دیشب به تماشای این نمایش نشستم . . .
اول از همه خیلی خوشحال شدم دوستان عزیز تیوالی رو ملاقات کردم و گپ زدیم ، شب خوبی بود برام . . .
پس از . . .
در مورد نمایش چون اصلا تخصصش رو ندارم فقط دوست دارم حسی که داشتم رو به اشتراک بذارم و به نظرم بهترین توصیف رو خانوم بهروزیان عزیز داشتند که پیشنهاد میکنم حتماً نظرات ایشون رو بخونید . . .
اولین نکته ای که در مورد اجرای دیشب میتونم بگم اجرای درخشان آقای مهران مرادی هست ،‌ واقعا لذت بردم از این همه استعداد ، بازی عالی و انرژی که صرف کاراکتر نشان کردن . بازی ایشون من رو به یاد بازی درخشان واکین فینیکس در فیلم جوکر انداخت ، انقدر غرق در بازی بودن که واقعا نگران حالشون هستم . آقای مرادی خسته نباشید و دمت گرم . . . یکی از انتقادهایی که به ایشون شده بود بازی اگزجره بود ، که من ندیدم واقعاً البته ایرادهایی بود ولی قابل چشم پوشی بود
از حق نگذریم بازی آقای پیمان محسنی هم عالی و باور پذیر بود که کمتر کسی بهش اشاره کرد ، فقط بازی خانوم پهلوان به نظر من به نسبت دو کاراکتر اصلی ضعیف تر بود .
از بازی ها که بگذریم برای من نمایش متوسطی بود و نمیشه اسم شاهکار روش گذاشت ، متن خوبی داشت ولی شاید اجرا میتونست بهتر از این باشه ... دیدن ادامه ›› .
کارگردانی ، طراحی صحنه و موسیقی خوب بود .
به نظرم پرداختن به هرآنچه که در ذهن یک بیمار روانی میگذره جالب بود و هنوز هم ذهن من رو درگیر خودش کرده چرا که همه ما هم اون غول درون رو داریم و هر روز باهاش رو به رو هستیم.
خسته نباشید میگم به گروه نمایش پس از . . .

من 6 اسفند ماه به تماشای نمایش تخت و خنجر نشستم . . .
در ابتدا تشکر میکنم از جناب فراهانی عزیز به خاطر این حرکت خوب ، کنار دوستان هنردوست تئاتر تماشا کردن واقعا یک لذت دیگه ای داره . . . امیدوارم بازهم بتونیم و فرصتش پیش بیاد که کنار هم جمع بشیم و جای دوستانی هم که نبودند حسابی خالی بود . . .
در مورد نمایش اولین نکته ای که بسیار بسیار دوست داشتم و توجه من رو جلب کرد اجرای گروه موسیقی بود ، علاوه بر اجرای خوبی که داشتند لبخند برخی از دوستان در حین نمایش حس خوبی رو به من منتقل کرد . . .
بنده اولین بار بود که نمایشی رو با سبک سیاه بازی و روحوضی میدیدم و نمیتونم مقایسه ای داشته باشم اما پرداختن به مسائل امروزی همراه با طنز قابل قبول در این نمایش برام دوست داشتنی بود ، به نظرم متن نمایش خیلی جای کار داره و میتونه بهتر بشه . . .
در مورد بازی دوستان هنرپیشه ، همگی خوب بودند اما من بازی دو دوست سیاه رو بیشتر پسندیدم . . .شنیدن لبخند تماشاگران مخصوصا دوستان عزیز همراه برام واقعا لذتبخش بود ، دمتون گرم بابت خلق این لحظات ناب . . .
در مورد تماشاچیان هم نظری ندارم ، دیگه عادی شده برام . . . من غیر عادی ام . . .
خسته نباشید میگم به گروه محترم نمایش تخت و خنجر

من 29 بهمن ماه به تماشای نمایش مَثلِث نشستم . . .
در ابتدا می خوام تشکر کنم از تمامی دوستان عزیزم ( خانوم پارسایی ، خانوم علیپور ، خانوم قنبریان و آقای فراهانی ) بابت پیشنهاد این نمایش ، دمتون گرم .
چقدر خوبه این فرهنگ بینمون جا بیفته که نمایش خوبی میبینیم پیشنهاد بدیم به دوستانمون . . .
در مورد نمایش عرض کنم که اولین تجربه تماشای نمایش با چنین سبکی رو داشتم و خب طبیعتاً نمیتونم مقایسه ای با کار دیگه ای داشته باشم ، اما سوالم از جناب قیس یساقی و محمدجواد ‌مهدیان اینه که چجوری شما ذهنتون انقدر خلاقه ؟ در ذهن شما چی می گذره واقعاً ؟ علاوه بر این ها ، به نظرم اجرا و کم نقص پیش بردن همچین نمایشی واقعاً کار هر کسی نیست . فقط میتونم بگم دمتون گرم ، بهتون خسته نباشید میگم . . .
فقط تنها نکته ای که هست و به ذهنم میرسه اینه که کاش در یک سالن دیگه این نمایش اجرا میرفت و یا صحنه طوری بود که میشد همه تماشاگران دید بهتری داشته باشند .
نکته بعدی در مورد نمایشنامه هست ،‌ ترکیب سه اثر شکسپیر خیلی برام جالب بود و اگر خلاصه ای از مکبث هملت اتللو رو خوانده باشیم نمایش جالبتر خواهد بود و بیشتر میشه از نمایش لذت برد .
در مورد تماشاگران هم دیگه فکر کنم خودم زیادی حساس شدم ، در اولین مواجهه خواستم که ری اکشن داشته باشم اما درکنار ... دیدن ادامه ›› اون اتفاقات وقتی لبخند تماشاگران رو میدیدم ، با خودم گفتم یک امشب رو بیخیال باش چون دیدن لبخند از ته دل تماشاگران برام لذت بخش بود واقعاً . . .
باز هم خسته نباشید میگم به تیم نمایش خوب مَثلِث . . .

من ۲۶ بهمن ماه به تماشای نمایش ژیلت نشستم و به جرات میتونم بگم بدترین شب زندگیم بود …
من به واسطه شغلی که دارم خواسته یا ناخواسته زندگیم شبیه به زندگی یک ربات شده بود ، یعنی به دور از احساسات ، علایق و هرآن چیزی که من رو خوشحال میکنه طوری که خودم رو فراموش کرده بودم …
اما یک روز تصمیم گرفتم برم دنبال علاقه ام و خودم رو در اون فضا قرار بدم،من چون علاقه به نوشتن دارم اولین قدم برام که من رو ترغیب به نوشتن کنه تئاتر دیدن بود،تصورم از این فضا خیلی متفاوت تر از اون چیزی بود که الان میبینم…احساسم این بود حتی تماشاگری که هزینه میکنه نمایشی رو ببینه با آدم های معمولی متفاوته.
اما این چند وقت عجیب ترین آدم های عمرم رو دیدم و کنارشون بودم،آقای نامحترم که ردیف ۳ صندلی ۲۴ نشسته بودی هرچقدر از شعور کم و بی لول بودن شما بگم کم گفتم،انقدر نفهمی که گوشیت سایلنت نبود،پیام پشت پیام،انقدر بی شعوری که زنگ میخورد جواب میدادی،انقدر بی فرهنگ و احمقی که اعتراض رو میدیدی و به کارت بارها ادامه دادی…
انقدرررر عصبانی بودم که اصلا نتونستم با نمایش ارتباط برقرار کنم ، دو روز به خودم زمان دادم تا بلکه نظرم در مورد نمایش به دور از عصبانیت ... دیدن ادامه ›› باشه . . .
برای من تنها نقطه قوت نمایش بازی دو دوست هنرمند عزیزمون بود واقعا خوب و کم نقص بودن …
موضوع نمایش موضوع بسیار مهمی بود ، سانسور ممیزی دیکتاتور سرکوبگر که این روز ها همه شاهدش هستیم و همه ابعادش رو با پوست و خون لمس کردیم …
من هم موافقم گاهی پرداختن به صورت طنز به این تیپ مسائل تاثیر گذاری بیشتری خواهد داشت اما سوالم اینه به نظرتون یک مقدار طنزی که به نمایش گذاشتید سطح اش پایین نبود؟طنزی که همراه با شوخی های سطحی جنسی همراه باشه به اون هدفی که داشتین از اجرای این نمایش لطمه نمیزنه؟به نظرم متن نمایش نیاز به بازنگری اساسی داره…
البته همه این ها نظر شخصی منه …
در آخر خسته نباشید میگم به گروه نمایش ژیلت…

پنجشنبه به پیشنهاد یکی از دوستان عزیزم این نمایش رو تماشا کردم . . .
من به طوری کلی سعی میکنم هر نمایشی که تماشا میکنم اون حسی را که در طول اجرا و بعدش دارم رو بیان کنم و شاید کم تر شبیه به نقد باشه . . .
یکی از نقاط قوت نمایش برای من میزانسن نمایش بود و به نظرم استفاده از مانکن ها خیلی جالب بود . . .
نمایش خیلی شبیه به تهران پاریس تهران بود ، اگر نقطه اشتراک هر دو نمایش رو انتقام در نظر بگیریم این نمایش حرف تازه ای برای گفتن نداشت یا حداقل من دنبال یک حرف تازه و نگاه متفاوت تر به این موضوع بودم که متاسفانه ندیدم . . .
در مورد بازی هنرمندان عرض کنم که خانوم پروانه خوب بود اما جناب لاریان سوپرایزم کرد چون علاوه بر صدای خفنی که دارن بازیشون هم واقعا خوب بود .
نکته آخر این که نمایش برچسب کنسرت نمایش داشت که ظاهراً الان نداره و واقعاً هم کنسرت نمایش نبود . . .
خسته نباشید میگم به جناب دشتی عزیز و دست اندرکاران نمایش آتی ساز . . .

من دیشب به تماشای این نمایش نشستم ، اولین اتفاق خوب برام دیدار با دکتر فراهانی عزیز بود که باعث شد شب خاطره انگیزی برام باشه .
تعریف عمارت ارغوان رو زیاد شنیده بودم ، با توجه به سرد بودن هوا نداشتن سالن انتظار آزاردهنده است . اصرار به چاپ کاغذی بلیط هم برام خیلی عجیبه ! اگر دلیل اش رو بفهمم خوب میشه !
دیشب تصمیم داشتم با انرژی مثبت و حال خوب این نمایش رو ببینم ، ولی مگه بعضی دوستان اجازه میدن؟گوشی چک کردن دیگه عادی شده برام ، ولی داداش گوشیت که خاموش نبود هیچ ، سایلنت که نبود هیچ ، زنگ که خورد هیچ ، جواب هم میدی؟در این مملکت آدم عجیب و غریب و بی فرهنگ زیاد دیدم اما چرا در این فضا به مراتب همه چیز بدتره؟
هوووف یک نفس عمیقققق . . .
در مورد نمایش اولین نکته مثبت که خیلی دوست می داشتم استفاده از هنرمندان جوان بود ، انگیزه و تلاش برای یک اجرای خوب رو در چشمان تمامی دوستان میدیدم .
موضوع نمایشنامه رو بسیار بسیار دوست داشتم و چون خودم عاشق نوشتن هستم ، داستان از نگاه یک نمایشنامه نویس و پرداختن به هرآنچه در ذهن اش می گذشت برام جذاب بود .
نور پردازی و طراحی صحنه قابل قبول بود اما میتونست بهتر اجرا بشه ، در جایی که من نشسته بودم پرده نیمه باز می ماند و دیدن پشت صحنه ... دیدن ادامه ›› برام جالب نبود.
ریتم نمایش خوب بود اما اواسط کار زمان به کندی گذشت و یک جورایی خسته کننده شده بود ، به نظرم میشه تایم نمایش رو کوتاه تر کرد و در قسمتی که اشاره به آب و آتش و... شد میتونست پایان نمایش باشه و یک پایانبندی خفن تری داشته باشه .
بازی دو کاراکتر اصلی نمایش (آقای منصوری و خانوم نورداد) خوب بود و به خوبی اجرا شد .
خسته نباشد میگم به تیم خوب و جوان نمایش یونسکو شدن

نمیخوام نظری که میدم همراه با غر زدن باشه اما هنوز متوجه بعضی از مخاطبان نمیشم که چرا فکر میکنند اومدن سینما؟!چرا نمیشه نمایشی رو با آرامش خاطر و با تمرکز دید؟!چرا وقتی تصویر پخش میشد بعضی دوستان فکر میکردن آگهی و تبلیغات بین سریاله؟!
دیگه تصمیم دارم برای دیدن نمایش انتخابم فقط ردیف یک و دو باشه و با احترام نمایش هایی که هنرمندان چهره و معروف تری داره رو انتخاب نمیکنم.
بخوام راجع به نمایش نظر شخصی ام رو بیان کنم ، نمایش به شدت معمولی بود در حالی که موضوع نمایش نامه به شدت جذاب بود و میتونست خیلی خیلی بهتر نمایش داده بشه .
با احترام به زحمات دوستان و دست اندرکاران عزیز ، طراحی صحنه به شدتتتتت ضعیف بود ، نورپردازی اصلا خوب نبود ، تصاویری که پخش میشد اصلا خوب نبود یعنی طوری بود که از حس خارج می شدی و کمکی به نمایش نمی کرد !
زمانی که بلیط رو خریدم فکر میکردم با نمایشی رو به رو خواهم بود که در مورد محدودیت ها و مشکلات بانوان عزیزمون باشه اما موضوعی که بهش پرداخته شده بود اصلا جنسیتی نبود و رو به رو شدن با خودمون و انتخاب هایی که داشتیم و یا می تونستیم داشته باشیم برام خیلی جالب بود .
بازی دوستان عزیز بازیگر خوب بود اما بازی خانوم ادبی ، خانوم باقری و خانوم شعبانی باورپذیر تر بود .
خسته نباشید میگم به گروه نمایش گناه مشترک .

فردریک . . .
اول از همه عصبانیم از جو خیلی خیلی خیلی مسخره تئاتر شهر و تذکر های بی مورد ، اونقدری که نگران آخرت ما هستید نگران حال داغون و خراب این دنیامون هم هستید ؟؟؟
این نمایش برای من دو وجه داشت ،‌ یک وجه دوست داشتنی و یک وجه واقعا دوست نداشتنی . . .
یک ساعت اول نمایش برای من خیلی معمولی و یک مقدار حوصله سربر بود . . .
یک ساعت دوم برام خیلی جذاب تر و جالب تر بود . . .
کاراکترهای این نمایش خیلی دوست داشتنی بودن و هر کدوم از بازیگران به خوبی ایفای نقش کردن ولی من عاشق کاراکتر پیرمردها و جناب نویسنده (کوسونه؟) شدم . . .بازی جناب کربلایی زاده و خانوم ها جوانه دلشاد و بهناز نازی برام جالب توجه بود و دوست داشتم .
یک نکته هم راجع به خنده های جناب نعیمی بگم ، شاید خیلی از دوستان انتقاد کنند به این موضوع که به جا هم هست ولی برای منی که دوستدار تئاتر ... دیدن ادامه ›› و نمایش هستم و نه منتقد و کارشناس این امر ، باعث شد اجراشون چه بسا باورپذیرتر و شیرین تر هم باشه . . .
شاید این نمایش برای من خیلی جذاب نبوده باشه اما نباید از موسیقی ، رقص و صدای زیبای خواننده های اپرا بگذرم . . .
خسته نباشید میگم به تمامی هنرمندان عزیز نمایش فردریک

من دیشب این نمایش رو دیدم ، اولین نکته قابل توجه برام تماشاخانه ملک بود که به نسبت منظم تر و با برنامه تر بود و با کمترین تأخیر نمایش شروع شد که جا داره از همه بر و بچه های دست اندر کار تشکر کنم چون شاهد زحماتشون بودم . . .
نمایش تهران پاریس تهران اولین موردی که برام هم جالب بود و هم عجیب ، ریتم تند نمایش بود که این موضوع به نظرم بازیگر را با چالش رو به رو می کند و کارگردانی همچین نمایشی بسیار سخت تر خواهد بود ، که از این نظر به سعید دشتی عزیز و بازیگران عزیز سینا ‌ساعی ، آیدا ماهیانی و فرزین ‌محدث تبریک میگم . اما برای من این ریتم تند زیاد جالب نیست ، البته این نظر منه شاید خیلی از دوستان مشکلی با این سبک نمایش نداشته باشند (شاید برای من خیلی ریتم اش تند بود) .
مورد بعدی که اصلا نمیتونم ازش بگذرم سینا ساعی عزیز هست ، در نگاه اول شاید یکی از دلایل استقبال از این نمایش سینا جان و حضور دوستداران رپ فارسی باشه و حتی شاید خیلی از دوستان مخالف حضور ایشون بر روی صحنه تئاتر باشن اما باید بگم به نظرم واقعا بازیشون عالی بود و همه جوره نظرم رو جلب کرد ، صداشون هم که دیگه اصلا نیاز به تعریف نداره.
بازی فرزین جان محدث شیرین و جالب بود ، بازی خانوم آیدا ماهیانی خیلی باورپذیر بود و به خوبی اجرا کردن.
خسته نباشید دمتون گرم ❤️❤️

من همیشه عاشق کاراکتر سجاد افشاریان بودم و هستم . . .
ایشون حتی صحبت کردنشون هم برام جذابه اونقدری جذاب که سال 1400 اواخر دی ماه ، برای اولین بار من رو ترغیب به حضور در پردیس تئاتر شهرزاد کرد .. شب عجیبی بود برام ، چون عاشق هنر و نمایش بودم ولی به واسطه کارم و مشغله هاش هیچوقت فرصت حضور در اینجور محافل را پیدا نکرده بودم . . .
اونقدری مجذوب حضور در اون جمع بودم که اصلا گذر زمان را حس نکردم . . .
در آخر نمایش حضور سجاد افشاریان کنار دوستدارانش و دیدن اون همه صبر ، حوصله ، مهربونی و متانت در برخورد با جمعیت حاضر باعث شده بود که اصلا دوست نداشتم نه تنها از پردیس تئاتر شهرزاد بلکه خیابان نوفل لوشاتو بیرون برم ، من هم مطابق معمول روال زندگیم یک آدم خجالتی و به دور از جمعیت ، فقط نگاه میکردم و لذت می بردم از لبخند و شوق بقیه که یهو یک صدای خفن به گوشم خورد که گفت بیااا بیاااا عکس بندازیم ، واقعا خیلی حس خفنی بود و باعث شد اون شب جزو بهترین شب های زندگیم بشه . . .
سجاد افشاریان باعث شد عشقم به هنر بیش تر و بیش تر بشه ، همه این هارو نوشتم که بگم خیلی خفنی آقای افشاریان . . .