«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
همینقدر بگم فقط:
متن، طراحی صحنه، بازیها، بازیها، بازیها، بازیها و بازیها به حدی خوب بودن، که تعریف من از تئاتر و بازیگری رو عوض کرد.
آدم هر شب هم این کار رو ببینه کمه!
کسی برای امشب (۹ اردیبهشت) بلیطی داره که نخواد؟
۰۹۱۲۹۵۹۴۷۶۷
من با توجه به نظرات تیوال با دید منفی رفتم توی سالن ولی خیییلی خوب بود! داستان جذابی داشت، که خیلی هم باورپذیر بود کلیتش.
دکور خیلی ساده ولی جذاب و مفهومیی هم داشت. بازی و صدای بازیگرها هم عالی بود، و بعضی جاها واقعا خندهدار بود:)
اون تیکهای که نور صحنه تغییر کرد و جاهاشون عوض شد هم بینظیر بود.
خلاصه که خیلی خوش گذشت و راضی بودیم، خسته نباشید!
پ.ن: فقط شاید بهتر باشه قبل دیدن نمایش، فیلمتئاتر "کمدی جوجه تیغی" رو ببینید چون خیلی به اون ربط.
به نظر من این تئاتر واقعا بینظیر بود! همهچیزش، از طراحی نور گرفته تا بازیها تا موسیقی و داستان و ...
من نمایشهای زیادی ندیدم ولی با همین اندک تجربهام از تئاتر میتونم بگم که هیچ ایرادی نمیشد به این نمایش گرفت.
بازی و صدای استاد شمس لنگرودی هم که واقعا عالی بود.
حتما پیشنهاد میکنم که این نمایش رو ببینید و خودم حتما سعی میکنم یه بار دیگه این اجرا رو برم.
فقط میتونم خواهش کنم یکی اسم ترانه دومی که بازیگر نقش ژوان ( توی صحنه آشنایی با خسرو ) میخونه رو بگه؟؟
سلام
پیشفروش روز های جدید کِی شروع میشه؟؟
سلام
من چند هفته پیش این نمایش رو دیدم ولی الان کامنت میذارم،
نمایش بهطور کلی نمایش خوبی بود، البته من نمیدونم چرا انتظار رقص و موزیک زیاد نداشتم ولی میتونم بگم قابل توجهترین بخش کار همین بود. از این جهت خیلی خیلی نمایش تمیزی بود و دقیق کارگردانی و اجرا شده بود که واقعا قابل تحسینه چون اگه چهارپایهها رو بازیگر ها دقیقا اون جایی که باید ، نمیذاشتن ممکن بود صحنه بعدی خراب بشه!
البته من چون هنوز خیلی از نویسندگان مختلف نخوندم، خیلی از شوخی ها و پیام های ریز متن رو نفهمیدم ولی داستان و فضای جذاب و خیلی خوشرنگی داشت!
من دیشب برای بار چهارم ایم اجرا رو دیدم ، البته این بار تنها نرفتم و چند نفر رو بردم با خودم چون بهحدی این تئاتر خوب و بینظیره که حیف بود از دست بدن.
من آخرین بار ۱۱ دی رفتم که شب آخر "خبری از او نیست ۱" بود ، منظورم اینه که خانم ویشکی نقش مهشید رو بازی میکردن. تو ایم سری جدید یه سری جاهای نمایش حذف شده بود ( احتمالا بهخاطر زمان یا "دلایل دیگر" ! ) مثل اون ترانه گیلکی یا قطعهی "درپیتی" که هر دو جالب بودن ولی به جاشون چیزای دیگه اضافه شده بود و در کل چیزی از خوبی ماجرا کم نشده بود. شاید تنها ایراد اصلی بتونه بازی خانم نازنین احمدی باشه که - حداقل من اینطور حس کردم - خیلی مصنوعی بازی میکردن و نمیشد با شخصیت مهشید ارتباط گرفت. البته شاید چون من بازی خانم ویشکی تو ذهنم بود این حس رو کردم.
خلاصه که واقعا خسته نباشید باید گفت به تکتک عوامل ، کارگردان، بازیگرها و ... چون میتونم بگم "خبری از او نیست" با ۴-۵تا تئاتری که من از تابستون تا حالا رفتم از همه نظر غیرقابل مقایسه بود !
من چند شب پیش برای بار دوم این اجرا رو دیدم. دفعه پیش تنها مشکل کوچیک بودن محل انتظار و ... بود که همونطور که گفتم پیش میاد و تقصیر گروه نمایش نیست. بازی آقای مجید یوسفی و رشادت هم خیلی خوب و بامزه بود. تنها مشکل این بود که این دفعه هرجایی که از متن که جا داشت انگار یه -ببخشید- فحش گنجونده شده بود ، که بیشتر آدم رو ناراحت میکرد تا اینکه بخندونه یا ...
داستان نمایش جذاب بود و بازی ها همونطور که گفتن روون و خوب ولی این مشکل خیلی اذیت کننده بود.
ممنون!
من دیشب این نمایش رو دیدم ، در کل نمایش خوبی بود و نمیشد ایراد خاصی ازش گرفت. منظورم اینه که متن خیلی پرنکته ، جالب ، غیرقابل پیشبینی و تا حدودی خندهدار داشت. بازیها هم ، به خصوص بازی آقای یوسفی خیلی خوب بودند. شاید تنها ایرادی که بشه گرفت ، خود سالن باشه. چون هم فضایی که مخاطبها قبل شروع نمایش اونجا منتظر میموندن خیلی کوچیک بود ، و همچنین صندلی های سالن خیلی راحت نبود و انقدر فاصله هر ردیف با ردیف جلو کم بود که رد شدن و نشستن خیلی سخت شده بود. به هر حال این موضوع تقصیر کارگردان یا ... نیست و از این چیزها ، پیش میاد!
در کل به نظرم نمایش خیلی خوبی بود و ارزش دیدن داره:)
من ، هیچوقت فکر نمیکردم یه اجرا رو سه بار ببینم! احتمال میدادم که دوبار یه فیلم یا اجرا رو ببینم و سوالهای که برام پیش میومد رو تو بار دوم جواب بدم و لذتی که میخواستم رو هم ببرم تموم بشه بره! ولی من سه بار نمایش "خبری از او نیست" رو دیدم ، و هربار نه تنها یه چیز جدیدی ازش یاد میگرفتم ، هر بار خندیدم و هربار گریه کردم. و اینکه با یه متن ، بشه یه نفر رو سه بار خندوند و به گریه انداخت ، نشون میده که چقدر اون متن قویه. دلم میخواست این نمایش ضبط میشد ، مثل فیلم-تئاتر تا همیشه در دسترس باشه. از اون کارهاییه که هر از چند وقت باید دوباره دیدش. نمیتونم به اندازه کافی تشکر کنم و خسته نباشید بگم به همه عوامل ، فقط بدونن که خیلی خیلی خیلی ازشون ممنونم بابت این سه تا ۱۱۰ دقیقه. امیدوارم به زودی کارهای دیگهای از آقای مولانیا و همچنین از بازیگر های این تئاتر روی صحنه بیاد و همین قدر عالی باشه. همین:)))
ازتون خواهش میکنم که این نمایش رو بعد ۲۴ام هم تمدید کنید ، خود من چندین نفر ( از جمله خودم ) رو میشناسم که واقعا دلشون میخواد این نمایش رو برای بار اول یا حتی دوم ببینن ولی این هفته امکانش رو ندارن:(((
این نمایش حدودا تا کی تمدید میشه؟؟ یعنی چند هفته (یا روز)
دیگه روی صحنه هست؟؟
حدودا دو ساعت از پایان اجرا گذشته و من هنوز احساس میکنم توی سالن نشستم. نه ، احساس میکنم روی اون مبل ها نشستم ، دارم به آهنگی که همسایه میزنه گوش میدم ، با شخصیت ها میگم و میخندم. صادقانه بگم خیلی وقت بود که چیزی انقدر حالم رو خوب نکرده بود ، و هیچ وقت فکر نمیکردم چیزی باشه که بتونه اینطوری اشکم رو در بیاره ولی در نهایت من رو با یه حال خوب ، با یه حال جدید از اون سالن بفرسته بیرون. واقعا میخواستم وسط اجرا بلند شم و آقای مولانیا رو بغل کنم. جانانه ترین خسته نباشید رو میگم به خانم گیلدا ویشکی ، خانم مریم داننده فرد ، آقای هومن کیایی ، آقای وحید آقاپور ، آقای آریا قاسمی ( که به نظرم استعداد خالص بودند! ) و در نهایت به آقای جواد مولانیا.
از تک تک کسانی که این ۱۱۰ دقیقه رو ساختند و تبدیلش کردند به بهترین ۱۱۰ دقیقه ای که تا به حال تجربه کرده بود ، بی نهایت سپاسگزارم! بدون شک یک بار دیگر این نمایش رو میبینم ، و به هرکسی بتونم پیشنهاد میکنم!