کارهای اقای زمانی هم درست مثلِ تاریخ تکرار میشوند … امیدوارم نمایشِ بعدی کاری متفاوت ازشون ببینم
موضوع اساسی نمایشهای اقای زمانی برپایه هیولای قدرت طراحی و اجرا میشن ولی بعد از هاری که بسیار درخشان بود ، شازده اجباری برام کاری کممایهتر و در بخش پایانی شعارزده تموم شد
«الف غین میم یا همه چشمها برای او » انتخاب موضوعِ عالیای داشت … قدرت ، چشمها و زنهایی که با تکرار تاریخ ، اینروزها شاهدشون هستیم. دغدغهمند بود … دغدغهی همهی ما !
دقت کردم تا لحظهای از صحنه و دیالوگها جا نمونم
لایههای مفهومی کاملا به اثر وصل بود و فارغ از شعارزدگی
همیشه به طراحی لباس توجه خاصی دارن و انتخابِ ساده و مینیمال برای طراحی صحنه ، هوشمندانه بود
نور خیلی خوب بود
و صد افسوس که با اینهمه زحمت و تلاش، تعداد صندلیهای خالی زیاد بود … دیدنش رو پیشنهاد میکنم
کار از نظر من نقص خاصی نداشت ولی چون این ریتم و سبک برام تکراری بود ، ۴ ستاره تقدیم میکنم
بدرخشید