در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال فیلم اینجا بدون من
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:51:47
بها: ۱,۵۰۰ تومان
یک خانواده سه نفره در آرزوی دستیابی به رویاهای خود هستند.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
این فیلم رو خیلی دوست دارم، برداشت خیلی خوبی شده از نمایشنامه زیبای تنسی ویلیامز
بازی نگار جواهریان و خانم معتمد آریا رو خیلی میپسندم در این کار به نظر من از نقاط قوت کارنامه ی هر دو نفره
اینجا بدون من از اون دسته فیلم ایرانی های جذاب و دوست داشتنی برای منه که بارها دیدمش و هر بار برام جذابه
فیلمهای اولیه بهرام توکلی رو خیلی دوست دارم از پابرهنه در بهشت، پرسه در مه، اینجا بدون من و آسمان زرد کم عمق همه این فیلمها حس و حال مالیخولایی و رازآلود ویژه ای دارن فیلمنامه فضاسازی بازی ها و موسیقی از ویژگی های برجسته این فیلمهاست.اما صد حیف که در سینمای مریض ما فیلمسازها هر چه پیش میرن یا ذوق و سلیقه شون ته می کشه یا به علت مسائل مالی و... از مسیر درست خارج میشن واقعا تاسف آوره که توکلی رسید به تنگه ابوقریب و تختی..
۱۸ آذر ۱۳۹۹
ایمان باقری
فیلمهای اولیه بهرام توکلی رو خیلی دوست دارم از پابرهنه در بهشت، پرسه در مه، اینجا بدون من و آسمان زرد کم عمق همه این فیلمها حس و حال مالیخولایی و رازآلود ویژه ای دارن فیلمنامه فضاسازی بازی ها ...
فیلم تنگه ابوقریب که یکی از بهترین فیلم ها در ژانر روایت زمانیِ دفاع مقدس هست و خواهد بود، سناریو کاملا منطبق و فیلمبرداری و صحنه سازی و جلوه های ویژه به صورتِ های لِول هست و بازیگران هم سناریو رو از مدار خارج نمیکنن، بنظرم شما ایدآلتون رو از کارگردان خوب ایرانی مشخص کنید تا نقد های زیبا تری داشته باشید.
با عرض ارادت خدمت آقای توکلی
۰۶ دی ۱۴۰۰
درودوعرض ادب بنظرمن اقای باقری درست میگند تنگه ابوقریب یکی از بدترین فیلمهای اقای توکلی بود
۰۱ خرداد ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
مونولوگ های ماندگار:
"کسایی که پشت سر هم یه فیلمُ دو بار تماشا میکنن، به نظر آدمای عجیبی میان، اما این احساسیه که نمیشه به همه توضیحش داد، وقتی هنوز شخصیت های یه فیلم تو ذهنت زنده ن و دارن نفس میکشن، میتونی روی پرده به چشماشون خیره بشی، میتونی باهاشون حرف بزنی، میتونی سرنوشتشونُ تغییر بدی، اینطوری میتونی واقعیتُ به شکل خواب و رویا بازسازی کنی، میتونی توی صندلی سینما فرو بری، لحظه ای که چراغا خاموش میشن معجزه اتفاق میُفته درست تو لحظه ای که حس میکنی هیچ راهی برای فرار باقی نمونده! مهم اینه که با همه توانت بتونی ادامه بدی..
همه چی درست از همینجا شروع میشه.."