متن برای من کشش داشت و دوسش داشتم
ولی بلحاظ اجرا چیزی انگار کم داشت تا به پختگی کامل برسه و برام نمایشی عالی بشه ! بنظر من جا داشت کمی از اکت‌ها رو کمتر کنن تا نتیجه‌ی بهتری حاصل بشه
در نهایت کاری متوسط بود که براش زحمت زیادی کشیده بودن
خدا قوت 🌱

خیلی وقته ماها در کابوس‌هایی زندگی می‌کنیم که تشخیصِ زنده و مرده برای همه‌مون سخت شده 🥺
اثری پرزحمت
خوش گریم
خوش لباس
نور و فرم و موسیقی خوب
بازیها خوب (اسبِ دم سفید عالی)
فضا برای من کاملا رازآلود بود و وهم را منتقل می‌کرد (حتی صدای راوی)
اوایل اجرا بقدری مجذوب صحنه بودم که مدام منتظر صحنه‌ی بعدی بودم
ولی هر قدر جلوتر رفت متن برام بیشتر رنگ باخت
نظر شخصی من اینه که میشد ... دیدن ادامه ›› بعضی صحنه‌ها رو حذف کرد و مدت نمایش را یکساعت کرد و اینگونه اثر ماندگارتری در ذهنم ثبت می‌کرد
در مجموع واقعا خدا قوت ولی متن باعث شد که این نمایش برایم ۳ ستاره تمام شود ✨

از سالن که بیرون میومدم فکر می‌کردم ایکاش ارابه‌ی مرگ گاهی ما را به دیدار عزیزانِ رفته میبرد😭

تنها نکته‌ای که در این نمایش منو به فکر واداشت این بود که منم اگر توی آشپزخونه استیک و سوخاری و کباب بپزن ، بوش بهم بخوره ولی بهم ندن که بخورم، قطعا دیوانه میشم ..
از اون نمایش‌های کم‌جون و بی‌مایه بود برام
یه متنِ بدون فراز و فرود که اصلا توانایی بغل کردنم رو نداشت
فقط یه بازیهای متوسط و خوبی رو دیدی و تهش میگی خب که چی ؟؟؟
با دیدنش خوشبخت نشدم و همون لحظه که از در سالن بیرون زدم ، ندید گرفتمش

نمایش قبلی اقای عبدی رو شب یلدا دیده بودم و برام یه دورهمی دوست‌داشتنی بود که متن و بازیها درگیرکننده بود ! یادمه با حال و هوای خوشی سالن رو ترک کرده بودم
امشب با همون اشتیاق به هامون رفتم و متاسفانه نه متن ، و نه بازیها اصلا نظرم رو جلب نکرد و حتی طنزش هم برام کار نمی‌کرد
کلا صحنه نبود ! یه آشفته بازاری بود بس خسته‌کننده … و اینبار با حالی ناخوش سالن رو ترک کردم و حالا وقتشه که از دشمنانم انتقام سرسخت بگیرم (برید اینکار رو ببینید)

در آخر بامید رونق تئاتر ✨

یادمه اجرای شهرزاد رو که رفتم ، در تیوال هم نوشتم که این موزیک‌ها سبکِ من نبود ولی خیلی حالمو خوب کرد و دوسشون داشتم
امروز دوباره به دیدنشون رفتم و میخوام بگم انگار دیگه سبکِ من بودن و چقدر دوسشون داشتم و لذت بردم ❤️
اجرای آخر «که خوبی بمونه تو دنیا» برام یه مدیتیشن بود و با رضایت و عشق از سالن بیرون اومدم . فقط کاش کارهای متفاوت و جدیدتری رو میخوندن و چقدر هم منتظر بودم که ایمان برامون سازدهنی بزنه که نزد ) بلحاظ نقاشی و تصاویر هم اجرای قبلی قویتر بود ولی امروز هم از دکور و نور و اجرای ایمانِ جان و محسنِ عزیز حسابی خوشبخت شدم !
دمتون گرم
بدرخشید

در خلاصه‌ی نمایش نوشته بود : او ۴۸ ساعت بی‌قرار و کلافه است و ما باید انچه او می‌بیند را ببینیم ولی فکر نمی‌کردم عینِ ۴۸ ساعت رو با دیتیل باید ببینم ! کافی بود خلاصه‌ای از آن را بهمون نشون می‌دادید! گاهی هم اشاره‌ای برای درک موضوع کافی‌ست …
شروعش طبقِ روالِِ شهرزاد با تاخیر بود و گویی پایانی برای نمایش در نظر گرفته نشده بود ! اونقدر کشدار و تکرار مکررات ادامه پیدا کرد که بعضیا سالن رو ترک می‌کردن و بقیه هم خنده‌هاشون تموم شده بود و به کسالت و موبایل بازی و گفتگو می‌گذشت (تایم نمایش خیلی بیشتر از اون چیزی بود که درج شده)
در مجموع اصلا سلیقه‌ی من نبود و نفهمیدم بیماری شیزوفرنی رو به سخره گرفته بودن یا چی ؟ هیچ انسجامی نداشت و درنیومده بود ! کلا انگار تئاتر آزاد می‌دیدم (هم بلحاظ اجرا و متن و هم بلحاظ مواجهه‌ی مخاطبین )
گاهی دلم برای تئاتر دیدن تنگ میشه و با اشتیاق به سالن میرم و دیگه اکثر مواقع با پشیمانی و یاس سالن رو ترک می‌کنم
این نیز گذشت …😔

در روزهای پایانیِ سال ، سخته در ترافیک‌ها و حجمِ کارها به تیاتر پرداختن … انگار یه جورایی میری ببینی تا خستگیهاتو بشوره ببره (بالاخص در تماشاخانه ایرانشهر) و امان از موقعی که برعکسش بشه
بروشور رو که گرفتم دلم ضعف کرد برای یه ظرف خرمالو وسط فرش لاکی و این تنها اشتیاق من برای این نمایش بود
متاسفانه برای من یه نمایشِ فوقِ بد بود ! بازی‌های بد و اگزجره و متنی بدتر با شلوغ‌کاری‌ها و اضافه‌کاری (سرشار از فریاد و استغاثه) که در نهایت علاوه بر اینکه درامِ کار اصلا درگیرت نمی‌کرد بلکه کلافه‌ت هم می‌کرد
راستش در دورانِ دبیرستان نمایش‌هایی بهتر از اینو دیده بودم و در نهایت مغموم و ناراضی سالن رو ترک کردم
بامید کارهای درخشان در سمندریان ✨

در ابتدا برای قاب‌ها و روایتِ نمایش، قند توی دلم آب شد و حس خوبی گرفتم ولی در ادامه نتونست بغلم کنه !
متاسفانه تکرار زیاد سالها و بازگشت‌های متعدد باعث شد کلا از ریتم دربیاد و با وجودیکه تایم نمایش طولانی نبود ، ولی برای من کشدار گذشت
با توجه به اینکه کار دانشجویی با تیم جوانی را شاهد هستیم، نباید با انتظار بالا به دیدنش برید تا باهاش همراه بشید
خدا قوت… بامید موفقیت روزافزون

سنتر برای من نمایشِ متوسطی بود
نمایشی صامت ولی بسیار گویا
بازیها خوب بود و انتظارم هم پایین نبود
بازی یسنا و حسنای عزیز هم دوست داشتم (نه بیرون زده و اگزجره و نه بی‌حس )
دکور در خدمت اثر بود
در متن انگاری یه چیزی برام کم داشت مثلا شاید انتظار کمی پیچیدگی داشتم و چون از دیدنِ دکور و در شروعِ نمایش، میشد تا انتها را تصور کرد ، برام ۳ ستاره باقی ماند
از دیدنش اصلا پشیمان نیستم ولی جوری بغلم نکرد که به دیگران دیدنش رو توصیه کنم
راستی طراحی پوستر هم برام جذابه
خدا قوت ✨

تیغِ سانسور و ایجاد فضای خفقان
ترسِ حاکمانِ سرکوبگر از انقلاب
شکنجه و دیکتاتوری و …
موضوعات بی‌اهمیت و ساده‌ای نیستن که بشه با طنزی سخیف به صحنه برد
بنظرم طنز بر هر موضوعی نمی‌چسبه و گاهی میتونه حرفهای ارزشمند رو به نمایشی فاقد ارزش تبدیل کنه
متاسفانه در سلیقه‌ی من نبود و از دیدنش خوشبخت نشدم

پ ن: معمولا در کامنت‌ها با گلایه‌هایی راجع به صحبت کردن ‌های دونفره ، خوردن تنقلات ، نور گوشی و … مواجه میشیم ! کم پیش میاد در موردشون ... دیدن ادامه ›› بنویسم چون فکر می‌کنم که آیا اونها اصلا به این صفحات سر میزنن ؟ آیا از زشتی کارشون مطلع میشن ؟
امروز رویکرد تازه‌ای رو پیش گرفتم ! در انتهای نمایش رفتم جلوی زوجی که مدام گوشی به دست بودن و حتی تماس‌های تلفنی در حین اجرا داشتن و ذره‌ای تمرکز برای مخاطبان نذاشته بودن ، ایستادم و با صدای بلند پرسیدم چرا میایید تئاتر ؟ چرا دعوت دوستانتون رو رد نمی‌کنید؟ (مهمانان گروه) چرا برای مخاطب‌ها ارزش قائل نیستید و چرا این ساده‌ترین فرهنگِ نمایش دیدن رو رعایت نمی‌کنید ؟
عکس‌العمل اونها که حالا مورد توجه همگان قرار گرفته بودند ، در ابتدا انکار بود و بعد که انکار را بی‌اثر دیدن ، شروع به عذرخواهی !
در مقابل گروه اجرایی و مخاطبین خجول شدن تا باشد درس عبرتی برای آزارگران !
بامید روزی که همه فهیم و با عشق به دیدن نمایش بنشینیم✨

امشب بر کشتی نوح نشستیم و طوفانی در دلمان بپا نشد که نشد …
متن جوری بود که : نه از دیدنش پشیمونم و نه اگر نمی‌دیدم پشیمان میشدم
بازیها قابل قبول بود (آذین و یگانه بالاتر)
دکور به نمایش میومد
و خلاصه خداقوت ✨