من همان هستم و خواهم ماند،سر به زیر،سخت ،صبور /
سریان ذوقی از تماشای اوجی،پروازی از دور/
شوق لمس برگی ماتم زده از رخ داد هبوط/
پس همین خواهم ماند/
دلخوشی ها را زین پس بسط باید داد به گوش سپردن هیاهو در باد به هر آن چه بتوان لعاب دگری داد به حیات شیلا