داستانهای شاهنامه برای هر ایرانی همیشه جذابیت خودش رو داره. از آقای گودرزی بخاطر وفادار بودنشون به متن ممنونیم. بازی محسن بهرامی تو نقش رستم و قربان نجفی خیلی خوب در اومده بود. گروه رامشگر خیلی هماهنگ نبودن و چند جا از هم عقب می موندن. صدای بازیگر کیخسرو و همسر فردوسی هم عالی بود.

ضمن تشکر از آقای کوهی بخاطر پرداختن به بیماری اسکیزوفرنی ولی بنظر من بازی نشان خیلی اغراق داشت.

بازی هر دو بازیگر باسابقه عالی و درخشان بود خصوصاً شهروز دل افکار. اما سوژه تکراری و انتخاب این نمایش در این سالن یه کم عجیب بود.

داستان سیاوش انقدر معصومیت و جذابیت داره که آدم دلش می خواد هر بار هر کی اجرا می کنه ببینه. این نمایش از یه منظر جدید بهش نگاه کرده بود که خوب بود. بازیها هم بد نبود. ولی صدای خواننده حزن خاصی داشت که بیشتر نظرمون رو جلب کرد.

این نمایش بیشتر یه دورهمی واقعی و دوست داشتنی بود. بازیها همشون دلنشین و واقعی بود. ولی قسمت مونولوگ هاشون برای من خیلی جوندار نبود و زمان نمایش هم طولانی بود. میشد یه ساعته این کار رو جمع کرد.

بازی عالی آیدا ماهیانی و سینا ساعی برگه برنده این نمایش بود.

من جزء اون دسته ای هستم که معتقدم نمایش خسته کننده ای بود. زمانش خیلی طولانی بود. فقط 40 دقیقه اول از نظرم قابل قبول بود. البته گروه جوانه و بخاطر جسارتشون قابل تحسین هستن ولی تپق های زیادی که بازیگران داشتن و ضعف فن بیانشون خیلی به چشم میومد.

بنظرم متن این نمایش فوق العاده بود. بازیها عالی روان و دلپذیر. گروه موسیقی دلچسب و دوست داشتنی. مجموع اینها یه نمایش به یاد ماندنی رو برای ما رقم زد و اینکه امیر غفارمنش و سینا رازانی نشون دادند که واقعا همه فن حریفن. همه گروه خسته نباشید. عالی بودید.

خیلی عااالی بود. بعد از مدتها یه نمایش شکیل و عالی دیدم. بازی‌ها یکی از یکی بهتر. موضوع عالی. ممنون از آقای کورش سلیمانی که با کارگردانی این نمایش حال ما رو خوب کردن. یه نمایش به معنای واقعی دیدنی و جذاب.