کارهای اقای زمانی هم درست مثلِ تاریخ تکرار می‌شوند … امیدوارم نمایشِ بعدی کاری متفاوت ازشون ببینم
موضوع اساسی نمایش‌های اقای زمانی برپایه هیولای قدرت طراحی و اجرا می‌شن ولی بعد از هاری که بسیار درخشان بود ، شازده اجباری برام کاری کم‌مایه‌تر و در بخش پایانی شعارزده تموم شد
«الف غین میم یا همه چشم‌ها برای او » انتخاب موضوعِ عالی‌ای داشت … قدرت ، چشمها و زنهایی که با تکرار تاریخ ، اینروزها شاهدشون هستیم. دغدغه‌مند بود … دغدغه‌ی همه‌ی ‌ما !
دقت کردم تا لحظه‌ای از صحنه و دیالوگ‌ها جا نمونم
لایه‌های مفهومی کاملا به اثر وصل بود و فارغ از شعارزدگی
همیشه به طراحی لباس توجه خاصی دارن و انتخابِ ساده و مینیمال برای طراحی صحنه ، هوشمندانه بود
نور خیلی خوب بود
و صد افسوس که با اینهمه زحمت و تلاش، تعداد صندلی‌های خالی زیاد بود … دیدنش رو پیشنهاد می‌کنم
کار از نظر من نقص خاصی نداشت ولی چون این ریتم و سبک برام تکراری بود ، ۴ ستاره تقدیم می‌کنم
بدرخشید

کاش بتونیم بزرگ و زیاد زندگی کنیم و حسرتِ زندگی نکرده‌ای را به دوش نکشیم

آناتومی از اون نمایش‌هایی بود که متنش خیلی بغلم کرده بود
متن برام فراتر از اجراها بود
بازی کارول رو دوست داشتم
طراحی اجرا و کارگردانی برام خوشایند بود
طراحی دکور هم خوب … تغییر لباس بر روی صحنه خیلی ایده جالبی بود
با وجودیکه تایم اجرا طولانی بود ، اما لحظه‌ای از نمایش جدا نشدم و کاملا منو همراه کرده بود
خدا قوت و بدرخشید

کاش این اجرا در قالب فرم و سایه‌ها بدون دیالوگ و بازی (یا با حداقل دیالوگ) اجرا میشد
در ابتدا بازی سایه‌ها ، آفرینش، اهریمن ، خوردن سیب و رانده شدن … بشدت جذبم کرد ولی متاسفانه موضوعِ نخ‌نما و بسیار کشدار ورق را برام برگرداند
اگر همین موضوع ، با سایه‌ها و یا در تایم کوتاه‌تری با بازی و دیالوگِ حداقلی باتمام می‌رسید ، شاید این اندازه کسالت‌بار نمی‌گذشت
ولی متاسفانه همون ولع و اشتیاقِ اولیه هم در من خشکید و فاقد امتیاز ماند
بنظرم نیازی نیست همه چیز را در کلام و بازی گنجاند و تکرار و تکرار … گاهی فقط یک اشاره به موضوع ، کافیه تا مخاطب را همراه کنه و میشه پیامِ نمایش را منتقل کرد . این اجرا تموم نمیشد 🙈 از یه جایی به بعد همه چیز اضافه بود
و بالاخره گذشت …
خدا قوت

نمایش سفت منو بغل کرده و درگیرش شدم (درگیر دغدغه‌ی همه‌ی شخصیت‌هاش)
دارم فکر می‌کنم وقتی آدم تصمیم می‌گیره مهاجرت کنه و زندگیشو جای دیگه‌ای ... دیدن ادامه ›› بنا کنه ، مثل اینه که یه خونه‌ی کلنگی داره ، اونو میکوبه تا ساختمانی نوساز داشته باشه …. وااای به روزی که بره و با هجمه‌ای از اتفافات و دلتنگی‌ها برگرده و از مهاجرت انصراف بده … حسِ غریبی‌ست … انگار حالا نه اون خونه‌ی کلنگی و کهنه رو داره و نه خانه‌ای نوساز و تازه …
اینجاست که گویی روی تلی از آوار نشسته و حس‌های متناقضِ عجیبی رو تجربه می‌کنه

چقدر نمایش خوب و پرمغز بود
بازیها عالی و عالی‌تر
کارگردانی خوب
طراحی صحنه و نور خوب (دیدن تخته سیاه و گچ در دکور منو به باغهای کودکی پرتاب کرد و در دلم فریاد می‌زدم که دلم مقادیری قدیم می‌خواهد)
متن را هم خیلی دوست داشتم … روان و جذاب بدون اگزجره و عاری از شعار
اونقدر به صحنه وصل بودم که گویی دارم اون کلاس و اون حس‌ها رو زندگی می‌کنم
در نهایت ، همینطور که در ذهنم همتونو بغل کردم ، ۵ ستاره‌ی تیوال تقدیمتان
خدا قوت که خوش درخشانید 🌱

م.ش مومن هستم و متاسفانه یکی از بدترین نمایش‌های عمرم رو با ج.ب رمضان تجربه کردم
در همون ۱۰ دقیقه‌ی شروع نمایش، فهمیدم که این صحنه آغوشش به روی من باز نیست و هر چه جلوتر رفت بهم لگد محکم‌تری زد
جز پسربچه‌ای که عاشق ریخت و استایلش شدم ، نه متن و نه بازی‌ای ، هیچ چیزی برایم جذاب نبود و کشش ایجاد نمی‌کرد
بیست دقیقه آخر فقط یه اجرای کودک رو دیدم
در نهایت هم فاقد ستاره تموم شد

پ.ن: یکی از مزایای خرید ردیف‌های جلو اینه که میتونی گاهی نعره‌زنان و جامه‌دران سالن رو ترک کنی و مجبور نباشی لحظات کسالت‌باری رو بگذرونی

من فکر می‌کنم اگر سبکی رو ندیده بودم ، با قلب نارنگی گره می‌خوردم و شاید کسی که اون اثر رو ندیده باشه ، براش این سبک و سیاق جذاب‌تر باشه
بلحاظ بار مفهومی مثل سبکی دلنشین بود
سبک کار ، طراحی لباس و صحنه و حتی دو بازیگری که عالی بودن ، تداعی‌کننده سبکی بود ولی انگار طنز اینکار منو درگیر نمی‌کرد و فقط چند لبخند …
بهرصورت تلاششون غیرقابل انکاره و امیدوارم پرمخاطب و درخشان باشید
خدا قوت 🌱

دلم میخواد برم یه نمایشی ببینم که زمان از دستم خارج بشه ! که مست و مسحور صحنه بشم و توی متن و بازیها غرق بشم ! که اجرا سفت بغلم کنه و لحظه‌ای از فضای نمایش فاصله نگیرم و چقدر اینروزها نمایش دلچسب دور از دسترس شده :((
گم میان منزوی‌ترین زاویه ، نشون میداد که یه ایده‌ای در ذهن بوده که با پراکندگی‌ها کلا گم شده بود و چِفت نبود … موضوعی که باید آدم رو درگیر میکرد ولی هیچ حسی رو به جریان ننداخت … شلخته‌طور برام پیش رفت
هیچ بازی‌ یا ویژگی‌ای هم متاسفانه نظرم رو جلب نکرد و گذشت …
بیرون اومدم و فکر کردم که اینهم نشد آنچه باید میشد، پس:
بامید کارهای آتی 🌱

مناسفانه در بدو ورود ، آزارگران حجاب جلوی در بابت تیشرت ایجاد مزاحمت کردند … منم قدرتمند و مصمم از خجالتشون دراومدم و از آنجاییکه «دوربین ما در برابر آزارگران، اسلحه‌ی ماست) فیلم گرفتم ، و با فریاد بهشون اجازه ندادم در موردم تعیین‌تکلیف کنند که از موضع خودشون عقب‌نشینی کردن و البته تشکر ویژه از کارگردان محتزم که با حضور و حمایتش حالمونو خوب کرد و چقدر رفتار مردمی و حرفه‌ای داشتند … دمت گرم جوان
و اما نمایش … کاری پر زحمت و بی‌ادعا ، با طنز و درامی که اگزجره نداشت و ریتم دلنشینی رو طی کرد
متن دغدغه‌مند بود و با اینکه سربازی رو تجربه نکردم ، اما تونست حس‌ها رو بهم منتقل کنه و بغلم کنه !
خدا قوت به همتون
بدرخشید و پرمخاطب پیش برید

همینطور که دارم دعای «امان امان » می‌خونم ، لازمه نظرم هم بنویسم
نمایشنامه برای من کشش لازم را نداشت ! به معضلاتی از زنان پرداخته بود که خیلی ... دیدن ادامه ›› بولد و واضح هستن و حتی ممکنه الان فیلم پخش کردن و این قصه‌ها بدلیل بالا رفتن آگاهی‌‌ها و … کمتر درگیرکننده باشه
مشکلاتی که جزو بدیهیاته و حتی بعضیاشو میشد در صفحه حوادث خوند
کاش به زیرلایه‌ها و معضلات پیچیده‌تری از زنان پرداخته بود که به سطح آگاهی یا نگاه آدمها تلنگری میزد ! چیزهایی که شاید هنوز برای خیلیها ملموس نیست
بازیها قابل قبول بود (دومی و آخری بهتر )
در نهایت برام نمایشی متوسط بود
خدا قوت

حقیقتا دنیا سیاهچالی بیش نیست که صدای ضجه‌ی زندانیان در آن بیداد می‌کند

با دیدن اینچنین بازیهای روان ، مسلط و پرقدرتی ، گویا که ورق‌الخیال زدم و ارتفاع گرفتم
نور ، صحنه ، موسیقی ، طراحی لباس مناسب و در خدمت اثر
طنزِ ظریفِ متن هم شیرین
ولی در مجموع جاهایی متن از ریتم می‌افتاد هرچند که بازیها قدرتمند پیش می‌رفت (بازیها فراتر از متن)

صمیمانه همتونو بغل می‌کنم و خداقوت
بدرخشید ✨

نه ماه پس از تولید اثری دلنشین با بازیهای مسلط و خوب
تایم کافی… یکساعت منو با خودش همراه کرد
و در عینِ سادگی توانِ بغل کردنم رو داشت

خدا قوت و بدرخشید

ایده‌ی نمایش جالب بود و قاب‌های دلنشینی داشت
بازیها با کمی بالا و پایین قابل قبول بود
طراحی صحنه هم خوب بود
در مجموع از دیدنش پشیمان نیستم
کار متوسطی بود

خدا قوت

متاسفانه اینبار نمایش علاوه بر اینکه بغلم نکرد ، لگد هم زد
کانیبال از نظر من پرفورمنس نبود
یه کار تجربی و تعاملی بود که لااقل برای من ... دیدن ادامه ›› بیشتر توهین به مخاطب بود
اگر قرار بود واکنش مخاطب رو محک بزنن ، باید وقتی وارد اتاق میشدیم بهمون میگفتن که شما هر جایی از این اجرا دوست داشتید میتونید واکنش نشون بدید یا حتی فضا رو ترک کنید ! نه اینکه یه دنیا توهین و تحقیر برای منِ مخاطب در نظر گرفته بشه و در نهایت با لفظِ «برو گمشو از اناق بیرون» منو بدرقه کنن (یقینا اگر توی نمایش نبودم و کسی باهام چنین برخوردی می‌داشت از خجالتش دراومده بودم) و من نمی‌دونستم اگر واکنشی نشون بدم آیا خللی در روند نمایش ایجاد می‌کنم یا نه …

اونجا فقط نگاه کردم ولی الان حق اینو دارم که این توهین‌ها را فریاد بزنم و بنویسم
پر از علامت سوال‌های بی‌جوابم ! آیا من بلیت نمایش خریدم که با چنین فضا و تخریب روانی مواجه بشم ؟
اگر چیزی هم در ذهنشون بود خیلی خام و نپخته بود و اصلا پیام نمایش رو منتقل نکرد
کلا تعامل خوشایندی برام نبود