«دیالوگ آخر ماری : و حالا من محصوری در اتاقکی در شهری از بازی »
براش مُردم و منقلبم کرد

نمایش شهربازی برای من دلچسب و بغلی بود … همه چیزش ... دیدن ادامه ›› رو دوست داشتم و اونهمه متفاوت بودنش منو میخکوب کرد
قدرتِ آثار اقای مساوات در این نمایش ملموس بود
بازیها خوب
نور و موسیقی فوق‌العاده (علاوه بر اینکه آزاردهنده نبود ، تونست منو مست و مسحور کنه)
طراحی حرکات رو خیلی دوست داشتم
طراحی لباس هم خوب و مناسب
و بلحاظ متن برام ستودنی بود … مفهومی عمیق ! از اینکه مثل کودکی که در جنگل گم شده ، برای یافتن کلیدواژه‌ها به همه چیز دقت کنم ، لذت می‌بردم
طراحی زمین شهربازی (طراحی شطرنج‌گونه) بسیار فکرشده و مناسب با متن …
شعر آخر نمایش گویای همه‌ی مسیر نمایش بود و کاش میشد دوبار و چندبار بشنومش
برداشت شخصی خودمو از اونچه دیدم مینویسم و ممکنه با دیدگاه دیگر دوستان متفاوت باشه
برای من این نمایش چرخه‌ی تکراری خلقت رو نشون میداد
اینکه کودک بدنیای خاکی میاد … در زمین بازی برای خودش خانواده‌ای بدست میاره و بعد درگیر و دار زندگی ، با انسان‌های گرگ‌نما مواجه میشه … و رفته رفته یا باید گرگ در وجودت رخنه کنه و تو جزئی از اون شوی ، یا مثل بره دست و پا بسته با ابزارهای شکنجه‌ای که بزرگتر میشد (از توپ کوچک به توپ بزرگ) مورد رنج قرار می گیری
و از یه جایی به بعد این گرگ‌ها هستن که با نور چراغ‌قوه همه چیز رو کنترل می‌کنن !
و دریدن‌ها و دریده شدن‌ها … در چرخه‌ی خلقت تکرار و تکرار می‌شود
و این است حاصل گذشته و آینده‌ی آدمی …

طراحی صحنه خوب
بازیها معمولی و خسرو پسیانی در نقشی که داشت خوب بود
تایم نمایش طولانی‌تر از اونچه درج شده
متن اصلی رو نخوندم و نمیدونم چقدر بهش وفادار بوده ولی موضوعِ نمایش برای من کار نکرد و جاذبه و کشش خاصی نداشت …
میشه ندید و ازش گذر کرد (نظر شخصی)
بنابراین … با احترام ۲/۵ ⭐️

با یه منگی‌ای از سالن خارج شدم که خب که چی ؟ متن برام چفت و بست لازم را نداشت ! ظاهرا قصدش تکان دادن بوده ولی افسوس که من بغل کردن رو دوست دارم و منگی بغلم نکرد
طراحی صحنه و اجرا تمیز و پرتلاش بود
نور و سایه‌ها فکر شده
و با احترام ۲/۵
خدا قوت

«دلم برای صداش تنگ شده» و من با این جمله‌ی صادقانه و ملموس گریستم

ساکورای کاغذی برای من کار نکرد
متاسفانه تیوال در امتیازها «نیم» را لحاظ ... دیدن ادامه ›› نکرده که بتونم ۱/۵ بدم
پر بود از جملات فیس‌بوکی یا اینستاگرامی در غم فقدان و توصیه‌های حفظ ارزش‌ها و قدر دانستن و …
درامِ کار آنچنان که باید ، درگیرم نکرد و بنظرم فقط صدای درخت ساکورا مقادیری گرمی و حسِ خوب داشت
با سلیقه‌ی من سازگار نشد و منتظر موندم تا نمایش منگی را ببینم بلکه بشوید و ببرد …

دو اجراگر که مثل اسم نمایش ، تیکه پاره اجرا کردن
بهرصورت یه استعداد و تلاشی در کار دیده میشد که ارزشمنده
بامید درخششتون
⭐️⭐️⭐️

متاسفانه علاوه بر اینکه نمایش فقط برای کودک طراحی شده بود ، بلحاظ بار معنایی در اساسِ خلقت هم دچار نقصان شدید بود ! امیدوارم در متن بازبینی و تغییرات اساسی صورت بگیره
و بی‌ستاره باقی ماند …

سالها قبل با بازی‌ها و کارگردانی درخشانی این نمایش رو دیده بودم و بشدت متن رو دوست داشتم و مدام با صدای گرم علی شادمان ، صابر ابر و الهام کردا در مغزم تکرار میشد
این اجرا با وجودیکه دیگه برام غافلگیرکننده نبود ، بعنوان یک تک‌اجرا باز هم برام جذاب بود و ارزش دیدن داشت
قسمت عروسکی کار رو خیلی دوست داشتم و حسابی بغلم کرد
بدرخشید ✨

بچه نمایش موفقی بود … منو مثل یه بچه بغل کرد و باهاش همراه شدم
کار پرزحمتی بود
فضاسازی و طراحی صحنه ، نور و موسیقی عالی بود …
واقعا رئالیسم جادویی بود و فضای وهم‌آلود رو ایجاد می‌کرد
بازیها ، حرکات و طراحی لباس رو خیلی دوست داشتم
همه‌ی اینا بیشتر از متن منو بغل کرد … برداشت‌هایی داشتم که مایلم تحلیل دوستان رو بیشتر بخونم و بیشتر دوسش بدارم
بدرخشید و خدا قوت
⭐️⭐️⭐️⭐️

کارهای اقای زمانی هم درست مثلِ تاریخ تکرار می‌شوند … امیدوارم نمایشِ بعدی کاری متفاوت ازشون ببینم
موضوع اساسی نمایش‌های اقای زمانی برپایه هیولای قدرت طراحی و اجرا می‌شن ولی بعد از هاری که بسیار درخشان بود ، شازده اجباری برام کاری کم‌مایه‌تر و در بخش پایانی شعارزده تموم شد
«الف غین میم یا همه چشم‌ها برای او » انتخاب موضوعِ عالی‌ای داشت … قدرت ، چشمها و زنهایی که با تکرار تاریخ ، اینروزها شاهدشون هستیم. دغدغه‌مند بود … دغدغه‌ی همه‌ی ‌ما !
دقت کردم تا لحظه‌ای از صحنه و دیالوگ‌ها جا نمونم
لایه‌های مفهومی کاملا به اثر وصل بود و فارغ از شعارزدگی
همیشه به طراحی لباس توجه خاصی دارن و انتخابِ ساده و مینیمال برای طراحی صحنه ، هوشمندانه بود
نور خیلی خوب بود
و صد افسوس که با اینهمه زحمت و تلاش، تعداد صندلی‌های خالی زیاد بود … دیدنش رو پیشنهاد می‌کنم
کار از نظر من نقص خاصی نداشت ولی چون این ریتم و سبک برام تکراری بود ، ۴ ستاره تقدیم می‌کنم
بدرخشید

کاش بتونیم بزرگ و زیاد زندگی کنیم و حسرتِ زندگی نکرده‌ای را به دوش نکشیم

آناتومی از اون نمایش‌هایی بود که متنش خیلی بغلم کرده بود
متن برام فراتر از اجراها بود
بازی کارول رو دوست داشتم
طراحی اجرا و کارگردانی برام خوشایند بود
طراحی دکور هم خوب … تغییر لباس بر روی صحنه خیلی ایده جالبی بود
با وجودیکه تایم اجرا طولانی بود ، اما لحظه‌ای از نمایش جدا نشدم و کاملا منو همراه کرده بود
خدا قوت و بدرخشید
⭐️⭐️⭐️⭐️

کاش این اجرا در قالب فرم و سایه‌ها بدون دیالوگ و بازی (یا با حداقل دیالوگ) اجرا میشد
در ابتدا بازی سایه‌ها ، آفرینش، اهریمن ، خوردن سیب و رانده شدن … بشدت جذبم کرد ولی متاسفانه موضوعِ نخ‌نما و بسیار کشدار ورق را برام برگرداند
اگر همین موضوع ، با سایه‌ها و یا در تایم کوتاه‌تری با بازی و دیالوگِ حداقلی باتمام می‌رسید ، شاید این اندازه کسالت‌بار نمی‌گذشت
ولی متاسفانه همون ولع و اشتیاقِ اولیه هم در من خشکید و فاقد امتیاز ماند
بنظرم نیازی نیست همه چیز را در کلام و بازی گنجاند و تکرار و تکرار … گاهی فقط یک اشاره به موضوع ، کافیه تا مخاطب را همراه کنه و میشه پیامِ نمایش را منتقل کرد . این اجرا تموم نمیشد 🙈 از یه جایی به بعد همه چیز اضافه بود
و بالاخره گذشت …
خدا قوت