راستش با اکراه رفتم. چرا اکراه؟ چون نمی خواهم بعد ازین پاییز سرخ وسیاه به عادی سازان اوضاع و فراموش کنندگان فریادهای آزادی بپیوندم. اما آخرش به افتخار روز عشق و به سفارش یک دوست فرهیخته، با همسرم رفتم.
آنچه دیدمیک تئاتر خالی نبود.
یک شاهکار بود.
ادامه همان پاییز بود
ادامه همان فریادها بود
به جرات میگم لابلای این نقش ها، صدای آهنگ گل سنگم نیکا جان ، حرفهای بزرگانه سارینا جان و لبخند معصومانه مهسا را دیدم. با این تئاتر بار دیگر باورم شد کاوه آهنگر بعدی یک زن است.
سناریو عالی
بازی عالی
همه چیز عالی