« ازادی یک مفهوم نسبیه ، اگر من کسی رو زندانی میکنم در واقع به خاطر محافظت از ازادی خودمه ، ولی از دریچه نگاه اون ازادیشو ازش گرفتم »

نمایش خوب بود .
واقعا تمام ویژگی های یک‌ نمایش معمولی رو به خوب رو داشت ، طراحی صحنه و لباس به نظرم جا داشت که بهتر بشه. بازی ها خوب بود ، بازی اقای محدث و خانم دلشاد باورپذیرتر بود.
پ.ن : نمیدونم چرا توقع خیلی زیادی از این نمایش میره ، صرفا یک نمایش معمولی بر اساس یک نمایشنامه معمولی حول مشکلات زوجین هست دیگه ، قرار نیست گروه هنری بالیوود برن رو صحنه که:))

من نمایش رو هفته پیش شب اولش با حضور آقای اکبر عبدی دیدم ، موضوع اول اینکه نمایش شب اول تقریبا 35 الی 40 دقیقه تاخیر داشت که خیلی تاخیر زیادی محسوب میشه . دلیل تاخیرم این بود که کارگردان میخواستن اقای عبدی زنگ شروع نمایش رو بزنن ! از این موضوع که بگذریم من تم نمایش رو خیلی دوست داشتم ، سبک اجرا پست مدرن بود قطعا مورد پسند خیلیا نیست ولی واقعا حالمو خوب کرد مودمو خوب کرد . با اینکه از نظر من شاید اندکی محتوا پوچ محسوب میشد اما من با یک قسمتایی قهقه میزدم :)))))) وای آقاپور چه کردی با من تو ؟ چرا این آدم هرجا و هرجوری بازی میکنه اینقدددر خوبه! من نقش افرینی آقای اقاپور رو خیلی دوست داشتم بقیه هم خوب بودن اما نه به اندازه ایشون . از آقای نادری توقع بیشتری داشتم به نظرم ضعیف عمل کردن. گروه موسیقی و حضورشونو دوست داشتم و همچنین سبک موزیک هایی که اجرا میشد . ( اخه اکثر نمایش ها حضور گروه موسیقی روی صحنه واقعا بیشتر از اینکه مسرت بخش باشه باعث آزار روح و جسم مخصوصا گوش هست ) طراحی صحنه و لباس برای من خیلی خوب بود، واقعا روحیه منو باز کرده بود
( استفاده از ترکیب رنگ آبی و نارنجی برای غزاله که به شدتم بهش میومد ) . در کل با اینکه به شدت دیر شروع شد و به طبع دیر تموم شد اما با حال خوب از سالن در اومدم ، با اینکه متن از نظر من محتوا نداشت اما حالمو بد نکرد حس نکردم وقتم تلف شده برعکس مودمو به شدت آورد بالا .

یک تئاتر کلاسیک خوش اجرا
من خیلی با نمایش ارتباط گرفتم،خیلی گیرایی داشت برام ، خیلی دوستش داشتم 3>
جدا از اینکه اقای تشکر و ناصرنصیر خیلی خیلی عالی نقش رو اجرا کردن به نظرم کم لطفیه اگر بگیم اقای سلیمانی بد بودن
دکور متن نحوه اجرا تسلط به اجرا بدون حتی یک دونه تپق
بهترین بخش هر تئاتر به مانند همین نمایش برای من همون بخش پایانی هست که با وجود مهمون های زیاد وقت مردم جهت معرفی گرفته نمیشه

اگر همین نمایش با تیم بازیگری دیگری روی صحنه میرفت قطعا تبدیل به یک نمایش کسالت اور کشدار میشد. چون نه خط مشی داستان جذاب و قوی هست، نه دکور خیلی کار شده هست.
اما به هر روی من کار رو دوست داشتم چون احساس راحتی با کار میکردم
حس میکردم جزیی از اون خانواده هستم و این قطعا نه به خاطر داستان کسالت اور و مشابه فیلم های بدبخت خانواده ایرانی بلکه به خاطر بازی خیلی خوب تیم بازیگری بود.
پ.ن : من نمیدونم سر هر اجرا همینطورن یا نه اما اینو در نظر بگیرید که اجرا اصلا ساعت ۲۰:۱۵ شروع نمیشه و خیلی زود اگر شروع بشه ۲۰:۴۰-۲۰:۴۵ هست
پس مثل ما برنامه نریزید بعدش که به خاطر بی نظمی گروه نمایش گند بخوره توش! :))

ساعت ۸:۳۰ ، ۲۰ دقیقس وایسادیم و هنوز ورود ندادن، این بی نظمی واقعا چه جوری قابل توضیحه نمیدونم !!

همیشه با خودم میگفتم یعنی چی که مردم میرن یک نمایش رو دوبار میبینن؟!! هیچکدوم از نمایش هایی که تا ب الان دیدم نتونستن منو متقاعد به این قضیه کنن اما انسان اسب ..
برای بار سوم امشب به تماشا نشستم

پ.ن: از اون نمایش های خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی بد .
از اون‌نمایش ها که ۲۰ بار گوشیمو نگاه کردم ببینم کی تموم میشه ، نمایش کشنده اصلا تموم نمیشد. ۱- هیچ طراحی صحنه خاصی وجود نداشت، یعنی حاضر کردن و نکردن این صحنه اصلا فرقی نداشت از نظر من ۲- خط مشی داستان خیلی سردرگم بود، کشش نداشت، اصلا باعث نمیشد من مخاطب دلم بخواد بدونم خب الان بعدش چی میشه ؟! ۳- بازی ها خیلی خیلی خیلی بد بود!! اقای شهرستانی که حقشو خورده بودن که از همه بدتر بود، این چه لهجه ای بود اخه؟ لهجه کولبر بود؟! کجایی بود ؟انگار یک صحنه تئاتر دبیرستان رو میدیدم حتی به مراتب مفتضح تر، بازی اون دختر خانم منو یاد بازی های زرد و درجه ۴ سحر قریشی و امثالهم مینداخت وقتی میخواستن در نقش یک مرد ظاهر بشن، اقای معتادی که از معتاد بودنش فقط شل و ول حرف زدن بلد بود، همه به کنار، اقای کارگردان ، سرباز چرا اینقد اگزجره بازی میکرد؟ بابا بازی به داد زدن نیستا ، شما میتونی دادم نزنی اما مخاطب رو تحت تاثیر قرار بدی ۴- موزیک افتضاح بود، گنجشک اشی مشی ؟!!!! ۵- گروه هماهنگی سالن هم به نوبه خودشون گند زدن، اون از ۲۰ دقیقه تاخیر اول که تا همه نشستیم و نمایش شروع شد شد ۷:۳۰، اون از مهمانان ویژه ردیف ۱ که تا ۵ دقیقه شروع اول نمایش بلند بلند صحبت میکردن، اون از اون خانمی که مسئول جایگاه ها بود و به من گفت لطفا یک دونه برید اونور این ۳ تا خانم جا شن
لطفا لطفا برای وقت و پول مخاطب ارزش قائل بشید و هر چیزی رو به اسم نمایش روی صحنه نیارید .

«زندگی مهم تر از اگاهی به زندگی هست و
خوشبختی مهم تر از شناخت قوانین خوشبختی هست»
در وصف این اثر هرچی بگم کم گفتم
خیلی قشنگ بود

متاسفانه همچنان در ترافیکم و نمایش شروع شده :)))
یعنی اگه پولای تیاترای از دست رفته جمع بزنم پولدااار میشم =)