دنباله ایی استاندارد برای نمایش جوجه تیغی.

متن شبیه فیلم نامه های بفروش این روزهای سینما. جزو محاسن نمایشنامه این هست ک بدون تماشای جوجه تیغی هم میشد براحتی با نمایش ارتباط گرفت.
طراحی لباس اندازه، طراحی حرکت متوسط،
بازی ها خیلی خوب.
میزانسن و طراحی صحنه ایراد داشت؛ من ردیف دو وسط نِشسته و مدام مجبور بودم برای تماشای بازیگرها سرم رو ب اطراف بچرخونم.
طول میز میتونست کوتاه تر و یا محل قرار گیری اون عقب تر باشه.
دوست داشتن خلاقیت بیشتری در انتخاب نام زونکن ها میدیدم و میز شیب دار طراحی میشد!.
طراحی نور معمولی وگریم اندازه بود؛ ایده ی پرژکتور رو ... دیدن ادامه ›› دوست داشتم.
فروش خارج از ظرفیت و تاخیر در شروع نمایش آزار دهنده هست.
اگر بخام یک دلیل برای توصیه ب تماشای نمایش بیارم، بازی درجه یک تینو صالحی هست.
امتیاز نمایش 4.5 از 10

با آرزوی موفقیت روز افزون برای جوجه تیغی ها.. 🍀

"شروع شاهکار یک ویرانی!"

ابتدای نمایش از متن، طراحی صحنه و بازی، عالی شروع شد و گویای مواجهه ی مخاطب با نمایشی درجه یک رو داشت؛
اما بجای رقصیدن تا انتها روی قله ی ساخته شده در ذهن مخاطب، با سقوط های مکرر روبرو هستیم!.

طراحی صحنه داینامیک و درخور توجه؛ جز بی سلیقگی در چیدن اشیای مورد نیاز نیمه ی دوم نمایش در گوشه های سن.
طراحی لباس متناقض و ضعیف؛ لباس دختر نمایش، تغییر لباس عبد در طول سالیان و عدم استفاده از رنگ ها بعنوان نماد.
گریم قواره ی کار
نور و موسیقی اندازه اما میتونستن خیلی بهتر باشن.
اختلاف در سطح بازی ها ب چشم میخورد؛ تعدادی خیلی خوب و برخی ضعیف.
استفاده ... دیدن ادامه ›› از بازیگران سایه بعنوان نماد جز در دادگاه، سایر جاها خوب نَشسته و از کار بیرون میزد.
مهم ترین ضعف اثر متن اون هست؛ چند پاره و کلی گو ک در زمانی کوتاه ب خیلی از مشکلات اجتماعی نیشی میزنه و گذر میکنه.
نمره ی نمایش 4 از 10
از تماشای نمایش پشیمون نیستم اما با ندیدنش هم چیزی از دست نمیدادم.
با آرزوی پیشرفت و موفقیت روزافزون دست اندرکاران عزیز عبد.. 🍀

رفقاااااا!!
کار بعدی این کله کوچیکا! لو رفت..!؛
بعد مثلِث میرسیم ب اُملِت!
با بازی چند تخم مرغ آبپز و نپخته! و کیست ک از داخل تخم ها خبر داشته باشد!؛ کدام پخته است و کدام ادای پخته بودن در میاورد!!. آخرش هم یکی رو صحنه اُملت میشه!.
خلاصه ک
' اول مرغ بود یا تخم مرغ!، مسئله اینست..' :))

من علی خوشرو نیستم!'

کمتر از دو سال پیش بود، یه دوست سابق جهت تولد منو ب تئاتر مهمون کرد؛ با دیدن صحنه و نمایش انگار دو واحد حال خوب در رگ هام تزریق شد. از اون شب شدم معتاد این حال خوب.. .
'من نیلوفر ثانی، امیر مسعود فدایی و خیلی از دوستان تیوالی دیگه نیستم!'؛
و چقدر بهشون حسودیم میشه.. ب اینهمه تئاتری ک دیدن، ب کسایی ک روی صحنه دیدن و من حسرت دیدنشونو دارم!؛ سال پیش ماهی یکی دو تئاتر میدیدمو فکر میکردم چقدر نمایش میبینم!، آخر سال ۱۵ نمایش دیده بودمو دوستانی رو دیدم ک ۱۰۰ تئاتر تماشا کردن!.
حس میکنم دیر رسیدم!؛ مساوات کیه!؟، آتیلا پسیانی چ کرده!؟، برهمنی چی میگه!، اصن دیوار چهارمو میزانسن و.. چییَن!.
'من خیلی از دوستان تیوالی نیستم!'
خلاصه ک دیر رسیدم، اما خوشحالم ک رسیدم!؛ کلی دوستانی مجازی خوب اینجا دارم؛ کلی چیز ازشون یاد میگیرم، با یه چراغ قوه روو ب جلو..!.
و چقدر خوشحالم ک اینجا بین شما هستم و نفس میکشم..
ب امید دیدار دوباره تک تکتون.. 🍀💗

'من علی خوشرو نیستم!'.

تئاتر مونولوگ و محیطی جزو علاقه مندهای منه؛
نیازی ب طراحی لباس و صحنه نبود؛ البته میشد از وسایل کافه استفاده ی بهتری گرفت(مثلن حین اجرا یه قهوه سفارش داد یا از یه چارپایه روبروی تماشاچی استفاده کرد یا جابجایی صندلیی ک خود علی ازش استفاده میکرد).
دوست داشتم گاهی دیوار چهارم بهتر شکسته میشد، مثل گرفتن فندک از تماشاچی یا ارتباط کلامی مستقیم و.. .
مهم ترین عامل در چنین نمایش هایی متن و بازی هست.
بازی خوب بود، عالی نه اما بالای ... دیدن ادامه ›› استاندارد.
متن خوب شروع اما ب مرور دچار افت میشه. در واقع خوب پردازش نشده و از یجا ب بعد دچار تکرار میشه و درجا میزنه. ریتمی یکنواخت داره و آخر کار خوب هول هولی جمع میشه و تغییر نگاه علی خوب در نمیاد.
از تماشای علی پشیمون نیستم، اما با ندیدنش هم چیز خاصی از دست نمیدادم.
نمره ی من ۴ از ۱۰ هست
قطعن روزهای درخشانی پیش روی علی خوشرو هست و ب امید دوباره دیدنش بر صحنه ی تئاتر.. 🍀

" تهران ، هالیوود ، تهران "

یک ترکیب جذاب و برنده ک تقریبن سلیقه ی هر قشر مخاطبی رو پوشش میده و با رضایت نسبی از سالن خارج میکنه.
بازی ها خوب و روان، البته روان پزشک خوب در نیومده ک قسمت عمده ش مربوط ب متن و نقش هست.
طراحی لباس اندازه، ب نظرم نیازی تغییر پیرهن سپید ب سیاه نبود.
طراحی نور خوب و دوست داشتنی. طراحی صحنه کاملن متوسط.
حفره ها و باگ های متن کم نیست؛ اگ روان پزشک حذف بشه، اتفاق خاصی نمیوفته!، نحوه ی بیان جملات توسط جناب محدث خوب و واضح نبود.
در مجموع از دیدنش پشیمون نیستم اما با ندیدنش هم چیز خاصی از دست نمیدید.
نمره نمایش 5 از 10

ب آرزوی موفقیت روز افزون برای تمام پاریسی ها.. 🍀

جَمایش جوبی بود!

فقط مایو! نداشتیم و نتونستیم از امکانات جَموم! لذت جامل ببریم!.
--------------------------------------------
ابتدا بازی ها!
ب شدت روان، همه بالای سطح استاندارد و درجه یک و البته جناب زرآبادی بی نظیر..( من از ایشون چند ماه پیش تله وزیون رو دیده بودم و قطعن آینده ی فوق العاده درخشانی پیش روشونه)
موسیقی فوق العاده عااااالی، با انرژی و لبخند تا انتهای کار، یاد گروه ول شدگان ... دیدن ادامه ›› مینداخت منو.
طراحی صحنه معمولی ک میتونه خیلی بهتر باشه و استفاده از دو بازیگر جای آدمک باتوجه ب عدم استفاده ازشون هجو و بیهوده بود.
طراحی لباس خوب( جز لباس بازیگر نقش ارمنی ک خیلی جاها دارای بی سلیقگی بود)، گریم خوب..، و نور خیلی خیلی معمولی
متن در ابتدا ریتم کندی داره اما هرچه ب پایان نزدیک میشیم بهترو بهتر میشه. میتونست نیشدارتر باشه و حقایق بیشتری ب ذهن مخاطب منتقل کنه(اینکه این داستان همچنان ادامه دارد و..).
در مجموع تماشای جین فین! ب شدت توصیه میشه.

نمره نمایش 6.5 از 10
ب امید جین جین های بیشتر از این گروه درخشان.. 🍀

' آیا واقعن سنتزی رخ داد..!؟ '

بسیاری از زوایا من جمله نمادها توسط دوستان عزیز تیوالی نظیر 'محمد مهدی فتحیان-رضا ۱۹۹۱s-کیانی عزیز-خانوم امامی و..'بطور کامل و رسا شرح داده شد و پیشنهادم مطالعه ی پست های عزیزان هست.
اما چند نکته ک دوست دارم بهشون اشاره کنم:
من عاشق تئاتر و فیلم های بدون یا کم دیالوگ هستم؛ جسارت نویسنده و کارگردان در چنین اجرایی فوق العاده س اما خیلی روان در نیومده، شبیه حرکت چرخی شش ضلعی بر صحنه ی اجراست.
موسیقی در چنین آثاری نقش مهمی داره و حتا در بعضی آثار ب عمد از اجرا جلو میزنه اما در سنتز با موسیقی متوسطی روبرو هستیم.
بازی ها و تیپ سازی ها خوب نیست، مخصوصن در نمایش بدون دیالوگ باید با بازی و تیپ سازی های بسیار قوی تر و با جزئیات حرکتی بهتری مواجه باشیم. ... دیدن ادامه ›› بازی آقای فلاح متوسط و خانوم ها ضعیف هستن.
طراحی صدا ضعف داشت ک البت فکر میکنم مشکل سالن بود، من اصوات گنگی رو میشنیدم ک نمیدونم جزیی از موسیقی بود یا صدای بیرون و..
طراحی لباس اندازه بود و عمد انتخاب یونیفرم مدرسه عالی؛ اما کوله و کتونی های برند convers از همون ابتدا ب چشم میزنه و از اثر خارج میشه.
طراحی صحنه رو دوست داشتم؛ ای کاش لباسشویی ها از اوراقی، کهنه و مدرن انتخاب میشدن تا بدونیم همچنان سنتز ادامه داره!. ضمنن ابعاد و جانمایی مشکل داشت؛ انگار ابتدا برای سالن دیگه یی طراحی شده بود.
طراحی نور اندازه بود اما میتونست خیلی بهتر و در خدمت دلهره ی اثر باشه.
نماد بازی اثر قابل اعتنا و زیبا، اما ذهن مخاطب بارها برای حل و درک نماد از جریان نمایش خارج و دوباره وارد میشه ک این حد پیچیدگی خوب نیست( محمد مهدی فتحیان این مورد رو عالی توضیح داده).
ب نظرم صحنه ی آخر شاه کار و فوق العاده س؛ پر از معنی ک مفهوم..یعنی همین امروز!.
در آخر میرسیم ب سوال ابتدایی، ' آیا سنتزی رخ داد!؟ '
شاید بر صحنه نه، اما درون تک تک ما بله.
نمایشیست ک کار برای بهتر شدن بسیار داره.
از دیدنش پشیمون نیستم اما با ندیدنش هم چیزی از دست نمیدید.

نمره ی نمایش ۵ از ۱۰
ب امید دیدن سنتز ثالث از اخوان عزیز.. 🍀

' زندگی در تئاتر'

شاید اسمی برازنده تر برای این اثر باشه.
طراحی لباس عالی، گریم عالی، نور و صحنه خیلی خوب.
بازی ها روان و خوب.
صدا متوسط.
متن طولانی با نوسان زیاد؛ ابتدای نمایش ک باید بتونه تماشاچی رو با خودش همراه کنه کند و کسل کننده.
از تماشای اثر پشیمون نمیشید اما با ندیدنش هم چیزی از دست نمیدید.
نمره اثر ۵ از ۱۰

با آرزوی زندگی در تئاتر.. 🍀

'برشی ۲ ساعته از زندگیی ک توشیم!'

یک ترکیب هالیوودی خوب و موفق از درام، کمدی، تراپی و مهم تر، زندگی.
طراحی لباس و گریم خاصی نیاز نیست و براحتی ارتباط با بازیگرها برقرار میشه؛ در واقع شما وصل میشید ب اون ها.
طراحی صحنه متوسط هست و جاهایی دچار بی سلیقگی شده(مثل سطل زباله اداری در خونه و..).
بازی ها جز خانوم احمدی خوب.
متن نوسان داره، متعدد از ریتم میوفته و برمیگرده(شاید شبیه زندگی خود ما!) و یجاهایی نقص داره(مثل قسمتی از داستان زندگی خانوم احمدی ک ب دل نمینشینه).
زمان اجرا میتونست حداقل نیم بدون ضربه زدن ب متن و نمایش کمتر باشه.
در مجموع از تماشای اثر لذت میبرید و حال خوبی میگیرید.
نمره نمایش ۶ از ۱۰
ب آرزوی پیشرفت روز افزون شما عزیزان.. 🍀

'کله های کوچک، ایده های بزرگ'

فوران ایده و خلاقیت..
متنی ک جدا از طنز، حرف برای گفتن داره.
طراحی صحنه باهوش، ساده و اندازه ک البته دوست داشتم روی درب سالن بیرون و توو علامت هارو نصب میکردید تا مفهومی تر شه!
طراحی صدا و موسیقی خوب بود، میتونست با توجه ب موقعیت اجرا خلاق تر باشه.
اجرای عروسکی عالی، اما بازیهای ابتدای نمایش متوسط هست.
نور عاااالی.
و سواله برام، با توجه ب کله های کوچیکتون!، وقتی این ایده و متن رو مینوشتید چی توو مغزتون میگذشت!! :))

تماشای مثلث ب شدت توصیه میشه
نمره ی نمایش ۸ از ۱۰
ب امید دیدار مجدد شما عزیزان در نمایش های بعدی 🍀

"اعتراف و دروغی ک دوست داشتنی بود"

طراحی صحنه فوق العاده، ساده، متناسب، پله ایی، استفاده ی کامل از فضای صحنه
طراحی نور هم اندازه و کامل بود، بیخود با تغییر رنگ و.. شلوغ نشده در واقع نور ب اندازه ی کافی در خدمت اجراست.
طراحی لباس جز پوشش میترا مابقی خوب بود.
گریم هم مثل سایر اجزا اندازه.
بازی خاور بی نظیر بود، سعید و میترا خوب (البته با توجه ب اینکه ابتدای نمایش با مونولوگ میترا شروع میشه، تند حرف زدن ابتداییش رو دوست نداشتم و سعید هم نوع بیانش طوری هست منی ک ردیف یک نِشسته بودم بعضی از دیالوگ هارو از دست دادم)؛ ایمان خوب در نیومده. بازیگر ب نقشش نزدیکه اما ... دیدن ادامه ›› خوب نَشِسته.
ایده ی ویدئو آرت و ورود فیلمبردار ب نمایش رو دوست داشتم.
متن خیلی خوبه، دارای جزئیات، خوب پردازش شده، اما باگ هایی داره.
مهم تر از همه ی عوامل بالا کارگردان فوق العاده درجه یک اثر هست ک اینچنین تمام المان ها رو ب حد خیلی خوب رسونده.

نمره نمایش 7 از 10
قطعن ارزش تماشا داره و این رو میشه از تعداد کامنت هایی ک درباره ی اثر نوشته شده هم پِی برد.
ب امید تمدید این اجرا و پرکارتر شدن اعضای این تیم خوب.. 🍀

پ.ن:
- نمایش یک فیلمبردار و یک عکاس داشت(در واقع دو فیلمبردار) ک مزاحم تماشاچی نشدن. عکاس بی صدا یه گوشه پنهان شده بود و حتا متوجه حضورش هم نمیشدیم.
- اجرا با 25 دقیقه تاخیر شروع شد، کارگردان اثر علت رو توضیح دادن و از تماشاگران عذر خاستن و منتظر میهمانان نرسیده نشدن. اما 15 دقیقه ک از اجرا گذشته بود، خانوم ژیلا صامتی عزیز درب رو باز کردن و وارد شدن!. دربی ک رو ب صحنه باز میشه و برای لحظاتی تمرکز و نور و همه چیو بهم ریختن. و جالب تر اینکه بعد اجرا ب دوستشون گله میکردن "ک من تنها 5 دقیقه دیر رسیدم و رام نمیدادن" و با قلدری اومده بودن داخل!. خانوم صامتی عزیز، در واقع شما با 40 دقیقه تاخیر ب محل اجرا رسیدید(جدا ازینکه باید زودتر هم در محل نمایش حاضر باشیم). من از دیدن شما ب وجد اومدم و طرفدار سبک بازیتون هستم، اما این رفتار درست نبود.

اسفرود تا 20 دِی تمدید شده بود؛ یهو چی شد!!؟ 😡

" یه حس و حال خووووب.. "
وضعیتی ک هنگام خروج از سالن همراهمونه..🍀

همه چیز به شکل خوبی درست و اندازه.
طراحی صحنه خیلی خوب، طراحی لباس اندازه، نور معقول، موسیقی میزون و بازی ها بسیااااار هماهنگ، درجه یک و در یک سطح.
ریتم نمایش خیلی خوب حفظ شد؛ یجاهایی کند میشد اما نوسان زیادی نداشت و با اومدن رامین ناصر نصیر اوج گرفت.
اما من با متن کمی مشکل داشتم؛ نمایشنامه دارای زمان هست ک با نداشتن مطالعه درباره ی اون دوران، درک معنای درونش کمی سخت میشه(سوسیالیست ها و ..)
خیلی یکنواخت و کم چالش هست، دارای نقاط عطف و لایه لایه نیست. تغییر مداوم نگاه کورش سلیمانی عزیز منطقی نبود.
در مجموع تماشای توافق توصیه ... دیدن ادامه ›› میشه
نمره نمایش 6.5 از 10
با آرزوی پُرکارتر شدن جناب آقای کوروش سلیمانی و تیم درجه یکشون.. 🍀

پ.ن: برای درک بهتر نمایش، خوندن نقد خانم ثانی و جناب آقای کیانی گرامی توصیه میشه.

درود
ممنون میشم اجرا رو تمدید کنید تا من هم بتونم ب دیدنتون بیام