تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:00:35
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به همدیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
حقیقتاً فارغ از هر بحثی بر سرِ کیفیتِ نمایش، تمرینِ موفق و زیاد باعث خلقِ شبی بسیار منظم در نمایشی بسیار شلوغ و تند بود.
اسب قاتلین، در تمام ... دیدن ادامه ›› شاخصه هایِ خلق یک اثر، تمام توان خود را بکار بسته و در انجام آن موفق عمل کرده، اما در انتقال مفهوم درونی خود دچار لکنت است.
آن چیز که در توضیحات باعث آن شد مشتاق دیدن اثر بشم کلمه اکسپرسیونیسم، مکتب و جنبش ادبی مورد علاقه ی من بود، اما اثر در پشت درهای اکسپرسیون مانده است، هیچ ژانری ندارد، گاهی از هر دری چیزی عرضه میکند که هیچگاه به انسجام نمیرسد، مقصر کیست: حضرت آقایِ «متن»
کارگردان اثر از پس بیشتر مسئولیت های خود به خوبی برآمده، نورپردازیِ تماشایی، گریم خارق‌العاده، طراحی صحنه یِ پویا و متحرک، میزانسن هایی درست اما ضعف اصلی در سه مورد است که به کار خدشه وارد میکند:
-اکثر بازی های تیم بازیگری متوسط رو به پایین قراردارد و این یک دست نبودن بازی ها برعهده خالق است اما تیم فرم بسیار دقیق و منسجم عمل میکند، کالسکه ران فوق العاده است و جذاب ترین بخش ماجرا بازیگر نقشِ اسب است که به طرز حیرت آوری همان است که باید: « دور از جونش یک اسب ترسناک»
مورد دوم استفاده بیش از حد از خلق تصاویر و خرج کردن ایده هاست، بطوریکه از فصل میانی به بعد دیدن تصاویر زیاد در برابر مخاطبی که از آن اشباع شده دیگر کارکرد اولیه خود را ندارد، کما اینکه در همان فصل های پایانی(جدا از پایان بندی) به نظر میرسد ایده ها ته کشیده و بر مدار تکرار میافتد. استفاده به اندازه شاید کارساز باشد که این مورد در کاراکتر اسب جواب داده بطوریکه خالق با شناختی که از جذابیت کاراکتر اسب داشته حضور او را کوتاه کوتاه اما دلچسب و اندازه کرده که این مخاطب را تشنه ی تماشای او نگه میدارد.
و مورد آخر « نریشنی» که سوخت شده است، نبود احساسات و لحظه های مشترک و یکسانِ آن صدایِ جذاب با نمودِ اصلی‌اش که بر روی صحنه نقش آفرینی میکند، گاهی «نریشن» را مزاحم نشان میدهد.
در پایان باید گفت حقیقتاً گروه اجرایی پتانسیل آن را دارد که سهم خود را در تئاتر این کشور به صورت انحصاری و مختص پیدا کند.
اجرای اسب قاتلین در حدی است که ساعات زیاد میتوان راجب آن گفت اما همین مقدار کافی است.
خسته نباشید ویژه و ارادت🙏🏻
اسب قاتلین، در تمام ... دیدن ادامه ›› شاخصه هایِ خلق یک اثر، تمام توان خود را بکار بسته و در انجام آن موفق عمل کرده، اما در انتقال مفهوم درونی خود دچار لکنت است.
آن چیز که در توضیحات باعث آن شد مشتاق دیدن اثر بشم کلمه اکسپرسیونیسم، مکتب و جنبش ادبی مورد علاقه ی من بود، اما اثر در پشت درهای اکسپرسیون مانده است، هیچ ژانری ندارد، گاهی از هر دری چیزی عرضه میکند که هیچگاه به انسجام نمیرسد، مقصر کیست: حضرت آقایِ «متن»
کارگردان اثر از پس بیشتر مسئولیت های خود به خوبی برآمده، نورپردازیِ تماشایی، گریم خارق‌العاده، طراحی صحنه یِ پویا و متحرک، میزانسن هایی درست اما ضعف اصلی در سه مورد است که به کار خدشه وارد میکند:
-اکثر بازی های تیم بازیگری متوسط رو به پایین قراردارد و این یک دست نبودن بازی ها برعهده خالق است اما تیم فرم بسیار دقیق و منسجم عمل میکند، کالسکه ران فوق العاده است و جذاب ترین بخش ماجرا بازیگر نقشِ اسب است که به طرز حیرت آوری همان است که باید: « دور از جونش یک اسب ترسناک»
مورد دوم استفاده بیش از حد از خلق تصاویر و خرج کردن ایده هاست، بطوریکه از فصل میانی به بعد دیدن تصاویر زیاد در برابر مخاطبی که از آن اشباع شده دیگر کارکرد اولیه خود را ندارد، کما اینکه در همان فصل های پایانی(جدا از پایان بندی) به نظر میرسد ایده ها ته کشیده و بر مدار تکرار میافتد. استفاده به اندازه شاید کارساز باشد که این مورد در کاراکتر اسب جواب داده بطوریکه خالق با شناختی که از جذابیت کاراکتر اسب داشته حضور او را کوتاه کوتاه اما دلچسب و اندازه کرده که این مخاطب را تشنه ی تماشای او نگه میدارد.
و مورد آخر « نریشنی» که سوخت شده است، نبود احساسات و لحظه های مشترک و یکسانِ آن صدایِ جذاب با نمودِ اصلی‌اش که بر روی صحنه نقش آفرینی میکند، گاهی «نریشن» را مزاحم نشان میدهد.
در پایان باید گفت حقیقتاً گروه اجرایی پتانسیل آن را دارد که سهم خود را در تئاتر این کشور به صورت انحصاری و مختص پیدا کند.
اجرای اسب قاتلین در حدی است که ساعات زیاد میتوان راجب آن گفت اما همین مقدار کافی است.
خسته نباشید ویژه و ارادت🙏🏻
Amir Sharifi، مهدی آزادی، بهاره مکرم و میثم محمدی این را
خواندند
Paria_brh، پوریا حیدری، علیرضا اصلاحی، مهرناز خلیلی و H.M.kiani2 این را دوست دارند
Paria_brh، پوریا حیدری، علیرضا اصلاحی، مهرناز خلیلی و H.M.kiani2 این را دوست دارند
ایمان زارع (imanzare9803)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
ایمان زارع
از ۲۱ اسفند ۱۳۹۹
سپاس از ثبت نظر شما🌹🌹
۱۰ ساعت پیش
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
همه چی به پیش و پس از آن واقعه برمیگردد.
۱- پرداخت عرضی به یک ماجرایِ سیاه و همینطور سیاهی و سیاهی پشتِ هم متن را لاغر نشان میدهد.
۲- لحن و بیان روایت خلاقانه ولی تکراری‌ست که این تکرار مختص این نمایش نیست، مدتی تازه ای هست که تئاتر اسیر تکرار ایده های همدیگر به شیوه های مختلف شده.
۳- بازیگر نقش اصلی از عهده ی اکثر پاساژ های حسی کاراکتر به بهترین نحو برآمده(حقیقتاً متن و وضعیت سنگینی برای اجراست)
۴- خسته نباشید🌹🌹
۱- پرداخت عرضی به یک ماجرایِ سیاه و همینطور سیاهی و سیاهی پشتِ هم متن را لاغر نشان میدهد.
۲- لحن و بیان روایت خلاقانه ولی تکراری‌ست که این تکرار مختص این نمایش نیست، مدتی تازه ای هست که تئاتر اسیر تکرار ایده های همدیگر به شیوه های مختلف شده.
۳- بازیگر نقش اصلی از عهده ی اکثر پاساژ های حسی کاراکتر به بهترین نحو برآمده(حقیقتاً متن و وضعیت سنگینی برای اجراست)
۴- خسته نباشید🌹🌹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
کاتورسک، با یک نقش‌مایه‌ای که در دو گوشه ی صحنه شروع میشه و همچون پازل تا انتها پیش میره و با آن پایان بندی بسیار زیبا به ثمر میشینه، برای من اثری قابل توجه رو به ارمغان آورد.
اثر از دو کاراکتر حرف به میان میاره که نگرشی گروتسک به مفاهیم زندگی دارند، اما نوع گفتار نمایش و خلق موقعیت ها همگی جریان اصلی‌ست و فارق از بافت هایِ زیرزمینی، بطوریکه دغدغه های بیان شده جزو بدیهیاتی‌ست که امروزه همه با آن دست و پنجه نرم میکنند، از این بابت این نگرش منحصربفرد برای کاراکترهایش نمیشه.
اما تلاش، پشتکار و ایده های خلاقانه نوید این را به ما میدهد که تجربه ی شماره ی دو یا سه یا.... از کاتورسک بسیار میتواند آثاری پربار و معنا باشد.
کار، کاری خوب بود و آرزوی موفقیت برای گروه اجرایی دارم🌹🌹
اثر از دو کاراکتر حرف به میان میاره که نگرشی گروتسک به مفاهیم زندگی دارند، اما نوع گفتار نمایش و خلق موقعیت ها همگی جریان اصلی‌ست و فارق از بافت هایِ زیرزمینی، بطوریکه دغدغه های بیان شده جزو بدیهیاتی‌ست که امروزه همه با آن دست و پنجه نرم میکنند، از این بابت این نگرش منحصربفرد برای کاراکترهایش نمیشه.
اما تلاش، پشتکار و ایده های خلاقانه نوید این را به ما میدهد که تجربه ی شماره ی دو یا سه یا.... از کاتورسک بسیار میتواند آثاری پربار و معنا باشد.
کار، کاری خوب بود و آرزوی موفقیت برای گروه اجرایی دارم🌹🌹
میلاد عطار، مسعود زارع، محمد فروزنده، امیر مسعود و بهاره مکرم این را
خواندند
محسن مصطفی پور این را دوست دارد
محسن مصطفی پور این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
در ابتدا باید گفت چیزی زیباتر از شریف زیستن و شریف بودن نمیتواند در عمر آدمی یافت شود.
خالق اثر در قید حیات نیست، اما اثرش فارغ از اینکه شاهکار است یا خیر، بد است یا خوب، نشان از ذهن دغدغه مندی می دهد که مسئله ی حقوق زنان برایش فقط در چهارچوب موی آنان خلاصه نمیشود، حتی فقط در داخل این مرز و خاک هم خلاصه نمیشود.
ما با یک خوانش دوست داشتنی از متن اصلی طرفیم، زیبایی ماجرا در این است که در نمایشنامه ی اصلی، زمانی که آن را میخوانیم، پدیده ی «چراغ گاز» آنقدر در عمق قراردارد که اکثرا قابل لمس نیست اما خالق شادروان اثر به آن دست پیدا کرده است.
و اما اجرا، در فصول اول با یک یکنواختی بعضاً دلسرد کننده که غالباً ایراداتی ساختاری دلیل آن است طرفیم، که این جدا از تجربه ی کم و جوانی ... دیدن ادامه ›› و اتفاقات تلخی که برای گروه اجرایی افتاده نیست. اما فصل دوم و به خصوص CLIMAX یا نقطه ی اوج نمایش و صحنه یِ پایانی کاملاً از کل اجرا جداست و در درست ترین حالت خود قرار دارد.
تلاش در طراحی دکور وجود دارد که خوب است اما بیش از اندازه لُخت است. گریم موفق عمل میکند، موسیقی با وجود ناهماهنگی اکثراً از عهده ی خود بر می‌آید. میزانسن ها گاهی بسیار بسیار حیرت آور و گاهی آسیب زننده.
اصلی ترین مسئله توازن در بازی هاست، در یک سطح نیست، باز درست به مانند نمایش گاهی حیرت زده ام میکرد و گاهی کم رمق میشد، البت به طرز حیرت آوری صداها و تسلط به صحنه خوب است.
در کل نمایشی است که توانسته استاندارد هارا رعایت کند اما برای تبدیل شدن به شاهکار تلاش بیشتری میطلبد.
برقرار و پاینده باشید🌹🙏🏻
خالق اثر در قید حیات نیست، اما اثرش فارغ از اینکه شاهکار است یا خیر، بد است یا خوب، نشان از ذهن دغدغه مندی می دهد که مسئله ی حقوق زنان برایش فقط در چهارچوب موی آنان خلاصه نمیشود، حتی فقط در داخل این مرز و خاک هم خلاصه نمیشود.
ما با یک خوانش دوست داشتنی از متن اصلی طرفیم، زیبایی ماجرا در این است که در نمایشنامه ی اصلی، زمانی که آن را میخوانیم، پدیده ی «چراغ گاز» آنقدر در عمق قراردارد که اکثرا قابل لمس نیست اما خالق شادروان اثر به آن دست پیدا کرده است.
و اما اجرا، در فصول اول با یک یکنواختی بعضاً دلسرد کننده که غالباً ایراداتی ساختاری دلیل آن است طرفیم، که این جدا از تجربه ی کم و جوانی ... دیدن ادامه ›› و اتفاقات تلخی که برای گروه اجرایی افتاده نیست. اما فصل دوم و به خصوص CLIMAX یا نقطه ی اوج نمایش و صحنه یِ پایانی کاملاً از کل اجرا جداست و در درست ترین حالت خود قرار دارد.
تلاش در طراحی دکور وجود دارد که خوب است اما بیش از اندازه لُخت است. گریم موفق عمل میکند، موسیقی با وجود ناهماهنگی اکثراً از عهده ی خود بر می‌آید. میزانسن ها گاهی بسیار بسیار حیرت آور و گاهی آسیب زننده.
اصلی ترین مسئله توازن در بازی هاست، در یک سطح نیست، باز درست به مانند نمایش گاهی حیرت زده ام میکرد و گاهی کم رمق میشد، البت به طرز حیرت آوری صداها و تسلط به صحنه خوب است.
در کل نمایشی است که توانسته استاندارد هارا رعایت کند اما برای تبدیل شدن به شاهکار تلاش بیشتری میطلبد.
برقرار و پاینده باشید🌹🙏🏻
۱۳ نفر
این را
خواندند
سوزان، Amir Sharifi، میلاد فراهانی، گروه هنری بی نام و شبنم شفاعی این را دوست دارند
سوزان، Amir Sharifi، میلاد فراهانی، گروه هنری بی نام و شبنم شفاعی این را دوست دارند
عرض ارادت خدمت شما جناب محب
سپاسگذاریم که ما رو قابل دونستین و چقد زیبا نوشتید و راهنمایی‌مان کردید، امید که با نکاتی که فرمودید بیشتر و بیشتر تلاش کنیم بهتر باشیم.🌹🌹🙏🏻♥️
سپاسگذاریم که ما رو قابل دونستین و چقد زیبا نوشتید و راهنمایی‌مان کردید، امید که با نکاتی که فرمودید بیشتر و بیشتر تلاش کنیم بهتر باشیم.🌹🌹🙏🏻♥️
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با سلام
شب جالبی برای من بود، در ۸۰ دقیقه یِ کار، من هر چهار دقیقه یکبار شاهد نمایشی خوب بودم و دوباره هرچهار دقیقه بعد شاهد نمایشی بد.
متن بسیار متن آشفته‌ایست، بطوریکه گفتن ازش ساعت ها جایِ بحث دارد، بسیار شعاری، بدون انسجام، مدام در رفت و آمد دراماتیک و ....، پر از ایرادات ساختاری اما قابل بحث و دفاع،
باز در کارگردانی قصه به همین منوال، گاهی میزانسن ها بسیار گیرا و باشکوه، گاهی بازی‌گیری ها درست و گاهی همه با هم تباه و سقوط آزاد.
دکور پویا و متحرک، نورپردازی قابل قبول و‌گاهاً درست در خدمت کار، اجرایِ گروه فرم نمایش کاملاً ... دیدن ادامه ›› قابل قبول.
مهمترین مسئله برای من عدم همذات پنداری با کاراکتر اول نمایش و قصه ی شخصی اوست، هرچند که روایتی که تعریف می شود، ساده و قابل فهم است.
دومین مسئله ی بسیار بسیار مهم برای من در بخش اجراست، به نظر تیم اجرایی با مبحث «سکوت در بازیگری» کاملا پدر کشتگی دارند، بطوریکه در اکثر مواقع انقدر سرعت روایت قصه و دیالوگ ها بالاست که به شخصه از نمایش جا میماندم، بارها موقعیتی دراماتیک پیش می آمد که یک سکوت میتوانست به جانم نفوذ کند اما بازیگر فورا به لحظه ورود کرده و نقره داغم میکرد. نمیدانم چرا گاهی یاد موزیک «Rap God» از دوستان هنرمند و مردمی‌مان «اِمینم» می‌افتادم.
و سومین مسئله ی من، با وجود یک بازی حیرت انگیزِ تیپیکال از صدف اسپهبدی در یک سوم پایانی نمایش، بیشتر از اینکه فرض کنم در یک موقعیت دراماتیک نمایشی، که روایت کننده یک تراژدی انسانی‌ست، که در درون خودش حاویِ این پیام است که قانون خود نمیتواند ضامنِ اخلاقیات باشد، فرض میکردم در کلاس های حقوق جزایِ ترم هایِ آخر تحصیلی هستیم و با توجه به ضعف متن هیچگونه طرح مسئله ی عمیقی در من ایجاد نمیکرد.
فعلا همین
سلامت و پایدار و پرکار باشید🙏🏻🌹
شب جالبی برای من بود، در ۸۰ دقیقه یِ کار، من هر چهار دقیقه یکبار شاهد نمایشی خوب بودم و دوباره هرچهار دقیقه بعد شاهد نمایشی بد.
متن بسیار متن آشفته‌ایست، بطوریکه گفتن ازش ساعت ها جایِ بحث دارد، بسیار شعاری، بدون انسجام، مدام در رفت و آمد دراماتیک و ....، پر از ایرادات ساختاری اما قابل بحث و دفاع،
باز در کارگردانی قصه به همین منوال، گاهی میزانسن ها بسیار گیرا و باشکوه، گاهی بازی‌گیری ها درست و گاهی همه با هم تباه و سقوط آزاد.
دکور پویا و متحرک، نورپردازی قابل قبول و‌گاهاً درست در خدمت کار، اجرایِ گروه فرم نمایش کاملاً ... دیدن ادامه ›› قابل قبول.
مهمترین مسئله برای من عدم همذات پنداری با کاراکتر اول نمایش و قصه ی شخصی اوست، هرچند که روایتی که تعریف می شود، ساده و قابل فهم است.
دومین مسئله ی بسیار بسیار مهم برای من در بخش اجراست، به نظر تیم اجرایی با مبحث «سکوت در بازیگری» کاملا پدر کشتگی دارند، بطوریکه در اکثر مواقع انقدر سرعت روایت قصه و دیالوگ ها بالاست که به شخصه از نمایش جا میماندم، بارها موقعیتی دراماتیک پیش می آمد که یک سکوت میتوانست به جانم نفوذ کند اما بازیگر فورا به لحظه ورود کرده و نقره داغم میکرد. نمیدانم چرا گاهی یاد موزیک «Rap God» از دوستان هنرمند و مردمی‌مان «اِمینم» می‌افتادم.
و سومین مسئله ی من، با وجود یک بازی حیرت انگیزِ تیپیکال از صدف اسپهبدی در یک سوم پایانی نمایش، بیشتر از اینکه فرض کنم در یک موقعیت دراماتیک نمایشی، که روایت کننده یک تراژدی انسانی‌ست، که در درون خودش حاویِ این پیام است که قانون خود نمیتواند ضامنِ اخلاقیات باشد، فرض میکردم در کلاس های حقوق جزایِ ترم هایِ آخر تحصیلی هستیم و با توجه به ضعف متن هیچگونه طرح مسئله ی عمیقی در من ایجاد نمیکرد.
فعلا همین
سلامت و پایدار و پرکار باشید🙏🏻🌹
امیرمسعود فدائی، محمد فروزنده، سپهر، میثم محمدی، مسعود زارع، امیر مسعود، شفق داوری و بهاره مکرم این را
خواندند
آوا بهرامی و تارا برزی این را دوست دارند
آوا بهرامی و تارا برزی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ما شاهد فاصله‌ای چندین هزار کیلومتری با «کچلو» نمایش قبلی رضا کشاورز هستیم، ای بسا که در هردو ایده های اجرایی یکسانی وجود دارد.
من سال ها بخشی از شغلم تحقیق روی تئاتر ایران بوده، و این عقیده رو پیدا کرده بودم که رضایِ کشاورز شعبه ی اصلیِ کمدیا‌دلارته در ایران هستند.
حوصله ی گفتن از طرح اصلی نیست، از نور پردازی، موزیک و دکور نیست، طراحی های فرم با توجه به مقدورات خوب است اما چیزی که به تنهایی، به عقیده بنده البته،نقطه ی ضعف حساب میشه، خالی بودن بازیگر از درونیات و نپختگی کاراکتر اوست. که باز فکر میکنم اشتباه من باشد و کاراکتر ها به عمد خالی‌اند. چرا که در اجرای فرم نقص زیادی دیده نمیشود.
و مسئله یِ مهم تر، علیرغم توانایی های ذاتی خالق اثر که حداقل من در آن شکی ندارم، اثر خلق شده به هیچ عنوان توانایی دفاع از خودشو نداره و ... دیدن ادامه ›› به طرز عجیبی به نظرم اثر با خودش در «قهر» قرار داره.گاهی از زمانه ی خودش عقب است و گاهی جلو تر و این رفت و آمد بسیار مشهود است.
اما یک حرف قلبی، جناب کشاورز فعالیت بیشتری کنید، در این فضای بسته یِ آشوب و خون، مثل بعضی ها به جایِ عقب نشینی و بیرون گود نشستن و منتظر نتیجه بودن، با خلاقیت هایتان حرف‌تان را بزنید، آنطور که آنان نفهمند و ما مردم بفهمیم.
خسته نباشید و آرزویِ موفقیت🌹🌹♥️♥️🙏🏻🙏🏻
من سال ها بخشی از شغلم تحقیق روی تئاتر ایران بوده، و این عقیده رو پیدا کرده بودم که رضایِ کشاورز شعبه ی اصلیِ کمدیا‌دلارته در ایران هستند.
حوصله ی گفتن از طرح اصلی نیست، از نور پردازی، موزیک و دکور نیست، طراحی های فرم با توجه به مقدورات خوب است اما چیزی که به تنهایی، به عقیده بنده البته،نقطه ی ضعف حساب میشه، خالی بودن بازیگر از درونیات و نپختگی کاراکتر اوست. که باز فکر میکنم اشتباه من باشد و کاراکتر ها به عمد خالی‌اند. چرا که در اجرای فرم نقص زیادی دیده نمیشود.
و مسئله یِ مهم تر، علیرغم توانایی های ذاتی خالق اثر که حداقل من در آن شکی ندارم، اثر خلق شده به هیچ عنوان توانایی دفاع از خودشو نداره و ... دیدن ادامه ›› به طرز عجیبی به نظرم اثر با خودش در «قهر» قرار داره.گاهی از زمانه ی خودش عقب است و گاهی جلو تر و این رفت و آمد بسیار مشهود است.
اما یک حرف قلبی، جناب کشاورز فعالیت بیشتری کنید، در این فضای بسته یِ آشوب و خون، مثل بعضی ها به جایِ عقب نشینی و بیرون گود نشستن و منتظر نتیجه بودن، با خلاقیت هایتان حرف‌تان را بزنید، آنطور که آنان نفهمند و ما مردم بفهمیم.
خسته نباشید و آرزویِ موفقیت🌹🌹♥️♥️🙏🏻🙏🏻
جناب محب "آنان نفهمند و مردم بفمند" نداریم آقا
خودمونو گول نزنیم لطفا
شما حرفیو میزنید که انان میفهمند ولی به هردلیلی اجازه میدن بزتید.
اونایی که بیرون گودند میدونن اینو، داخل گودیام خوب میدونن.
شما فقط حرفاییو میتونی بزنی که اجازه‌شو داری و اونم قطعا یه دلیلی داره.
و وقتی اجازه‌شو دادند یعنی به یه دلیلی به نفعشونه و تهش باز شما در زمین اونها و به نفع اونها داری بازی میکنی.
خودمونو گول نزنیم لطفا
شما حرفیو میزنید که انان میفهمند ولی به هردلیلی اجازه میدن بزتید.
اونایی که بیرون گودند میدونن اینو، داخل گودیام خوب میدونن.
شما فقط حرفاییو میتونی بزنی که اجازه‌شو داری و اونم قطعا یه دلیلی داره.
و وقتی اجازه‌شو دادند یعنی به یه دلیلی به نفعشونه و تهش باز شما در زمین اونها و به نفع اونها داری بازی میکنی.
سید مهدی گرامی شب شما بخیر
عقیده‌تان قابل احترام و عزیز ولی بنده مخالف شما فکر میکنم، من امسال نمایشی دیدم ضد دین و ضد دیکتاتوری در همین تهران، که جدا از ساختارش حیرت زده بودم از صدور مجوز برای همچین نمایشی،
هیچگاه به یاد ندارم در هیچ دوره‌ی تاریخی‌ای(اگر قیاس مع‌الفارق نکرده باشم)که سرکوب و خفقان جاری بوده هنرمندان آن جامعه از تلاش دست بردارند چه علنی و چه غیر علنی، یکی از شکوهمند ترین دوران ادبیات روسیه سال های سال زیر بیرق تفتیش عقاید شدید پدید آمد.
خلاقیت جوهره ی هر ... دیدن ادامه ›› هنرمند واقعی‌ایه، من واقف به این هستم که در دوران ابتذال و تباهی قرار داریم، اما بر اینم هستم که هنرمند خلاق مسیر گفتمان خودشو به تاثیر گذارترین حالت میتواند پیدا کند.
عقیده‌تان قابل احترام و عزیز ولی بنده مخالف شما فکر میکنم، من امسال نمایشی دیدم ضد دین و ضد دیکتاتوری در همین تهران، که جدا از ساختارش حیرت زده بودم از صدور مجوز برای همچین نمایشی،
هیچگاه به یاد ندارم در هیچ دوره‌ی تاریخی‌ای(اگر قیاس مع‌الفارق نکرده باشم)که سرکوب و خفقان جاری بوده هنرمندان آن جامعه از تلاش دست بردارند چه علنی و چه غیر علنی، یکی از شکوهمند ترین دوران ادبیات روسیه سال های سال زیر بیرق تفتیش عقاید شدید پدید آمد.
خلاقیت جوهره ی هر ... دیدن ادامه ›› هنرمند واقعی‌ایه، من واقف به این هستم که در دوران ابتذال و تباهی قرار داریم، اما بر اینم هستم که هنرمند خلاق مسیر گفتمان خودشو به تاثیر گذارترین حالت میتواند پیدا کند.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ارادت
جدا از بحث راجع به کلیت کار، که یک کمدی موقعیتْ با مضمونی جریان اصلی‌و کم عمق است و همچنین قطعا میتواند ساختاری بهتر و بهتر از این داشته باشد، مسئله ی مهمی که به شدت برام در اوایل اجرا تا به آخر حائز اهمیت شد، لذتِ بازیگر از ایفای نقش بود.
سینا رازانی همیشه و همیشه در یک سطح معقول و خوب در اجرا قراردارد، مثل همیشه آن بدنِ انعطاف پذیر با ریتمِ درونیِ بالا در این نمایش از فاکتور های خودنمایِ همیشگیِ رازانی‌ست.
همینطور امیر غفارمنش، که هنوز به این باور دارم در آن سیل عظیم بازیگر در نمایش «بانویِ محبوب من»، با آن صداسازیِ خیره کننده و رَسا، یکی از دو بازیِ برتر ... دیدن ادامه ›› آن نمایش بود؛
حال در پیوندی دوباره، دو بازیگر مکمل همدیگرن و انقدر با بداهه پردازی های به موقع همدیگر را غافلگیر کرده که از حضورشان در لحظه و صحنه، لذت کافی و وافی را هم به خودشان و هم به مخاطب انتقال میدهند.
بسیار بسیار نکات ریز و خوبی برای علاقه مندان به بازیگری در اجرای نقش این دو عزیز وجود دارد.
کار دکور ندارد که بد است، نور پردازی ندارد که بد است، از کارگردانی یک میزانسن و یک بازی گیری مانده که هردو در سطح بسیار خوب و درستی قرار دارد، شاید زمان گذاری و پرداخت بیشتر به کار، کارگردان را در دیگر سطوح و زوایای کارگردانی سربلند میکرد چرا که پتانسیل و سابقه را میتوان دریافت کرد.
درباره ی متن اما فقط میتوان یک نکته گفت: انسجام بسیار کم است و «شیزوفرنی» بیشتر دستمایه ای برای ایجاد موقعیتی کمدی‌ست تا پرداخت دقیق به این بیماری و اثر گذاری آن بر فرد و اطرافیان
برقرار و پاینده و پرکار باشید🙏🏻🌹
جدا از بحث راجع به کلیت کار، که یک کمدی موقعیتْ با مضمونی جریان اصلی‌و کم عمق است و همچنین قطعا میتواند ساختاری بهتر و بهتر از این داشته باشد، مسئله ی مهمی که به شدت برام در اوایل اجرا تا به آخر حائز اهمیت شد، لذتِ بازیگر از ایفای نقش بود.
سینا رازانی همیشه و همیشه در یک سطح معقول و خوب در اجرا قراردارد، مثل همیشه آن بدنِ انعطاف پذیر با ریتمِ درونیِ بالا در این نمایش از فاکتور های خودنمایِ همیشگیِ رازانی‌ست.
همینطور امیر غفارمنش، که هنوز به این باور دارم در آن سیل عظیم بازیگر در نمایش «بانویِ محبوب من»، با آن صداسازیِ خیره کننده و رَسا، یکی از دو بازیِ برتر ... دیدن ادامه ›› آن نمایش بود؛
حال در پیوندی دوباره، دو بازیگر مکمل همدیگرن و انقدر با بداهه پردازی های به موقع همدیگر را غافلگیر کرده که از حضورشان در لحظه و صحنه، لذت کافی و وافی را هم به خودشان و هم به مخاطب انتقال میدهند.
بسیار بسیار نکات ریز و خوبی برای علاقه مندان به بازیگری در اجرای نقش این دو عزیز وجود دارد.
کار دکور ندارد که بد است، نور پردازی ندارد که بد است، از کارگردانی یک میزانسن و یک بازی گیری مانده که هردو در سطح بسیار خوب و درستی قرار دارد، شاید زمان گذاری و پرداخت بیشتر به کار، کارگردان را در دیگر سطوح و زوایای کارگردانی سربلند میکرد چرا که پتانسیل و سابقه را میتوان دریافت کرد.
درباره ی متن اما فقط میتوان یک نکته گفت: انسجام بسیار کم است و «شیزوفرنی» بیشتر دستمایه ای برای ایجاد موقعیتی کمدی‌ست تا پرداخت دقیق به این بیماری و اثر گذاری آن بر فرد و اطرافیان
برقرار و پاینده و پرکار باشید🙏🏻🌹
خیلی خوش تشریف آوردید
در خوب بودن سینا و امیر ک شکی نیست چون همیشه درخشانند
در مورد پرداخت به بیماری ارجاعتان میدهم به مصاحبه ای ک در همین صفحه هم لینکش وجود دارد
درباره ی انسجام هم ک اساسا ما به تماشای بی انسجامی نشسته ایم ،اسم هم گویای همین است
اما مبحث دکور را با یک سوال مطرح میکنم
شما برای یک بازی فوتبال بغیر از یک زمین و دو دروازه چیز دیگری نیاز دارید ؟
منظورم نیاز و فلسفه ی نیاز است نه قیاس فوتبال با تئاتر
عزیزید و برای هر پاسخی در خدمتتان هستم
🙏🙏🙏
در خوب بودن سینا و امیر ک شکی نیست چون همیشه درخشانند
در مورد پرداخت به بیماری ارجاعتان میدهم به مصاحبه ای ک در همین صفحه هم لینکش وجود دارد
درباره ی انسجام هم ک اساسا ما به تماشای بی انسجامی نشسته ایم ،اسم هم گویای همین است
اما مبحث دکور را با یک سوال مطرح میکنم
شما برای یک بازی فوتبال بغیر از یک زمین و دو دروازه چیز دیگری نیاز دارید ؟
منظورم نیاز و فلسفه ی نیاز است نه قیاس فوتبال با تئاتر
عزیزید و برای هر پاسخی در خدمتتان هستم
🙏🙏🙏
درود جنابِ نصر، عرضِ خسته نباشید
مصاحبه ای که ارجاع دادید را خواندم و تا حدودی برایم بعضی چیز ها روشن شد، حتی بسیاری از حدس ها راجب نگرش‌تون درست از آب درآمد، البت اگر جسارت نباشد با این عقیده شما«در کل معتقدم عالم ذهن از تمام عوالمی که بررسی می‌کنیم رئال‌تر است» مخالفم و من طور دیگری فکر میکنم و البته این خدایی نکرده بدان معنا نیست که شما اشتباه فکر میکنید.
راجب دکور مثالتان بسیار به جا بود و فهم بهتری به من رساند، اما همانطور که فرمودید قیاسی مع الفارق است، دکور و طراحی آن جدا از مباحث ... دیدن ادامه ›› زیبایی شناسی و ساختارگرایی آن امروزه میتواند به عنوان یکی از بهترینِ فرستنده ها در انتقال مفاهیم نمایش کمک کننده باشد، که همواره صرف نظر از آن به عقیده بنده باید دلیلی ساختاری داشته باشد که منِ کمترین فکر میکنم نمیتوان گفت نمایش شما بر اساس ماهیت درونی‌اش بدان نیاز نداشته است، چه بسا همانطور که اشاره کردید و من هم موافق بودم ما با نمایشی گروتسک طرفیم که این دست را برای خلاقیت های بیشتر باز خواهد کرد و بنده هم از این حیث بود که بازخوردم را خدمتتان ارائه دادم.
بنده به عنوان مخاطب کار شما و در مجموع فانتزی و دنیای شخصی و کاری‌تان، آنطور که فقط از بیرون دیدم، بسیار برایم شیرین به نظر آمد و آرزوی موفقیت روز افزون دارم.
مصاحبه ای که ارجاع دادید را خواندم و تا حدودی برایم بعضی چیز ها روشن شد، حتی بسیاری از حدس ها راجب نگرش‌تون درست از آب درآمد، البت اگر جسارت نباشد با این عقیده شما«در کل معتقدم عالم ذهن از تمام عوالمی که بررسی می‌کنیم رئال‌تر است» مخالفم و من طور دیگری فکر میکنم و البته این خدایی نکرده بدان معنا نیست که شما اشتباه فکر میکنید.
راجب دکور مثالتان بسیار به جا بود و فهم بهتری به من رساند، اما همانطور که فرمودید قیاسی مع الفارق است، دکور و طراحی آن جدا از مباحث ... دیدن ادامه ›› زیبایی شناسی و ساختارگرایی آن امروزه میتواند به عنوان یکی از بهترینِ فرستنده ها در انتقال مفاهیم نمایش کمک کننده باشد، که همواره صرف نظر از آن به عقیده بنده باید دلیلی ساختاری داشته باشد که منِ کمترین فکر میکنم نمیتوان گفت نمایش شما بر اساس ماهیت درونی‌اش بدان نیاز نداشته است، چه بسا همانطور که اشاره کردید و من هم موافق بودم ما با نمایشی گروتسک طرفیم که این دست را برای خلاقیت های بیشتر باز خواهد کرد و بنده هم از این حیث بود که بازخوردم را خدمتتان ارائه دادم.
بنده به عنوان مخاطب کار شما و در مجموع فانتزی و دنیای شخصی و کاری‌تان، آنطور که فقط از بیرون دیدم، بسیار برایم شیرین به نظر آمد و آرزوی موفقیت روز افزون دارم.
شما جان دلید و سراپا عشق
به روشنی قسم اگر سعی میکنم ک جواب را مبسوط دهم بدلیل آن است ک میدانم مخاطبی از جنس شما چه اندازه دغدغه مند است
چقدر دوست داشتم این کار با دکور ثابت به انجام رسد و هرشب لااقل ۲۰ دقیقه درگیر sound checkنباشیم
اما چه میشود گفت ک پیش از ما اجرا است و پیش از پیش از ماهم اجرا است
ممنونم ک بی غرض عشق حواله امان میکنید
بر ذهنتان هزاران بوسه🙏
به روشنی قسم اگر سعی میکنم ک جواب را مبسوط دهم بدلیل آن است ک میدانم مخاطبی از جنس شما چه اندازه دغدغه مند است
چقدر دوست داشتم این کار با دکور ثابت به انجام رسد و هرشب لااقل ۲۰ دقیقه درگیر sound checkنباشیم
اما چه میشود گفت ک پیش از ما اجرا است و پیش از پیش از ماهم اجرا است
ممنونم ک بی غرض عشق حواله امان میکنید
بر ذهنتان هزاران بوسه🙏
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اینجا قشنگ اسمش، بهش میاد «دیوار»
قشنگ روی این دیوار همه چی پیدا میشه از نوشته و فحش و ناسزا و درگیری و رفاقت و همدردی و اتحاد تاااااااا کدملی ها و شماره کارت های برادران کیانی😂😂😂
اما سوای از شوخی، میلیون ها پولِ موسساتِ خصوصی تا ترم هایِ زیادِ دانشکده ها، اما دریغ از آموزشِ یک بحث از پذیرشِ نقد ادبی یا هنری.
عزیزان، در کتاب سه جلدیِ شاهکار براکت، که هر هنرمند نمایشی واقعاً باید آن را خوانده باشد، در توضیحات آخرِ فصلِ تئاتر امپراطوری روم، چند نمونه از کامنت هایی که گردشگران به دیدن نمایش ها میرفتند ذکر شده، بخوانید و بدانید بازخورد در مواجهه با هر اثر هنری کاملاً غریضی‌ست و ما باید پذیرش آن را تحت هر نوع طرح کردنی پذیرا باشیم، زمانی به نقد خواهد رسید که آن برخورد بطور دلبخواه آگاهانه باشد.
پنج هفته ای میشه بالغ بر ۱۵ نمایش دیدم اما رمقی ... دیدن ادامه ›› حتی برای امتیاز دادن نیست چه بسا بازخورد.
هنرمندان، دوستان، عزیزان تازه کار و حرفه ای، حتماً حتماً خاطرات «کیتی میچل» یکی از خوب های کارگردانی معاصر رو در رابطه با اولین تولید و اجرای نمایشش بخوانید.
میان خاطرات «بیژن شیبانی» یا گفته های «خودش» نکات خوبی برای آموزشی که به شما ندادند وجود دارد.
برقرار و پرکار و موفق باشید همگی.🙏🏻🌹
قشنگ روی این دیوار همه چی پیدا میشه از نوشته و فحش و ناسزا و درگیری و رفاقت و همدردی و اتحاد تاااااااا کدملی ها و شماره کارت های برادران کیانی😂😂😂
اما سوای از شوخی، میلیون ها پولِ موسساتِ خصوصی تا ترم هایِ زیادِ دانشکده ها، اما دریغ از آموزشِ یک بحث از پذیرشِ نقد ادبی یا هنری.
عزیزان، در کتاب سه جلدیِ شاهکار براکت، که هر هنرمند نمایشی واقعاً باید آن را خوانده باشد، در توضیحات آخرِ فصلِ تئاتر امپراطوری روم، چند نمونه از کامنت هایی که گردشگران به دیدن نمایش ها میرفتند ذکر شده، بخوانید و بدانید بازخورد در مواجهه با هر اثر هنری کاملاً غریضی‌ست و ما باید پذیرش آن را تحت هر نوع طرح کردنی پذیرا باشیم، زمانی به نقد خواهد رسید که آن برخورد بطور دلبخواه آگاهانه باشد.
پنج هفته ای میشه بالغ بر ۱۵ نمایش دیدم اما رمقی ... دیدن ادامه ›› حتی برای امتیاز دادن نیست چه بسا بازخورد.
هنرمندان، دوستان، عزیزان تازه کار و حرفه ای، حتماً حتماً خاطرات «کیتی میچل» یکی از خوب های کارگردانی معاصر رو در رابطه با اولین تولید و اجرای نمایشش بخوانید.
میان خاطرات «بیژن شیبانی» یا گفته های «خودش» نکات خوبی برای آموزشی که به شما ندادند وجود دارد.
برقرار و پرکار و موفق باشید همگی.🙏🏻🌹
درود جناب محبِ عزیز..
اینجا فرصتی برای دیده شدن تماشاگر عام هست...
تماشاگری که بین نقدهای " توضیح المسائل وار " و نقدهای پُر تکلّف منتقدین حرفهای آنها دیده شود...
اوایل که روی تیوال می نوشتم، نظر شما را داشتم..
هیچ کامنتی از دیگران و هیچ مطلبی نمی خواندم و مانند شما، برایم حرفها و اتحادها و همدلی هایشان مسخره بود، چه ربطی به تئاتر دارد؟ ... دیدن ادامه ››
می نوشتم به زبان ساده که کمکی به فهم موضوعات کنم...
اما بعداً متوجه شدم اشتباه می اندیشم...
تصویر اولیه از شخصیت من چهره ای طلبکار و عبوس و حق به جانب بود...
اما الان می توانم جدی ترین مسائل را فُکاهی بگویم...
الان گروههای اجرایی جرات ندارند مرا با لحن تُند مخاطب قرار دهند چون ممکن است طنازی هایم، پرده های طنازی هایشان را بِدرد...
شهریور ۹۸ دوست تیوالی جناب " محمد کارآمد" همین حرف الانم را زد و گفت: " تیوال است و رفاقت ها و رقابت هایمان. "
گفتم: رقابتش کجاست؟
گفت: ما دوستیم، با هم نمایش می بینیم، پُشت هم
هستیم اما تماشاگریم، در ارائه نظرات مان طرفداری یکدیگر
را نمی کنیم و حرف مان را می زنیم...
من و کیانی دوستیم ولی دلیل نمیشه سر نظرمان راجع به
تئاتر کوتاه بیاییم...
و همینطوری هم هست واقعاً...
گروههای اجرایی ما را مافیا می دانند، می گویند: تراکتوری
تئاتر می بینیم... برایشان عجیب است فَن هایی دارند که
عکس و امضا نمی گیرند و کارهایشان را دنبال می کنیم..
نمونه: اسماعیل گرجی فکرش را نمی کرد رقصیدن اشتباه
پاهایش را در سیزیف بهش بگویم در سومین بار دیدن..
سیاوش پاکراه نمی دونست رضا بولو، تئاتر " لامپ " اش
را هم دیده باشد...
وقتی می خوانند، متوجه نمی شوند متهم به مافیا می کنند
وقتی می خوانید، می بینید تئاتر و نظر حرفه ای حلقه
گمشده اش است..
وقتی می خواندم، می گفتم ربطش چیست به نمایش؟
بهرحال لابه لای این مسائل ، چیزهای خوبی میتوان یافت
اول انتخاب اینکه در آینده چه گروهی را در بلک لیست تان
قرار دهید..
از پشت پرده بعضی تئاترها آگاه شوید..
با چه مدل تئاتری و با چه مدل آدمهایی در تئاتر روبرویید.
ارادتمندم...
اینجا فرصتی برای دیده شدن تماشاگر عام هست...
تماشاگری که بین نقدهای " توضیح المسائل وار " و نقدهای پُر تکلّف منتقدین حرفهای آنها دیده شود...
اوایل که روی تیوال می نوشتم، نظر شما را داشتم..
هیچ کامنتی از دیگران و هیچ مطلبی نمی خواندم و مانند شما، برایم حرفها و اتحادها و همدلی هایشان مسخره بود، چه ربطی به تئاتر دارد؟ ... دیدن ادامه ››
می نوشتم به زبان ساده که کمکی به فهم موضوعات کنم...
اما بعداً متوجه شدم اشتباه می اندیشم...
تصویر اولیه از شخصیت من چهره ای طلبکار و عبوس و حق به جانب بود...
اما الان می توانم جدی ترین مسائل را فُکاهی بگویم...
الان گروههای اجرایی جرات ندارند مرا با لحن تُند مخاطب قرار دهند چون ممکن است طنازی هایم، پرده های طنازی هایشان را بِدرد...
شهریور ۹۸ دوست تیوالی جناب " محمد کارآمد" همین حرف الانم را زد و گفت: " تیوال است و رفاقت ها و رقابت هایمان. "
گفتم: رقابتش کجاست؟
گفت: ما دوستیم، با هم نمایش می بینیم، پُشت هم
هستیم اما تماشاگریم، در ارائه نظرات مان طرفداری یکدیگر
را نمی کنیم و حرف مان را می زنیم...
من و کیانی دوستیم ولی دلیل نمیشه سر نظرمان راجع به
تئاتر کوتاه بیاییم...
و همینطوری هم هست واقعاً...
گروههای اجرایی ما را مافیا می دانند، می گویند: تراکتوری
تئاتر می بینیم... برایشان عجیب است فَن هایی دارند که
عکس و امضا نمی گیرند و کارهایشان را دنبال می کنیم..
نمونه: اسماعیل گرجی فکرش را نمی کرد رقصیدن اشتباه
پاهایش را در سیزیف بهش بگویم در سومین بار دیدن..
سیاوش پاکراه نمی دونست رضا بولو، تئاتر " لامپ " اش
را هم دیده باشد...
وقتی می خوانند، متوجه نمی شوند متهم به مافیا می کنند
وقتی می خوانید، می بینید تئاتر و نظر حرفه ای حلقه
گمشده اش است..
وقتی می خواندم، می گفتم ربطش چیست به نمایش؟
بهرحال لابه لای این مسائل ، چیزهای خوبی میتوان یافت
اول انتخاب اینکه در آینده چه گروهی را در بلک لیست تان
قرار دهید..
از پشت پرده بعضی تئاترها آگاه شوید..
با چه مدل تئاتری و با چه مدل آدمهایی در تئاتر روبرویید.
ارادتمندم...
جسارت نمیکنم و شأنی هم برای داشتن مشکل ندارم کما اینکه به توانایی ها و استعدادش شکی نیست.
اما به عقیده بنده کمترین از رادیکالیسم در هیچ سطح و ابعادی حمایت نمیشه کرد.
اما به عقیده بنده کمترین از رادیکالیسم در هیچ سطح و ابعادی حمایت نمیشه کرد.
آهان..
فکر کردم از نظر فنی تئاترهای ایشان را نمی پسندید...
فکر کردم از نظر فنی تئاترهای ایشان را نمی پسندید...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یک ترس جدید در من شکل گرفته است.!!!
ترس از نوشته های آقا و خانم موسوی:))))))
ترس از نوشته های آقا و خانم موسوی:))))))
stanco، Paria_brh، مسعود زارع، سودابه احمدی، Fateme Nematy، آراد احمدخانی، نوید عسکری فراهانی و محمد فروزنده این را
خواندند
صبا صالحیان، امیرمسعود فدائی، میثم محمدی، محمدرضا بخشی، بهناز پارسایی، H.M.kiani2، رعنا وثوق و میلاد فراهانی این را دوست دارند
صبا صالحیان، امیرمسعود فدائی، میثم محمدی، محمدرضا بخشی، بهناز پارسایی، H.M.kiani2، رعنا وثوق و میلاد فراهانی این را دوست دارند
ترس نداره که، باید بگذاری و بگذری!
نوشته‌های موسوی کیانی ترس داره😅😅
نوشته‌های موسوی کیانی ترس داره😅😅
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام«-
هماهنگی بین کارگردان و جفت بازیگر (علی‌الخصوص بازیگر مرد) در پیشبرد کلایمکس نمایش و آن تعلیق پایانی نمایش بسیار خوب و در سطح اعلائی قرار داره.
بطوریکه تعلیق پایان نمایش فوق العاده درست درآمده.
در کارگردانی همه عناصر تکنیک یک کارگردان خوب و قابل قبول است الا در پاتکس یا زیر متن خود نمایشنامه بطوریکه عمق نمایشنامه و حرف در آن با شتاب گفته شده و زیاد حس نمیشود.موفق باشید.
خداحافظ-»
هماهنگی بین کارگردان و جفت بازیگر (علی‌الخصوص بازیگر مرد) در پیشبرد کلایمکس نمایش و آن تعلیق پایانی نمایش بسیار خوب و در سطح اعلائی قرار داره.
بطوریکه تعلیق پایان نمایش فوق العاده درست درآمده.
در کارگردانی همه عناصر تکنیک یک کارگردان خوب و قابل قبول است الا در پاتکس یا زیر متن خود نمایشنامه بطوریکه عمق نمایشنامه و حرف در آن با شتاب گفته شده و زیاد حس نمیشود.موفق باشید.
خداحافظ-»
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
ضمن عرض خسته نباشید.
کارگردانی خوب است، بازی ها عالی‌ست، صحنه و دکور قابل قبول است، موسیقی خوب است. اما مسئله ای که وجود دارد اینه که وقتی متن خوب نباشد همه ی زحمات را تحت شعاع قرار میدهد.
سوالی که همیشه در پایان نمایش ها از خودم میپرسم این است که آیا متن نمایشی که دیدم الزام به اجرا دارد یا خیر که این متن لزومی به اجرا در آمدن نداشت.
در هر صورت کیفیت گروه نمایشی کیفیت خوبیست.
کارگردانی خوب است، بازی ها عالی‌ست، صحنه و دکور قابل قبول است، موسیقی خوب است. اما مسئله ای که وجود دارد اینه که وقتی متن خوب نباشد همه ی زحمات را تحت شعاع قرار میدهد.
سوالی که همیشه در پایان نمایش ها از خودم میپرسم این است که آیا متن نمایشی که دیدم الزام به اجرا دارد یا خیر که این متن لزومی به اجرا در آمدن نداشت.
در هر صورت کیفیت گروه نمایشی کیفیت خوبیست.
محمد فروزنده، میثم محمدی، مهرناز خلیلی، رشاد معینی، stanco و امیر مسعود این را
خواندند
میثم نوروزی، امیرمسعود فدائی و مینا این را دوست دارند
میثم نوروزی، امیرمسعود فدائی و مینا این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
اعتقاد دارم نمایشی را که نشود نقد کرد، بی ارزش است
امسال ۱۴ کار تا اینجا دیدم که فقط ۴ یا ۵ تا قابل نقد بود.
این نمایش ارزش نقد دارد.
ما ... دیدن ادامه ›› در برخورد با هر اثر هنری بطور کلی دو رویکرد داریم:
برخورد غریضی
برخورد آگاهانه
بطور غریضی نمایش «آنتیگونه» را دوست داشتم، اما در برخورد آگاهانه تنها یک نمایش معمولی اما تا حدود کمی قابل دفاعست.
در حین ورود ما با پروانه ها طرفیم. پروانه هایی که قرار است نوید «اثری پروانه» ای بدهد اما نه آنجور که انتظارش را داریم. پروانه ای به مثابه ی زنی قدرتمند و آزادی خواه و ساختار شکن، مدتی بر گل نشسته و ناگهان پرواز میکند و دیگر خبری از آن نیست.
نمایش به نظر برداشت آزادی از آنتیگونه است به کمک هوش مصنوعی ست که نشان میدهد برای اینکه دستش در فرم خالی نباشد و زودتر اثر سوفوکل را به نقطه ی اوج آنتیگونه برساند تا حرفش را در قالب ایده ای که دارد بزند به هملت و مکبث روی می اورد.حال در میانه ی نمایش ما با ایده ی اصلی نمایش طرفیم. جایی که نمایش اصرار به غافلگیری و در نتیجه تاثیر حاصل از این غافلگیری نیاز دارد اما همینجا شکست میخورد.به چه علت نخست بازیگری و کارگردانی که در فصل های نزدیک به انتها از زبان بازیگر میشنویم که به نابازیگر میگوید صحنه رو باور کن، دقیقا همین اتفاق برای خود بازیگر افتاده اس یعنی غافلگیری را که باید به نمایش بگذارد کاملا بازی میکند در صورتی که در ذات سوپرایز و غافلگیری بداهه جریان دارد،گاه و بی گاه از صحنه خارج میشود، این طرف و آن طرف می رود و گاهی بازی حزن و اندوه را انجام میدهد. بطور کلی به غافلگیریش میزانسن داده شده است و میداند که دقایقی بعد چه باید کرد و در نتیجه باور اتفاقی که برای آنتیگونه افتاده هست انتقال پیدا نمیکند و سمپاتی شکل نمیگیرد. دوم شهامت اجرای غافلگیری در کار دیده نمیشود یعنی درست در انجایی که نمایش میتواند خود را دچار چالش نیامدن بازیگر که از برآیند آن مخاطب هم دچار چالش شود عقب نشینی میکند و به هیچ عنوان نمیتواند پیام نیامدن بازیگر را انتقال دهد.و سوم حضور دو نابازیگر زن و مرد هست که هیچ گونه کمکی به نبود انتیگونه نمیکند. پس در مجموع نمیتوان نمایش را شکست صریح و قاطع دیوار چهارم قلمداد کرد بلکه در نهایت یک نمایش بازی در بازی تمیز است که گروهی نمایشی در آن نمایش را بازی میکنند که یک بازیگر آن بنا به دلایلی که رفته رفته متوجه میشویم اتفاقی هولناک است به اجرا نرسیده.
سه نقطه ی مثبت عالی هم دارد که نیاز به گفتن نیست و گروه به خوبی به آن ها عمل میکند. شاید قابل اشاره ترین آن شهامت کارگردان و گروه نمایشی در اجرایی کردن ایده ی عجیب و غریب و جالب و اگزوتیک نمایش است.
و اما یک نکته ی زرد و حاشیه ای: چرا هرجا که نام افشاریان عزیز هست آن نمایش گریزی به تعزیه و زیارت عاشورا و غیره دارد.... معلوم نیست.
خسته نباشید و سربلند.🌹🌹🌹💐
امسال ۱۴ کار تا اینجا دیدم که فقط ۴ یا ۵ تا قابل نقد بود.
این نمایش ارزش نقد دارد.
ما ... دیدن ادامه ›› در برخورد با هر اثر هنری بطور کلی دو رویکرد داریم:
برخورد غریضی
برخورد آگاهانه
بطور غریضی نمایش «آنتیگونه» را دوست داشتم، اما در برخورد آگاهانه تنها یک نمایش معمولی اما تا حدود کمی قابل دفاعست.
در حین ورود ما با پروانه ها طرفیم. پروانه هایی که قرار است نوید «اثری پروانه» ای بدهد اما نه آنجور که انتظارش را داریم. پروانه ای به مثابه ی زنی قدرتمند و آزادی خواه و ساختار شکن، مدتی بر گل نشسته و ناگهان پرواز میکند و دیگر خبری از آن نیست.
نمایش به نظر برداشت آزادی از آنتیگونه است به کمک هوش مصنوعی ست که نشان میدهد برای اینکه دستش در فرم خالی نباشد و زودتر اثر سوفوکل را به نقطه ی اوج آنتیگونه برساند تا حرفش را در قالب ایده ای که دارد بزند به هملت و مکبث روی می اورد.حال در میانه ی نمایش ما با ایده ی اصلی نمایش طرفیم. جایی که نمایش اصرار به غافلگیری و در نتیجه تاثیر حاصل از این غافلگیری نیاز دارد اما همینجا شکست میخورد.به چه علت نخست بازیگری و کارگردانی که در فصل های نزدیک به انتها از زبان بازیگر میشنویم که به نابازیگر میگوید صحنه رو باور کن، دقیقا همین اتفاق برای خود بازیگر افتاده اس یعنی غافلگیری را که باید به نمایش بگذارد کاملا بازی میکند در صورتی که در ذات سوپرایز و غافلگیری بداهه جریان دارد،گاه و بی گاه از صحنه خارج میشود، این طرف و آن طرف می رود و گاهی بازی حزن و اندوه را انجام میدهد. بطور کلی به غافلگیریش میزانسن داده شده است و میداند که دقایقی بعد چه باید کرد و در نتیجه باور اتفاقی که برای آنتیگونه افتاده هست انتقال پیدا نمیکند و سمپاتی شکل نمیگیرد. دوم شهامت اجرای غافلگیری در کار دیده نمیشود یعنی درست در انجایی که نمایش میتواند خود را دچار چالش نیامدن بازیگر که از برآیند آن مخاطب هم دچار چالش شود عقب نشینی میکند و به هیچ عنوان نمیتواند پیام نیامدن بازیگر را انتقال دهد.و سوم حضور دو نابازیگر زن و مرد هست که هیچ گونه کمکی به نبود انتیگونه نمیکند. پس در مجموع نمیتوان نمایش را شکست صریح و قاطع دیوار چهارم قلمداد کرد بلکه در نهایت یک نمایش بازی در بازی تمیز است که گروهی نمایشی در آن نمایش را بازی میکنند که یک بازیگر آن بنا به دلایلی که رفته رفته متوجه میشویم اتفاقی هولناک است به اجرا نرسیده.
سه نقطه ی مثبت عالی هم دارد که نیاز به گفتن نیست و گروه به خوبی به آن ها عمل میکند. شاید قابل اشاره ترین آن شهامت کارگردان و گروه نمایشی در اجرایی کردن ایده ی عجیب و غریب و جالب و اگزوتیک نمایش است.
و اما یک نکته ی زرد و حاشیه ای: چرا هرجا که نام افشاریان عزیز هست آن نمایش گریزی به تعزیه و زیارت عاشورا و غیره دارد.... معلوم نیست.
خسته نباشید و سربلند.🌹🌹🌹💐
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یک نمایش ایرانیِ درست، دو شب پیش دیدم.
با پیامیْ جریان اصلی و گُل درشت، یکی به نعل یکی به میخ
همه چیز خوب است موفق باشید.
با پیامیْ جریان اصلی و گُل درشت، یکی به نعل یکی به میخ
همه چیز خوب است موفق باشید.
سپهر، امیر مسعود، امیرمسعود فدائی، fateme soleimani، مهدی گل افزون، محمد سپهری، داوود مهرداد و احسان مهدی زاده این را
خواندند
سعید پارسا، رامتین بختیاری و احمد خان محمدزاده این را دوست دارند
سعید پارسا، رامتین بختیاری و احمد خان محمدزاده این را دوست دارند
به نظرم نمایش ضعیفی بود.
تو خیلی از صحنه ها مشخص نبود کارگردان چی میخواد بگه.طراحی صحنه و لباس خیلی ضعیف بود و به جزئیات دقت نشده بود.به نظرم دستکاری تاریخی هم اتفاق افتاده بود و کلا اگه میخوایید یه نمایش ببنید که با حال خوب سالن رو ترک کنید انتخاب خوبی نیست.
تو خیلی از صحنه ها مشخص نبود کارگردان چی میخواد بگه.طراحی صحنه و لباس خیلی ضعیف بود و به جزئیات دقت نشده بود.به نظرم دستکاری تاریخی هم اتفاق افتاده بود و کلا اگه میخوایید یه نمایش ببنید که با حال خوب سالن رو ترک کنید انتخاب خوبی نیست.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من نقد کردن را دوست دارم
کم هم اینجا مینویسم،
به نظرم کاری که نشه نقدش کرد بسیار بی ارزشه، به شدت دقت میکنم، بالا و پایین میکنم، با دقت تمام به اجراها نگاه میکنم که درست نقد کرده باشم
از دیشب بعد اجرا فقط یک سوال ذهنمو درگیر کرده
چطور «انسان،اسب / پنجاه،پنجاه» زمین گیرم کرد که هرچه فکر میکنم هیچ چی برای نقد کردن یادم نمیاد، نمایشی که به شدت محسورم کرد، بی نظیر
فقط تنها چیزی که یادم میاد ردپاهایی از نمایش های رضا ثروتی
منو یاد اون زمان مینداخت.
کم هم اینجا مینویسم،
به نظرم کاری که نشه نقدش کرد بسیار بی ارزشه، به شدت دقت میکنم، بالا و پایین میکنم، با دقت تمام به اجراها نگاه میکنم که درست نقد کرده باشم
از دیشب بعد اجرا فقط یک سوال ذهنمو درگیر کرده
چطور «انسان،اسب / پنجاه،پنجاه» زمین گیرم کرد که هرچه فکر میکنم هیچ چی برای نقد کردن یادم نمیاد، نمایشی که به شدت محسورم کرد، بی نظیر
فقط تنها چیزی که یادم میاد ردپاهایی از نمایش های رضا ثروتی
منو یاد اون زمان مینداخت.
۱۲ نفر
این را
خواندند
علیرضا فرزانیان، اسد غفاری، محبوبه سفیدصالحی، تارا سلیمی، پیمان، elham ghoreifi، سعید یعقوبی، علی و آیدانا سبزواری این را دوست دارند
علیرضا فرزانیان، اسد غفاری، محبوبه سفیدصالحی، تارا سلیمی، پیمان، elham ghoreifi، سعید یعقوبی، علی و آیدانا سبزواری این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
دو نقطه ی ضعف
موسیقی بسیار درست برای تمام لحظات ساخته شده اما مشکل بسیار فاحش در فید شدن داشت،جوری که ارتباط و فضایی که برای تماشاگر ساخته شده بود ناگهان فرو میریخت
مسئله ی دوم ایده ی ترانه ی انگلیسی با توجه به متن انگلیسی آن عالی بود اما بنظر من بدون اعتماد به نفس اجرا شد که از نمایش بیرون میزد
اما نقطه ی قوت کار انتخاب درست بازیگر و کارگردانی بود
همینطور نور پردازی بسیار قوی
در کل اگه رفتید به تماشا با دقت به نمایش گوش بدید
موسیقی بسیار درست برای تمام لحظات ساخته شده اما مشکل بسیار فاحش در فید شدن داشت،جوری که ارتباط و فضایی که برای تماشاگر ساخته شده بود ناگهان فرو میریخت
مسئله ی دوم ایده ی ترانه ی انگلیسی با توجه به متن انگلیسی آن عالی بود اما بنظر من بدون اعتماد به نفس اجرا شد که از نمایش بیرون میزد
اما نقطه ی قوت کار انتخاب درست بازیگر و کارگردانی بود
همینطور نور پردازی بسیار قوی
در کل اگه رفتید به تماشا با دقت به نمایش گوش بدید
امیر مسعود، Reza1991s و سپهر این را
خواندند
فرناز رحمانی، حانیه زمائینی، سعید مهدیان، ثمین اکبری، میلاد اسکندری، فرشته فرجی، گروه هنری بی نام و ناهید محبی این را دوست دارند
فرناز رحمانی، حانیه زمائینی، سعید مهدیان، ثمین اکبری، میلاد اسکندری، فرشته فرجی، گروه هنری بی نام و ناهید محبی این را دوست دارند
با تشکر از اینکه به تماشای نمایش نشستید و ممنون از نقد سازنده تون. سعی می کنیم ایرادهای فنی رو برطرف کنیم و امیدواریم در کارهای بعدی هم در کنارمون باشید.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۵۲,۰۰۰ نفر
+۲۶,۵۴۰ برنامه
+۷,۶۶۷,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۴,۸۲۲ برگه
۹,۷۵۰ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
