نمیدونم چرا بعضی دوستان اینجوری هستن که وقتی توی هالیوودی که نظرشون بهترین دورانش هست الآن یه سری فیلم هست که دوستان تیوالی میدونن به سینمای تجاری معروف هست صرفا برای سرگرم کردن هست و شوخی هاشون شدید تر از از نظر کلامی و... بعد میخندند و خیلی تعریف میکنند.
گینس هم همین جور با یه داستان ساده وفیلمبرداری خوب و البته در شرایط سخت پرداختن به قشر کارگر جامعه و اینها رو نمیبینیم میام از ادبیاتی که در سینما و هنر جایی نداره و ادبیات کوبنده در حلیکه ذات هنر آرامش ودر کمال آرامش نظرات مختلف گفته بشه.
ما انتظار داریم همه ی ساخته های یک مملکت فیلم های هنری باشه و یه عده ای به سینما بروند در حالیکه در هیچ جا اینطور نیست.محسن طنابنده دو سیمرغ داره و من بازی خوبش توی هفت دقیقه تا پاییز یادم نمیره. اصلا درست نیست اینجوری .
در مورد فیلم موسیقی عالی و دوست داشتنی وسکانس افتتاحیه خیلی خوب بازی حسین اسکندری ساده وخوب و محسن طنابنده و رضا عطاران هم مثل همیشه.
پ.ن:من راستش با این هالیوود الآن آبم توی یه جو نمیره.هیچی دوران طلایی هالیوود نمیشه