من واقعا تعجب می کنم از مخاطبان که از بازی آقای آییش تعریف می کنن.ایشون به شدت ریتم رو مینداختن.چندین بار معلوم بود که دیالوگ یادشون رفت.هیچ اصراری نیست که به هر زوری شده بازی کنین جناب استاد آییش عزیز.خانوم نورا هاشمی هم که صداشون نمی رسید.حتی به من که وسط سالن نشسته بودم.واقعا دست بچه های فرم درد نکنه عالی بودن.از طراح حرکاتشون آقای آبجار هم تشکر دارم.اگر این بچه ها نبودن من واقعا ۵۰ دقیقه از نمایش رو بیشتر نمی تونستم ببینم انقدر که ریتم رو آقای آییش مینداختن.واقعا افسوس خوردم برای آقای کارگردان که با این همه زحمت ولی با حضور آقای آییش و کند کردن مسیر نمایش از بین رفت.