پنج شنبه شب این اجرای زیبا رو دیدم
چند نکته ی مثبت رو میخواستم عرض کنم
1- نام این نمایش بسیار هوشمندانه انتخاب شده به گونه ای که دوستانی که هنوز به تماشای این کار نرفته اند موضوع کار رو متوجه میشن.
2- از لحظه ی ورود به سالن متوجه با نمکی دو دانش آموز عزیز میشیم. تبریک به هر دو عزیز و خانواده محترمشون . قطعا برقراری تعادل بین درس و مشق این وروجک ها با تمرین و اجرای زنده کار سختی هستش.
3- به دوستان عزیزی که هنوز موفق به خریداری بلیط نشدن توصیه می کنم زودتر این کار رو تماشا کنن. هم شوخی های جدید می بینن و هم اینکه بالاخره کمک داور ویدیویی (VAR) به ایران رسیده و میتونن از نزدیک شاهدش باشن

سلام
دیدن این نمایش برای من بسیار لذتبخش بود
نمایشی که با وجود سادگی و خلوتی , مفاهیم عمیقی داشت.
روند شکل گیری داستان تا رسیدن به نقطه ی اوج به خوبی پیش رفت.
تعدادی از دوستان عنوان کرده بودند که جای موسیقی در زمینه خالی هستش اما به نظر من دیدن و شنیدن هر لحظه از نمایش به تمرکز نیاز داشت و حضور موسیقی ممکن بود باعث حواس پرتی بشه.

تنها نکته ی منفی که به نظرم اومد مربوط به تماشاخانه ملک هستش. کیفیت و ابعاد نامناسب صندلی باعث میشد بارها از جای خودم جابجا بشم. البته اطلاع ندارم که فقط صندلی من (ردیف اول صندلی هفتم) به این شکل بود یا این مشکل برای سایر دوستان هم ملموس بود.

تا الان آقایان , بانوان و اساتید بزرگواری نظیر گلاب آدینه , مرجانه گلچین , بیوک میرزایی , علیرضا استادی , ایرج راد , افسر اسدی , اصغر همت و تعداد زیادی از عزیزان دیگر از این نمایش دیدن کردند.
پس دوستان عزیزی که تا کنون موفق به دیدن این نمایش نشدن بدون تردید بلیط خودشون رو تهیه کنن.
من خودم قطعا برای بار دوم به دیدن این نمایش خواهم رفت. ترکیب کارگردانی و روایت داستان با آواز و پیانو باعث خلق لحظات جذابی شده...