من همیشه یه صندلی واسم کم بوده، کتم واسم تنگ بوده، کفشام برام کوچیک بوده، ساعتم خواب میمونده و من ازش جلوتر حرکت میکردم، دنیا برای من جای کوچیکیه، احساس میکنم همه جا بستس و نمیتونم نفس بکشم، انگار همهٔ این لحظهها رو قبلاً دیدم، درختا، صدای آبشار، قورباغهها، اونا رو زمانی میبینم که در حال مردنم...
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
ناکس چه تبلیغی هم واسه آموزشگاهش میکنه...
از طرفی هم دستمزد بازیگر حرفهای ندی،هم کلی تبلیغ کنی که هنرجوهات همه وارد پروژهت شدن،و اموزشگاهت رو رونق بدی...
ناکس چه تبلیغی هم واسه آموزشگاهش میکنه...
از طرفی هم دستمزد بازیگر حرفهای ندی،هم کلی تبلیغ کنی که هنرجوهات همه وارد پروژهت شدن،و اموزشگاهت رو رونق بدی...
یه تیر و دو نشون...زرنگ...