نفیر توحش قدسیشان کر میشود
چشم میگردانم
تا افق هست
کوه هست
و تا چشم هست
من و ساق های منزجر متکثرم
از رفتن باز نخواهیم ایستاد
ساق های منزجرم سنگ ها را بوسه زنان طی میکنند
من آنم که گناه جهانیان را به شستشوی زمزم میبرم
لبان ترک خورده ام هجای آب را زمزمه میکند
خدایگان که زنجیر و شلاق در هوا میچرخانند
گوش های من از نفیر توحش قدسیشان کر میشود
چشم میگردانم
تا افق هست
کوه هست
و تا چشم هست
من و ساق های منزجر متکثرم
از رفتن باز نخواهیم ایستاد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آنتیگونه
پیش از آغاز پیشنهاد من دیدن اجراست چرا که این تجربه به مخاطب جهت تجزیه و تحلیل تجارب بعدی اش در این گونه نمایش ها کمک خواهد کرد
هر ... دیدن ادامه ›› اجرایی حتی معنا باخته ترین ها رسالتی را دنبال میکنند
شیوه اجرا و بازی ها و حتی موقعیتی که جامعه در آن لحظه دارد کلید های رسیدن به آن رسالت هستند
حال رسالت نمایش آنتیگونه چیست؟
این نمایش با ارجاعات بجا بسط و گسترش معنای دیکتاتوری را به خوبی نمایش میدهد
همینطور جدال تراژیک رسالت فردی انسان را در برابر غریزه بقا که با عشق در آمیخته به شکلی هنرمندانه و برای تقویت درک انگیزه آنتیگونه بکار میگیرد
همه چیز از آنجا شروع میشود که هوش انسان شروع به فریب او میکند و او را به زیاده گویی وا می‌دارد درست همانجا خطاهای گروه اجرایی یک به یک خودنمایی میکنند جایی که مخاطب می‌داند باید نفهمد، که به اجرا کمک کند تا به هدفش برسد.
مرحله بازی در بازی و استفاده از بازیگری که بعنوان بازیگر تازه کار به کمک اجرا می آید می‌توانست بار روانی سنگین تری به همراه داشته باشد تا در لمس عمق رذالت این جهان بدون زن تاثیرگذارتر باشد متاسفانه فرو ریختن دیوار چهارم و تعاملی که شکل نمی‌گیرد به اجرا ضربه میزند و اگر بحث سانتی مانتال قضیه در میان نباشد حتی حس آمیزی قابل توجهی هم بدنبال ندارد. عنصر غافلگیری اساسا نباید نقشی در این اجرا داشته باشد چرا که هم نوع بازی بازیگران این باور را به مخاطب نمی‌دهد و هم با آمدن بازیگر کمکی و صدای ضبط شده که هوش مصنوعی به عنوان آنتیگونه ارائه میکند، همان نیمچه باوری که مخاطب بزور در خود حفظ کرده هم فرو می‌ریزد و یک تجربه آغاز نشده پایان می یابد.
با فرض اینکه هدف گروه اجرایی همین بوده، باید در مرحله بازی در بازی شاهد بازی عمیق و باورپذیرتری می‌بودیم که متاسفانه ارائه نمی‌شود و در شکل نمادین هم فقط وقتی به اوج تنش بازیگر کمکی و بازیگران دیگر می‌رسیم اجرا یک امتیاز مثبت میگیرد.
پیش از آغاز پیشنهاد من دیدن اجراست چرا که این تجربه به مخاطب جهت تجزیه و تحلیل تجارب بعدی اش در این گونه نمایش ها کمک خواهد کرد
هر ... دیدن ادامه ›› اجرایی حتی معنا باخته ترین ها رسالتی را دنبال میکنند
شیوه اجرا و بازی ها و حتی موقعیتی که جامعه در آن لحظه دارد کلید های رسیدن به آن رسالت هستند
حال رسالت نمایش آنتیگونه چیست؟
این نمایش با ارجاعات بجا بسط و گسترش معنای دیکتاتوری را به خوبی نمایش میدهد
همینطور جدال تراژیک رسالت فردی انسان را در برابر غریزه بقا که با عشق در آمیخته به شکلی هنرمندانه و برای تقویت درک انگیزه آنتیگونه بکار میگیرد
همه چیز از آنجا شروع میشود که هوش انسان شروع به فریب او میکند و او را به زیاده گویی وا می‌دارد درست همانجا خطاهای گروه اجرایی یک به یک خودنمایی میکنند جایی که مخاطب می‌داند باید نفهمد، که به اجرا کمک کند تا به هدفش برسد.
مرحله بازی در بازی و استفاده از بازیگری که بعنوان بازیگر تازه کار به کمک اجرا می آید می‌توانست بار روانی سنگین تری به همراه داشته باشد تا در لمس عمق رذالت این جهان بدون زن تاثیرگذارتر باشد متاسفانه فرو ریختن دیوار چهارم و تعاملی که شکل نمی‌گیرد به اجرا ضربه میزند و اگر بحث سانتی مانتال قضیه در میان نباشد حتی حس آمیزی قابل توجهی هم بدنبال ندارد. عنصر غافلگیری اساسا نباید نقشی در این اجرا داشته باشد چرا که هم نوع بازی بازیگران این باور را به مخاطب نمی‌دهد و هم با آمدن بازیگر کمکی و صدای ضبط شده که هوش مصنوعی به عنوان آنتیگونه ارائه میکند، همان نیمچه باوری که مخاطب بزور در خود حفظ کرده هم فرو می‌ریزد و یک تجربه آغاز نشده پایان می یابد.
با فرض اینکه هدف گروه اجرایی همین بوده، باید در مرحله بازی در بازی شاهد بازی عمیق و باورپذیرتری می‌بودیم که متاسفانه ارائه نمی‌شود و در شکل نمادین هم فقط وقتی به اوج تنش بازیگر کمکی و بازیگران دیگر می‌رسیم اجرا یک امتیاز مثبت میگیرد.
امیرمسعود فدائی، Reza1991s، Ali، میثم محمدی، مهدی حسین مردی، نوید عسکری فراهانی، stanco و سپهر این را
خواندند
۱۰ نفر این را دوست دارند
۱۰ نفر این را دوست دارند
اجرا دچار گنده گویی در زیرمتن است...
و برای همین با فرض پایان بندی با حضور بازیگر زن نامبرده، اَلکن جلوه می کند.
جایی که بی ربط هایی مثل مکبث و هملت هم به اجرای آنتیگون فراخوانده می شوند...
هملتی که نشان دهد ظلم به زنان در طول تاریخ بوده و حتی شخصیت اخلاق گرای هملت نیز ظلم کرده به افلیا...
و مکبثی که نشان دهد قدرت می کشد حتی نزدیک و عزیزترین ها را...
و البته دور تُند که خب معنی خاصی نداشت و شاید اگر برایش بخواهیم ... دیدن ادامه ›› از ذهن خودمان ببافیم، تایم لپس تاریخ تکرار شونده ظلم به زنان و سرکشی قدرت را نشان می داد ولی خب کارایی خاصی نداشت...
همان طور که گفتم بافتم!
شاید حتی ناخودآگاه آگاه نیز آگاه نبود به خودآگاهی که الان بافتم.
و برای همین با فرض پایان بندی با حضور بازیگر زن نامبرده، اَلکن جلوه می کند.
جایی که بی ربط هایی مثل مکبث و هملت هم به اجرای آنتیگون فراخوانده می شوند...
هملتی که نشان دهد ظلم به زنان در طول تاریخ بوده و حتی شخصیت اخلاق گرای هملت نیز ظلم کرده به افلیا...
و مکبثی که نشان دهد قدرت می کشد حتی نزدیک و عزیزترین ها را...
و البته دور تُند که خب معنی خاصی نداشت و شاید اگر برایش بخواهیم ... دیدن ادامه ›› از ذهن خودمان ببافیم، تایم لپس تاریخ تکرار شونده ظلم به زنان و سرکشی قدرت را نشان می داد ولی خب کارایی خاصی نداشت...
همان طور که گفتم بافتم!
شاید حتی ناخودآگاه آگاه نیز آگاه نبود به خودآگاهی که الان بافتم.
در هر حال این تجربه من بود.
از اونجایی که برخی در گذشته تیوال رو به محل مجادله کاربر قدیمی و جدید، کاربر حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای و... کردند که البته به نظر من هیچکدوم از اون موارد هیچ رجحانی برای کاربری نسبت به دیگری نمی‌آورد . نمی‌شود و نمی‌خوام توضیح بیشتری بدم ولی بدون اینکه حرفم هیچ بار ارزشی بخصوصی داشته باشد باید بگم با توجه به جنس مخاطبی که من دیدم این تجربه برام خیلی طبیعی و عادی بود .
از اونجایی که برخی در گذشته تیوال رو به محل مجادله کاربر قدیمی و جدید، کاربر حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای و... کردند که البته به نظر من هیچکدوم از اون موارد هیچ رجحانی برای کاربری نسبت به دیگری نمی‌آورد . نمی‌شود و نمی‌خوام توضیح بیشتری بدم ولی بدون اینکه حرفم هیچ بار ارزشی بخصوصی داشته باشد باید بگم با توجه به جنس مخاطبی که من دیدم این تجربه برام خیلی طبیعی و عادی بود .
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کاش باز همان دوره گردان با عروسک های مندرس پارچه ای باشیم که کودکانش به تماشا می‌نشینند و عطر پاکی و صداقتشان به داستان‌های ما جان میدهد
اما
نه
مگر ما از باقی اغیار هنر چه کم داریم که دمادم شهد شهرت و ثروت نوش جان میکنند و هیچ جز لحظه کوتاهی سرمستی به ارمغان نمیدهند
ما که از دل تاریخ انسان بیرون جسته ایم ما که تاج خار مسیح بر سر داریم و تزکیه می‌شویم و تزکیه میکنیم
متاع ما خریدار ندارد و ما گرسنه ایم
پس باید تدبیری کرد
از آن جنس که شیطان برای مارهای ضحاک کرد
....
اما
نه
مگر ما از باقی اغیار هنر چه کم داریم که دمادم شهد شهرت و ثروت نوش جان میکنند و هیچ جز لحظه کوتاهی سرمستی به ارمغان نمیدهند
ما که از دل تاریخ انسان بیرون جسته ایم ما که تاج خار مسیح بر سر داریم و تزکیه می‌شویم و تزکیه میکنیم
متاع ما خریدار ندارد و ما گرسنه ایم
پس باید تدبیری کرد
از آن جنس که شیطان برای مارهای ضحاک کرد
....
محمدسجاد رشیدی، Reza1991s، نوید عسکری فراهانی، سپهر، امیرمسعود فدائی و میثم محمدی این را
خواندند
H.M.kiani2 و Behzad Gohari این را دوست دارند
H.M.kiani2 و Behzad Gohari این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۴۳,۰۰۰ نفر
+۲۶,۴۳۰ برنامه
+۷,۶۰۹,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۴,۶۷۷ برگه
۹,۷۵۰ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
