از دهات سرداب از توابع بانه در استان کردستان(جایی که بهمن قبادی فیلم زمانی برای مستی اسب ها را ساخت) مستقیم به تهران (دانشگاه پلی تکنیک) آمدم.
بچه ارباب روستا بودم ولی هیچوقت نتونستم مثل یه ارباب واقعی صاف و صوف بشینم یا جلوی دهان لقم را بگیرم (حتی نیشگون های مامانم هم افاقه نکرد)
به تئاتر علاقمند بودم ولی راهم باالاجبار تغییر کرد. دیگه بناچار مثل آقا محمدخان قاجار فقط از دیدنش لذت میبرم.
می ترسم مثل به سرنوشت احمد پورمخبر دچار بشم و سر پیری کشفم کنند.
دانشجو که بودم در گروه تئاتر دانشگاه رو مخ ترین باز