اگر مثل بنده به متون ، آثار و وقایع دوران قاجار علاقه دارید پیشنهاد میکنم به تماشای این اثر بنشینید.

البته ایراداتی به نمایش وارده از جمله اینکه توالی وقایع می تونست روال منطقی تری داشته باشه ، بطوریکه در اواخر نمایش تازه اسماعیل بزاز باشی از نحوه ورودش به دنیای نمایش و آکتوری سخن میگه! در صورتیکه این اتفاق باید در ابتدای داستان شکل می گرفت.

همچنین با حذف برخی شخصیتها نه تنها ضربه ای به کل اثر وارد نمی شد بلکه ضرباهنگ نمایش سریعتر و زمان اثر هم کوتاهتر می شد.

اما درخصوص بازی جناب پناهنده ، به نظرم هرچی متن جلوتر می رفت بازی ایشون هم بهتر و جا افتاده تر و شخصیت اثر برای بیننده مانوس تر میشد.

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی.

راستش دیدن تلاش بی حد و حصر هنرپیشه ها و بازی خوبشون به همراه گروه موسیقی کاربلد ، انتقاد و نقد رو سخت میکنه ، ولی خوب ای کاش این تلاش و انرژیِ بالای گروه صرف نمایشنامه بهتری می شد.
من به شخصه دلیل و مزیت ایده و انتخاب "جن" برای روایت داستان رو متوجه نشدم؟ چون "جن" بودن کمکی به نوع روایت داستان نکرده و فقط بخش ابتدایی نمایش رو که به معرفی "جن" ها می پردازه بی جهت طولانی کرده.
شاید اگه نویسنده از مجسمه های داخل حمام فین ( که مابه ازای تاریخی هم دارند ) بجای "جن" برای روایت داستان "امیر کبیر" استفاده می کرد با نمایش به مراتب بهتر و منسجم تری مواجه می شدیم.
تغییر مدام بازیگرها در قالب شخصیتهای مختلف (یکبار در حالت جن ، یکبار در نقش زن پوش ، یکبار در حالت آخوند ، یکبار در نقش میرغضب ، یکبار در نقش امیرکبیر و ...) باعث میشه اون کاراکترها درست شکل نگیرن و در سطح باقی بمونن و بیننده با یه نمایش نامنسجم روبرو بشه.

با آرزوی موفقیت بیشتر برای گروه نمایش گرامی

با وجود بازی یکدست هنرپیشه ها ، متاسفانه عدم خط روایی منسجم ، نبود نقاط عطف ، اوج ، گره گشایی و اشتباه در الگوی نمایشی که برای روایت این داستان انتخاب شده ، همچنین عدم تمرکز بر یک موضوع و از هر دری سخن گفتن ( مسکن مهر ، اعتیاد ، بیکاری ، تاتر ، جانبازی ، گرایش های سوسیالیستی و..... ) باعث شده بیننده با اثری نامنسجم و شلخته مواجه بشه.

درضمن طراحی صحنه و لباس به نحوی بود که تماشاچی حس می کرد قرارِ با اثری باستانی یا حماسی مواجه بشه در صورتیکه فحوی نمایش چیزی غیر از این بود!

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی.

خوب وقتی عوامل اجرا حرفه ای باشند ، انتظارِ کمتر از این هم نمیشه از نمایش داشت ، نمایشنامه خوب با چاشنی طنز که از ریتم نمیوفته و گره هایی که به موقع ایجاد و به موقع باز میشند ، بازی های خیلی خوب ، اکسسوار در خدمت نمایش ..... مجموع این عوامل باعث میشه تماشاچی راضی سالن رو ترک بکنه.

تنها ایرادی که میشه گرفت این که بعد از خروج از سالن ، نمایش هم فراموش میشه!

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی

با وجود بازی و انرژی خوب جناب رحیمی و تَلنگرهایی که متن در جاهایی به ببیننده میزنه ، متاسفانه اثر ظرفیت ارائه بعنوان یک نمایش حرفه ای رو نداشت و بیشتر مناسب انتشار بصورت پادکست بود.

درضمن لطفا گروه های نمایشی که سالن شماره 3 پردیس شهرزاد رو برای اجرا انتخاب میکنند در نظر داشته باشند که این سالن اصلا استاتدارد نیست ، نه از نظر سیلد بودن صدا ، نه دید تماشاچی ها (غیر از ردیف 1 و 2 عملا بقیه سالن باید مدام چپ و راست یا بالا و پایین بشن تا بتونن بازیگرها رو دنبال کنند) ، فضای استیج هم کوچکتر از حد استاندارد هست و مناسب اجرای هر نمایشی نیست.

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی

از دید من ، نیاز به شادی و دور شدن از فضای حاکم بر جامعه ، انتقاد از حاکمیت توسط هنرمندان و سلبریتی هایی که قبلا در بدنه حاکمیت بودن و بدلایلی از سیستم طرد شدن ، عبور از خط قرمز و نُرم ها با استفاده از هجو ، طنز و موسیقی ، عواملی هستند که باعث جذب مخاطب برای آثاری از این دست میشه.

اصولا ارائه چنین آثاری از سوی تولیدکنندگان آن ، نه برای ارتقای سطح فرهنگ و هنر که بیشتر به منظور جذب مخاطب از طریق هنر در به نمایش گذاشتن اغراض و خواست های سرکوب شده جامعه است.

با آرزوی موفقیت برای گروه نمایش گرامی